اختصاصی طرفداری-
وقتی همه ما کولیبالی بودیم!
نژادپرستی هنوز در این فوتبال لعنتی وجود دارد. اروپا را هر چقدر به سمت شرق بروید، بدتر می شود اما این دلیل نمی شود در رم، در پایتخت ایتالیا، در یکی از مشهورترین شهرهای جهان، در میان دیدگان میلیون ها بیننده تلویزیونی به یک بازیکن سیاه پوست توهین نشود! تعداد کسانی که این کار را کردند، نمی تواند به جمعیت طرفداران لاتزیو تعمیم داده شود اما در هر صورت این اتفاق رخ داده است. کسی نمی تواند منکر آن شود.
کالیدو کولیبالی، بهترین فصل فوتبالش را در سن ۲۴ سالگی سپری می کند. او یکی از بهترین مدافعان فصل اروپا بوده و توجه همه را به خود جلب کرده است. کولیبالی در فرانسه به دنیا آمده اما ترجیح می دهد برای تیم ملی سنگال بازی کند. در جریان بازی لاتزیو و ناپولی در سری آ، برخی از حاضران در ورزشگاه المپیکو شروع به تمسخر وی کردند و بازی در نهایت متوقف شد. هواداران ناپولی او را تنها نگذاشتند. در بازی اول هفته در برابر کارپی، هزاران نفر ماسک او را زدند و عده ای خود را سیاه کردند. بله! همه ما کولیبالی هستیم!
وقتی همه داوران خوابند!
ایتالیا معمولا داوران بزرگ زیادی در خود می بیند. آخرین فینال جام جهانی توسط یک ایتالیایی مورد قضاوت قرار گرفت و سخت گیری های خشک فدراسیون در این مورد حداقل نتیجه خوبی داشته است. اگرچه طی هفته های اخیر شرایط راضی کننده به نظر نمی رسد. اشتباهات تاثیرگذار در اکثر بازی ها، صدای همه را در آورده است. داوران کی می خواهند بیدار شوند؟
مورد عجیب لوکا مارونه
مارونه قرار بود جانشین پیرلو باشد. یوونتوس سال هاست در انتظار درخشش اوست اما کمتر به او میدان می دهد. لوکا مارونه هفت سال در مالکیت یوونتوس است اما تیمی که ادعا می کند برای تیم ملی در حال تلاش است، جمعا ۲۰ بازی به او فرصت نداده است.
ایتالیایی ها چند سال است خیلی زود استعدادهای خود را فراموش می کنند. اگرچه ظهور ساسولو روند لیگ را نسبت به سالیان قبل تغییر زیادی داد اما مارونه بدنام شده است. یوونتوس هنوز وی را نمی فروشد و به باشگاه های دیگر قرض می دهد. مارونه این بار به هلاس ورونا رفته است و در اولین بازی، ۳ پاس گل، بله، ۳ پاس گل می دهد. اتفاقی که در ده سال اخیر سری آ رخ نداده بود. مارونه حالا ۲۵ سال سن دارد. آیا او می تواند نمونه این مثال باشد که ایتالیایی ها تازه بعد ۲۶-۲۷ سالگی تصمیم می گیرند بدرخشند؟!
میلان و رویای مارتین لوترکینگ
میلان رویایی دارد. میلان رویایی دارد که یک روز، سرانجام به دوران سیاه چند فصل اخیر پایان دهد. میلان رویایی دارد که وضعیت مدیریت این تیم مشخص شود! میلان رویایی دارد که برای رسیدن به آن تنها ۶ امتیاز فاصله دارد. میلان رویایی دارد که اگر باکا همچنان تعیین کننده باشد، اگر نیانگ خوب بماند، اگر بوناونتورا غایب نباشد، اگر هوندا واقعا متحول شده باشد، اگر دوناروما همچنین یاد بوفون را زنده کند، اگر برلوسکونی و گالیانی از فشار بر روی میهایلوویچ دست بکشند، اگر تماشاگران بهتر از تیم حمایت کنند، می تواند، می تواند به آن برسد.
دست رو شده ی مانچینی و مورینیوی از دست رفته!
اگر ژوزه مورینیو به زاپاسی برای تابستان اینتر تبدیل شده بود، حالا چنین چیزی وجود ندارد. آقای خاص تابستان راهی منچستر یونایتد خواهد شد اما تکلیف اینتر چه می شود؟
اینتری ها فصل نقل و انتقالات را واقعا خوب سپری کردند و هر بازیکنی که مانچینی می خواست به تیم آوردند. آنها یک نیم فصل تقریبا شکست ناپذیر بودند اما با شروع سال جدید، دست مانچینی برای رقبا رو شده است. ذهنیت حفظ نتیجه تیم او، این اجازه را به ضعیف ترین تیم لیگ می دهد تا بی محابا حمله کند. پس از دو شکست فاجعه وار در برابر دو رقیب اصلی، اقتدار خط دفاع اینتر زیر سوال رفته است اما چاره چیست؟
اگر نگاهی به بیرون بیاندازید، تقریبا مطمئن خواهید شد که چاره قطع همکاری با مانچینی نیست. او به زمان زیادی نیاز دارد اما اگر در پایان فصل خبری از اروپا نبود، آیا توهیر انسان صبوری نشان خواهد داد؟ مانچینی باید نشان دهد چه چیزی در چنته دارد!
ساری و ادای دین به زادگاه خود
سن پائولو امسال داستان متفاوتی دارد. مردمی که خیلی وضع مالیشان هم خوب نیست، سعی می کنند ورزشگاه بزرگ خود را پر کنند. اتحاد در ناپل موج می زند و رهبری این جنبش را مائوریتزیو ساری بر عهده دارد. او ما را یاد متفکران بزرگی همچون لیپی می اندازد. هنوز تجربه زیادی در کارنامه ساری وجود ندارد، اما بیایید آرزو کنیم هدایت آتزوری در جام جهانی ۲۰۱۸ را به این پیرمرد دوست داشتنی بدهند. مائوریتزیو ساری قطعا شما را پشیمان نخواهد کرد. می خواهید در مورد او بدانید؟ از هواداران امپولی یا ناپولی بپرسید.
وقتی ارتش رم یاد گرفت دفاع کند
با رفتن سرمربی فرانسوی، ارتش جالوروسی دوباره در حال یادگیری اصول دفاع کردن است. لوچانو اسپالتی بزرگترین ضعف رم طی سال های اخیر را می خواهد برطرف کند. آنها در بازی های اخیر فوق العاده دفاع کرده اند و اگر با شزنی در پایان فصل خداحافظی کنند و دروازه بان مطمئنی به ترکیب خود اضافه کنند، ایتالیا را زیر و رو خواهند کرد.
رم بر خلاف سال های گذشته، مشکلات زیادی در خط حمله دارد. پروتی ما را کمی امیدوار می کند و ال شراوی هم حتی انگیزه های خودش را دارد اما آیا این بازیکنان در کنار امثال ژکویی که به هیچ وجه چیزی نیست که اسپالتی می خواهد، می توانند کهکشانی های مادرید را حذف کنند؟باید منتظر ماند.
درگیری هایی که مخفی هم نمی مانند
در جلسه مدیران باشگاه های سری آ، مدیران ناپولی و جنوا تصمیم می گیرند با هم درگیر شوند. دی لورنتیس و پرزیوسی درگیری کلامی را خیلی نمی پسندند و سعی می کنند از نظر فیزیکی هم کمی زورآزمایی کنند. داستان خودش یک فیلم سینماییست. از فلورانس هم اخبار خوبی به گوش نمی رسد. پائولو سوسای جوان که این فصل هم با فیورنتینا شاهکار کرده است آرزوهای بزرگی دارد. او قبلا در لیگ هایی که حضور داشته، تیمش را قهرمان کرده است.
سوسا می خواهد با فیورنتینا به قهرمانی برسد اما کادر مدیریتی با او همکاری نمی کنند. با وجود انتقال چند بازیکن در ماه ژانویه، سوسا از اینکه امکانات تیمش در حد قهرمانی نیست، ناراحت است. او احتمالا فیوره را ترک خواهد کرد، اما این دلیل نمی شود از همین حالا با سران تیم درگیر نشود!
