اختصاصی- عاشقان فوتبال حتی حرفه ای ترین ها نیز گاهی اوقات با شنیدن یک خبر یا آگاهی از یک واقعیت، شوکه می شوند یا تعجب می کنند. یکی از این واقعیت ها این است که حساس ترین و ملتهب ترین داربی انگلیس، نه در مرسی ساید است و نه در منچستر و لندن. بزرگ ترین و داغ ترین داربی جزیره را باید در شمال شرق نقشه جغرافیایی جزیره جستجو کرد. همین یکشنبه گذشته بود که در سن جیمزز پارک، بزرگ ترین داربی بریتانیا پس از داربی مهجور سلتیک-گلاسکو رنجرز برگزار شد.
شما که فوتبال بریتانیا را دنبال می کنید، فقط کافی است در ذهن خود متصور شوید که دو تیم به مصاف هم می روند که روی نیمکت یکی، سم الردایس می نشیند و روی نیمکت دیگری، رافائل بنیتز. البته این کافی نیست. تصور کنید که دو تیمی به مصاف هم می روند که در فاصله 8 هفته مانده به پایان لیگ برتر، در منطقه خطرناک سقوط قرار دارند و کسب 3 امتیاز به معنای کسب 6 امتیاز است! باز هم کافی نیست.
تصور کنید این دو تیم، نیوکاسل یونایتد و ساندرلند هستند. شاید باورتان نشود که این بازی بزرگ ترین داربی جزیره است بدون هیچ بزرگنمایی و مبالغه ای. چه تفاوتی دارد که ساندرلند و نیوکاسل در کجای جدول قرار دارند. از نظر هواداران دو تیم هیچ تفاوتی ندارد. هر کدام طرف مقابل را به خیانت متهم می کنند آن هم خیانت به تاج و تخت بریتانیا. قصد نداریم که وارد مباحث تاریخی این جنگ لفظی و عجیب شویم که خود یک مثنوی هفتاد من است.
سن جیمزز پارک روز یکشنبه میزبان داربی Tyne-Wear به قضاوت مارتین اتکینسون، داور با تجربه اهل یورکشایر غربی بود. یعنی نیوکاسل یونایتد باید به مصاف دشمن همیشگی خود ساندرلند می رفت. هر دو تیم در حال سقوط هستند. شاید پیروزی در این داربی ارزشی صد چندان در مقایسه با داربی های مشابه پیشین داشت. اگر بگوییم وضعیت دو تیم در جدول اهمیت چندانی در این داربی ندارد، پُر بیراه نگفته ایم اما در مورد این بازی، چنین اصلی بر عکس است.
از قضا، وضعیت دو تیم در جدول تأثیر شگرفتی در اهمیت هر چه بیشتر بازی این دو تیم داشت. سم الردایس که در اوایل زمامداری مایک اشلی، به عنوان مربی نیوکاسل انتخاب و 8 ماه ناموفق را در این تیم سپری کرده بود، بازگشت جالبی به سن جیمزز پارک داشت یعنی همان ورزشگاه پر جوش و خروشی که الردایس به خوبی می دانست نه تنها حریف تیمش، 11 بازیکن نیوکاسل هستند، بلکه 50 هزار نفر هوادار مشتاق این تیم روی سکوها نیز حضور داشته و یار دوازدهم نیوکاسل محسوب می شوند.
این داربی از آن دسته داربی هایی است که فقط باید اهل آن شهر یا منطقه بود تا به اهمیت وافر آن پی برد. به قول تری مک درموت یکی از بازیکنان اسطوره ای اسبق نیوکاسل که اعتقاد دارد این داربی به علت وضعیت خطرناک دو تیم در جدول، حساس تر از همیشه بود. مک درموت از حامیان بنیتز محسوب می شود و با دادن لقب «آقای خونسرد» به این مربی اسپانیایی، حضور وی روی نیمکت نیوکاسل را باعث بالاتر رفتن وزن فنی زاغ ها می داند. حتی یان امویلا بازیکن ساندرلند نیز این داربی مهم تر از داربی میلان نامید. فاصله امتیازی دو تیم نیوکاسل و ساندرلند پیس از آغاز بازی، فقط یک امتیاز بود.
نیوکاسل که شرایط بسیار بدی را در هفته های اخیر تجربه کرده و پس از اخراج استیو مک لارن، از گزینه بحث بر انگیز مایک اشلی روی نیمکت خود استفاده می کرد. رافا بنیتز پس از نیم فصلی کابوس وار در جمع کهکشانی های مادرید، سر از سن جیمزز پارک در آورده بود تا شاید ناجی زاغ ها در پروژه فرار از سقوط مایک اشلی باشد. از آن طرف، ساندرلند هم فصل خوبی را پشت سر نمی گذارد هر چند که نیمکتی به سنگینی سم الردایس را دارد. نیوکاسل در 4 بازی اخیر لیگ برتر حتی یک امتیاز را هم نتوانسته به دست بیاورد. آخرین بازی آنها با شکست 1-0 مقابل لستر سیتی صدر نشین به پایان رسیده بود.
زاغ ها در 7 بازی گذشته فقط یک بار پیروز شده بودند و زدن 4 گل در ازای دریافت 15 گل، نتیجه ای تأسف بار برای هواداران نیوکاسل بود. البته همگان درک می کنند که بد شانسی و بحران مصدومیت نیز در نتایج بد نیوکاسل دخیل بوده ولی این موارد را نمی توان دلیل موجهی برای چنین نتایج نا امید کننده ای دانست. نیوکاسل هفته گذشته و پس از اولین حضور بنیتز روی نیمکت، نمایش بهتری داشت و بهبود در عملکرد این تیم در بازی مقابل لستر به وضوح مشاهده می شد.
اما ساندرلند که سال 2015 را با شرایطی خوبی به پایان نبرده بود، از آغاز سال 2016 نتایج بهتری کسب کرده و امید را در دل هواداران پر شور خود برای بقا در لیگ برتر زنده کرده است. شاگردان الردایس پیش از داربی، در 5 بازی اخیر فقط یک بار باخته بودند و این آمار را فقط دو بار در این فصل تکرار نموده اند. به هر حال ساندرلند برای باقی ماندن در لیگ برتر و با توجه به بازی های دشوار آینده، همانند رقیبش به 3 امتیاز این بازی محتاج بود.
در سال های اخیر، داربی های شمال شرق، به کام ساندرلند شد و این تیم در هر 6 داربی اخیر تا قبل از این بازی، پیروز شده بود. در این 6 بازی اخیر، سهم ساندرلند 11 گل بود در حالی که نیوکاسل فقط یک گل زده بود! آخرین برد نیوکاسل مقابل ساندرلند به اکتبر 2010 باز می گشت که زاغ ها با حساب 5-1 و هت تریک کوین نولان به برتری رسیده بودند. حالا و پس از گذشت 6 سال، آیا طلسم شکست ناپذیری ساندرلند در داربی شمال شرق خواهد شکست؟
رافا بنیتز دو تغییر را در ترکیب نیوکاسل ایجاد کرد. او از شنسل امبمبا و آندروس تاونزند در ترکیب اصلی به جای استیون تیلور و فرنون آنیتا استفاده کرد. امبمبا برای اولین بار از 3 فوریه برای نیوکاسل به میدان می رفت هر چند که فابریسیو کولوچینی همچنان مصدوم بود. پاپیس سیسه هم که از مصدومیت برگشته ولی روی نیمکت حضور داشت. سم الردایس هم ترجیح داد که پس از تساوی 1-1 هفته قبل با ساوتهمپتون، فقط یک تغییر را در ترکیب اصلی گربه های سیاه ایجاد کرده و از جرمین دفو به جای دامه اندویه سنگالی استفاده نماید. دفو در آن بازی با اندویه تعویض شد و گلزنی کرد تا پاداش آن گل، حضورش در ترکیب اصلی ساندرلند برای داربی Tyne-Wear باشد. جرمن لنز و لی کترمول نیز از مصدومیت برگشته بودند تا ساندرلند با تمام قوا به شهر نیوکاسل سفر کند.
ساندرلند در نیمه اول این بازی عملکرد بهتری داشت و فرصت های خطرناک تری را روی دروازه حریف ایجاد کرد. فابیو بورینی در وینگر راست با تکیه بر سرعت و مهارت بالایی که داشت، چندین بار موجب آزار جک کولبک شد. حتی دفو هم چند بار در محوطه جریمه نیوکاسل خطر ساز گردید و میتروویچ نیز در نوک خط حمله نیوکاسل، موجب اذیت و آزار مدافعان حریف در چند نوبت شد ولی در نهایت تنها گل نیمه اول در دقیقه 44 توسط جرمین دفو و در شلوغی داخل محوطه شش قدم به ثمر رسید. دفو پانزدهمین گل خود در این فصل را وارد دروازه حریفان کرد. البته موسی سیسوکو و الکساندر میتروویچ نیز در نیمه اول فرصت های خوبی را از دست دادند.
نیوکاسل که در بین دو نیمه، همه چیز را از دست رفته می دید، در نیمه دوم به آب و آتش زد و علاوه بر ارائه یک بازی زیبا، بارها دروازه حریف را تهدید نمود. تاونزند و سیسوکو خطرناک ترین بازیکنان بنیتز در نیمه دوم بودند ولی در نهایت، الکساندر میتروویچ توانست سانتر جورجینیو واینالدوم در دقیقه 83 را با ضربه سر به گل تساوی تبدیل کند تا رکورد ناکامی ساندرلند در کلین شیت کردن از ماه نوامبر، همچنان ادامه داشته باشد. اشتهای بالای نیوکاسل تا جایی بود که زاغ ها در 7 دقیقه پایانی برای زدن گل دوم نیز به سوی دروازه ساندرلند حمله ور شدند اما حاصل این بازی پس از سوت پایان داور، تساوی 1-1 بود.
نیمکت نشینی پاپیس سیسه و فرنون آنیتا در نیوکاسل و جرمین لنز در ساندرلند را می توان از نکات جالب این بازی دانست. البته لنز به تازگی از عمل جراحی فتق بازگشته بود اما ابوئه و واتمور به علت مصدومیت غایب بودند. بدون شک راب الیوت دروازه بان نیوکاسل به علت چند واکنش خوب، از بهترین بازیکنان میدان بود. بدین ترتیب، ساندرلند در 9 بازی اخیر فقط یک برد را به دست آورده و ساندرلند در 15 بازی اخیر در کلیه رقابت ها، فقط 2 بار پیروز شده است. حالا رافا بنیتز می تواند به خود ببالد که اجازه نداد نیوکاسل برای هفتمین بازی متوالی مقابل ساندرلند شکست بخورد. مأموریت اصلی رافا، جلوگیری از دومین سقوط نیوکاسل طی 7 سال اخیر می باشد. البته رافا بنیتز از نحوه بازی تیمش در نیمه اول رضایت نداشت.
و در پایان تصویری از شادمانی میتروویچ پس از گلزنی در دقیقه 83 و حضور یک تماشاگر جو گیر در داخل زمین برای ابراز شادمانی!
