طرفداری-چندی پیش فیلیپ لام در اولین یادداشت خود در ستون اختصاصی وب سایت گل، از نوشتن مطالب دیگر و اظهار نظر پیرامون موضوعات مختلف در این سایت خبر داده بود. کاپیتان بایرن مونیخ که هفته گذشته برای چهارمین بار پیاپی شیلد بوندس لیگا را بالای سر برد، در یادداشتی دیگر به مسائل مختلف دنیای فوتبال، تجربیات جالب خود در دوران کودکی و ارتباط آنها با فوتبال حرفه ای پرداخته است:
من در دوران کودکی برای FT Gern بازی می کردم، و در همان دوران پدرم برای تیم اصلی توپ می زد. یک بازی را همیشه به یاد دارم و در آن بازی FT Gern در ضربات پنالتی 5-4 برنده شد. من آن زمان 7 ساله بودم و به همراه بازیکنان تیم جشن گرفتم و همراه آنها هات داگ خوردم و سرودهای پیروزی خواندم. با اینکه من شبیه یک مرد واقعی نتوانستم جشن بگیرم ولی طعم پیروزی را چشیدم.
بعد از بیست و ششمین قهرمانی بایرن در بوندس لیگا در آخر همین هفته، می توانستم 25 سال گذشته را ببینم و مرور کنم. فوتبال در بالاترین سطح خودش هنوز می تواند چیزهایی را به اشتراک بگذارد. جشنی شبیه به کارائوکه بود. هر چند شما هرگز 75000 نفر طرفدار را هرگز نمی توانید در ورزشگاه تیم دسته نهم آلمان یک جا نمی بینید.
در یکشنبه ای که گذشت، علاوه بر هواداران حاضر در آلیانتس آرنا میلیون ها طرفدار در سراسر دنیا از طریق تلویزیون، کامپیوتر، لپتاپ و اسمارت فون ها شاهد مراسم بودند. در سال 1932 که بایرن اولین قهرمانی خودش را جشن گرفت، هیچ کس تصور نمی کرد که هواداران بتوانند آن طرف دیوارهای استادیوم از جشن قهرمانی لذت ببرند، چه برسد به جاهای دوری مثل برزیل، آفریقا یا چین.
جهانی شدن و دیجیتال شدن کلماتی جادویی هستند. اما فوتبال در کلاس جهانی هم اکنون برای از دست ندادن هویت خود بر اثر گسترش فرای مرزها، با چالش بزرگی روبرو شده است. آیا به راستی به افزایش، گسترش و بهینه سازی برای همه چیز نیاز داریم؟
البته که هدف ورزشی من کسب پنجمین قهرمانی در بوندس لیگاست. پیگیری مداوم برای موفقیت در تمرین ها و بازی ها اصل و اساس ورزشهای رقابتی مانند فوتبال به حساب می آید.
با اینکه هیچگاه توانایی قضاوت نداشتم و علاقه ای به این موضوعات نشان نمی دهم، امابه عقیده من اتفاقاتی مانند "اسناد پاناما" ، مثال خوبی برای این واقعیت هستند که گاهی اوقات چهره های مطرح و پیشکسوت های ورزش های جهانی مانند فوتبال، از امتیاز خود در راستای منافع و زیاده خواهی استفاده می کنند. گاهی اوقات آنها متوجه نیستند که "چه زمانی بس است" !
تمام حرفه ای ها برای رسیدن به موقعیت فعلی خود از استعداد و سرمایه های شخصی خود بهره برده اند، اما ما مدیون طرفدارن و تماشاگران فوتبالیم که پول و احترام ما با عملکرد آنها به دست آمده است.ما باید الگوی هم رده هایمان باشیم. و نه قهرمان هایی که "تولید شده اند" و اهمیتی به ارزش ها و ریشه نمی دهند.
در نهایت ، بازی در بخش دسته نهم آلمان و قهرمانی در بوندس لیگا بیشتر به یکدیگر شبیه هستند تا متفاوت از یکدیگر. لحظات شادی و اتحاد بازیکنان در هر دو مورد مشترک است. این پیوند هیچگاه از بین نخواهد رفت.
