در مورد فاکتورهای موفقیت، هیچ کدام کافی نیست، ولی هر چه قدر بیشتر در موارد هشت گانه زیر پیشرفت کنید، امید قهرمانی جهان در کشور شما بیشتر خواهد شد. ESPN این موارد را انتخاب و به قلم گابریله مارکوتی، معرفی کرده و طرفداری بعد از بخش های اول و دوم، ترجمه بخش سوم آن را تقدیم می کند:
شش- واردات و صادارت علم و دانش فوتبالی
بسیاری از افراد تحصیل کرده و البته وارد به قانون تجارت، این مساله را مدت هاست می دانند. اگر بتوانید رویکردها و پیش زمینه های گونه گون را به یک محیط بیاورید و بین آنها ارتباط برقرار کنید، همه از یک دیگر یاد می گیرند. ایده های جدید باعث می شوند خلاقیت ایجاد شود. هر اندازه که خود را به منابع داخلی و قدیمی خودتان محدود کنید، سرعت رشدتان، کمتر خواهد شد.
در فوتبال، این مورد به دو شکل رخ می دهد. کشورهایی چون اسپانیا و انگستان، مربیان سطح بالا را وارد می کنند و سرزمین هایی چون آرژانتین، برزیل و هلند هم آنها را صادر می کنند و بعضی ملت ها چون آلمان و ایتالیا و فرانسه، هر دو کار را انجام می دهند. نکته این است که هیچ کشور منزوی، در فوتبال پیشرفت نخواهد کرد و هر چه با آغوش باز از وارد کردن ایده های جدید استقبال کنید، بیشتر سود خواهید کرد.
لیگ های معتبر دنیا اکنون به عنوان دانشگاهی نمادین برای آموختن سطح بالای فوتبال، شمرده می شود. اگر شما بخشی از آن باشید (ممکن است باشید، چون مثلا لیست بازیکنان لیگ برتر در فصل 14-2013 شامل بازیکنان 65 ملیت مختلف بود)، در سمینار پی ایچ دی یا دکتری فوتبال حضور پیدا کرده اید. اگر هم جزو 200 کشور و منطقه ای هستید که هر هفته مسابقات را از طریق تلویزیون تماشا می کنید، در حال گذراندن دوره آموزشی از راه دور یا آنلاین هستید.
انتقال دانش و آگاهی به نفع بازیکنان هم هست، چون مواجهه آنها با روش ها و تاکتیک های مختلف، بازیکنان بهتر و منعطف تری از آنها می سازد. به همین دلیل است که یورگن کلینزمن به عنوان سرمربی تیم ملی آمریکا، در فرستادن بازیکنانش به لیگ های اروپایی، پافشاری می کند، چون این حرکت باعث تجربیات جدید، حضور در محیطی متفاوت و بالا رفتن سطح بازی آنها خواهد شد.
هفت- تولید ناخالص ملی
آرژانتین از نظر تولید ناخالص ملی و در بین تیم های فینالیست جام جهانی در 25 سال گذشته، در رده آخر است. آنها در جهان در رده 22 هستند، ولی برزیل، ایتالیا و برزیل، که از 19 دوره جام جهانی، فاتح 12 دوره آنها بوده اند، در بین بزرگترین اقتصادهای جهان هستند.
به نوعی می توان ادعا کرد توجه به این فاکتور، خود به خود سبب رشد در فوتبال می شود. اقتصاد بزرگ تر سبب تامین تعداد جمعیت بیشتر، تعداد بازیکنان افزون تر، قدرت انتخاب بازیکنان برتر بالاتر، افزایش تونایی اسپانسری و رسانه ای، جذب مربیان باکیفیت تر و الی آخر می شود. شاید فوتبال ورزش ارزانی باشد، ولی پرورش آن نیازمند سرمایه است. قدرت اصلی در هر کشور است که به رشد این ورزش کمک می کند.
نکته جالب این است که هر چند بیشتر بودن تولید ناخالص ملی لازم است، ولی تخصیص مناسب آن به بخش های مختلف کشور، مهم تر است. مثلا آلمان و هلند جمعیت فقیر بسیار پایین، ولی طبقه متوسط بسیار بزرگی دارند. در همین حال، برزیل، مکزیک و نیجریه، با وجود اینکه در GDP (تولید ناخالص ملی) و زمینه و استعداد فوتبالی، از بزرگان دنیا هستند، صاحب طبقه متوسطی پایین تر، با گروه مرفه افزون تر و طبقه فقیر بسیار بزرگ تر هستند.
هشت- استفاده از فرصت ها
دو گروه در این زمینه وجود دارند. سرانجام یک گروه از تحرک اجتماعی و اشتیاق ملی ناشی می شود. کشورهایی با طبقه متوسط بزرگ تر در تلاش برای تشویق فرزندانشان به ورزش در عین درخواست از آنها برای ادامه تحصیل شان هستند. این گونه خانواده ها همیشه در مخمصه کلاسیک انتخاب از بین ورزش و تحصیل هستند.
زمانی که والدین از کم بودن شانس فرزندشان برای رسیدن به سطح حرفه ای در ورزش، آگاه هستند، آنها را به سمت مدرسه و دانشگاه سوق می دهند. اگر چه این ممکن است بهترین انتخاب باشد، ولی شانس ظهور بازیکنان بزرگ بیشتر را کم می کند. از سوی دیگر و در کشورهایی که بالاتر اشاره شد و درآمد عمومی از اعتدال برخوردار نیست، شانس بیشتری برای ظهور استعدادهای افزون تر وجود دارد، چون برای رهایی از فقر و رنج، فقط یک گزینه دارید و آن هم فوتبال است.
مساله دیگر، رقابت با سایر ورزش هاست. مسلما فوتبال عناصر تکنیکی و مهارتی خاصی می طلبد، ولی در نهایت یک فعالیت ورزشی است و ممکن است فردی به دلیل علاقه به سایر ورزش ها، از استعداد فوتبالی اش بگذرد. دیوید اپستین در کتابش با عنوان ژن ورزشی هم این نکته را کاملا روشن بیان می کند که بهترین های هر ورزشی این گونه زاده می شوند و ساخته نمی شوند.
این مساله یکی از معمول ترین دلایل ذکر شده برای عدم پیشرفت بیشتر آمریکا در فوتبال هم هست. بیشتر ورزشکاران بزرگ ایالات متحده در نهایت به بستکبال یا فوتبال آمریکایی می گرایند که علامت سوال بزرگی در ذهن همه ایجاد می کنند که اگر مثلا کوبی برایانت فوتبالیست می شد، به چه دستاوردهایی می رسید؟
امیدواریم از مطالعه این مقاله جامع و متفاوت لذت برده باشید و در نهایت به ما بگویید فاکتورهای شما برای قهرمان شدن یک کشور در جهان فوتبال، چیست و اینکه کشورمان در رسیدن به چند فاکتور موفق بوده است؟
