علی ساموئلSaint Alireza
من از هر کسی توقع ندارم که اسطوره بشه در واقع هر کسی این خاصیت رو نداره و توقعی هم نیست همه از یک خاصیت و موهبت بهره ببرن. اما... من وقتی به نسل فوتبالی خودم نگاه می کنم می بینم که نه تنها ازشون فوتبال یاد گرفتم بلکه ازشون معنی واقعی عشق و فاداری و زندگی رو یاد گرفتم. من با تیمی بزرگ شدم از دروازه تا خط حمله همه اسطوره بودن و آبی و مشکی اینترو قرمز و مشکی میلان رو معنا می کردن همه شون تا آخرین ثانیه حضورشون از جون برای تیمم زحمت کشیدن. من اینجوری بود که پای بند تیمم موندم و توی پروفایلم فقط و فقط باشگاه اینتر رو انتخاب کردم چون برگومی. زانتی. زنگا.ساموئل. استانکویچ.کامبیاسو رو دیدم. خب از طرفی هم رونالدوی برزیلی رو دیدم. در تیم همشهری هم مالدینی.کاستاکورتا.نستا.گتوزو رو دیدم. اون طرف تر توتی رو دیدم. من از اینا معنای عشق و زندگی رو یاد گرفتم.
زندگی بدون وفاداری و عشق هیچ معنایی نداره. اسطوره باید اخلاق و جوانمردی داشته باشه.
دوناروما امروزی که اینجاست از صدقه سری میلان بود. حداقل دینش رو به میلان ادا می کرد بعد می رفت. اون به طرفدارها هیچ عشقی نداشت و نتونست بهشون چیزی اضافه کنه.
