عارف نسلس بودیم که تو ضلالت بزرگمون کردن، همه چیز واسمون جیز بود.
این کارو نکن، اینو نپوش، اینو نخور، خلاصه همش با امر ونهی بزرگ شدیم.
حتی یه سالائی یادمه که با لباس آستین کوتاه نمیتونستیم بیایم بیرون، که اگه این کارو میکردیم، میشدیم کمونیست و ملحد و از دین خارج شده!
داشتن دستگاه ویدئو، مساوی با اسلحه ی جنگی بود.
یه چیزی میگم، یه چیزی میشنوی.