مطلب ارسالی کاربران
تولد ۸۰ سالگی هانس تیلکوفسکی اسطوره تیم بروسیا دورتموند
کانون هواداران ایرانی باشگاه بروسیا دورتموند – در تاریخ ۳۰ جولای ۱۹۶۶، تیم های ملی آلمان و انگلیس هشتمین بازی فینال جام جهانی را در لندن برگزار کردند. در دقیقه ۱۰۱ و در وقت اضافه، هنگامی که نتیجه ۲-۲ بود، بازیکن انگلیس توپی را به سمت دروازه آلمان شلیک کرد که توپ پس از برخورد به تیر فوقانی دروازه بدون رد شدن از خط، به زمین بازگشت که داور سوئیسی آن دیدار پس از مشورت با کمک داور خود، آن توپ را گل اعلام کرد. اگر چه آن گل نادرست به تنهایی نتیجه بازی را رقم نزد و انگلیس با به ثمر رساندن گلی دیگر با نتیجه ۴-۲ آلمان را شکست داد. هانس تیلکوفسکی سنگربان اسطوره دورتموند عضوی از تیم ملی آلمان در آن مسابقات بود. اکنون پس از گذشتن ۵۰ سال، وی همچنان از طرف برخی کارشناسان فوتبال درباره آن صحنه بحث برانگیز مورد پرسش قرار میگیرد.
تیلکوفسکی در سال ۱۹۳۵ در منطقه کارگری شهر دورتموند به دنیا آمد و در سال ۱۹۴۶ وارد عرصه فوتبال شد. در سال ۱۹۴۹ در لیگ منطقه ای بازی کرد و در سال ۱۹۵۵ به عضویت تیم وستفالیا هرن در آمد. تیلکوفسکی که لقب پلنگ سیاه را داشت، در اولین بازی ملی در سال ۱۹۵۷ توانست به برد ۲-۱ در مقابل تیم هلند در آمستردام دست یابد. وی در کل ۳۹ بازی ملی به عنوان دروازه بان داشت که در آن زمان یک رکورد برای دروازه بانی محسوب میشد. سرمربی وقت آلمان کیفیت عکس العمل های تیلکوفسکی را می پسندید ولی ترجیح داد در جام جهانی ۱۹۶۲ شیلی از وی به عنوان دروازه بان ذخیره استفاده کند. موضوعی که باعث بروز اختلافاتی بین وی و سرمربی تیم ملی المان شد.
در همان زمان تیلکوفسکی به تیم دورتموند پیوست و در دور رفت مرحله یک شانزدهم نهایی مسابقات اروپایی در مقابل بنفیکا قهرمان، با وجود باخت ۲-۱ بازی خوبی به نمایش گذاشت. ولی در دور برگشت در خانه و حضور ۴۰۰۰۰ تماشاگر توانست تیم بنفیکا را با نتیجه ۵-۰ در هم بکوبد. بازی هایی که از چشم سرمربی تیم ملی المان دور نماند. سال بعد، تیلکوفسکی موفقیت هایی را با تیم دورتموند به دست اورد. ابتدا تیم دورتموند توانست در فینال جام حذفی آلمان در سال ۱۹۶۵ با نتیجه ۲-۰ تیم آلمانیا آخن را شکست دهد. در همین سال، تیلکوفسکی به عنوان اولین دروازه بان توانست جایزه بازیکن سال کشور آلمان به از آن خود کند. در سال ۱۹۶۶ در فینال جام در جام اروپا تیم دورتموند توانست با حضور وی و با نتیجه ۲-۱ در وقت های اضافه تیم لیورپول را مغلوب کند و قهرمان شود. در سال ۱۹۶۷ تیلکوفسکی تیم دورتموند را به مقصد تیم فرانکفورت ترک کرد. وی همچنین در ۱۲۱ بازی که وی در بوندسلیگا انجام داد، هیچگاه کارت زرد یا قرمز دریافت نکرد. تیلکوفسکی در سال ۱۹۷۰ توانست مدرک مربی گری خود را از دانشگاه ورزشی کلن دریافت کرده و در تیمهایی نظیر مونیخ ۱۸۶۰، وردربرمن و نورمبرگ مربی گری کند.
از جهت زندگی خصوصی، تیلکوفسکی ۵۶ سال با همسرش زندگی کرد که ثمره آن سه فرزند و چهار نوه بود. وی همچنین در امور خیریه نیز فعالیت داشت و چندین مسابقات خیریه فوتبال نیز برگزار کرد.در شهر هرن، جایی که تیلکوفسکی قبل از عضویت در تیم دورتموند، فوتبال بازی میکرد و متعلق به آن منطقه بود، مدرسه فوتبالی را به یاد وی احداث کردند. کتاب زندگی نامه تیلکوفسکی نیز با نام “گل ویمبلی ای که همیشه زنده است”توسط یکی از دوستان قدیمی و خبرنگارش برای وی به عنوان کسی که افتخار منطقه وستفالن می باشد، نگاشته شد.
مترجم:نیما دانشپور