فوتبال فن 1990نظرم رو درباره بعد شخصیتی پله و مارادونا قبلا هم گفتم، متاسفانه با مصاحبه هاشون فقط خودشون رو دارن کوچیک میکنن.
اما در رابطه با بعد فنی شون نظرم مقداری متفاوته. مارادونا که در سخت ترین و پرستاره ترین برهه تاریخ سری آ و در حضور دو جین ستاره و سوپراستار از پلاتینی و فان باستن گرفته تا باجو و بارزی و مالدینی و گولیت و ... تونست دو مرتبه ناپولیِ معمولی رو قهرمان لیگ کنه و خودش رو کاملا ثابت کرده. پله هم که آمارش در جام های جهانی، جام بین قاره ای و تقابل با غول های اروپا مشخصه و واقعا شگفت انگیز بوده. خود کرویف که دیگه نداریم بالاتر ازش در فوتبال شناس بودن، معتقد بود پله تنها بازیکن تاریخه که مرزهای منطق رو درنوردیده! الان هم درست که آنالیز ها خیلی فراگیر شه و زوایای مخفی و پنهان بازیکن ها و تیم های مختلف آشکار و در دسترسه اما این همونقدر که به مدافعان کمک میکنه که نسبت به مهاجمان حریف شناخت پیدا کنن به مهاجمان هم این امکان رو میده که مدافعان حریف رو آنالیز کنن و نقاط ضعف شون رو پیدا کنن. بماند که در گذشته در اون چمن نامرغوب و با اون لباس ها و کفش های غیر استاندارد، پیاده کردن یه فوتبال مطلوب خیلی سخت تر بوده. در کل نمیشه گفت گل زدن الان سخت تره یا راحت تر اما چیزی که مشخصه الان راحت تر میشه فوتبال مطلوب و مورد نظر رو اجرا کرد.
