Razor Ramon<p>تیم خارجی به واسطه علاقم به دیوید بکام بود که اوایل دهه 2000 معروف بود و کلا از همون اول تیم خارجی به جز منچستر برام بی معنی بود و تا الان ادامه پیدا کرده.</p><p>تیم داخلی، وقتی آگاهی فوتبالی زیادی نداشتم به واسطه جو خانواده، طرفدار پرسپولیس بودم. ولی وقتی بزرگتر شدم به تیم شهر خودم داماش که اون موقع پگاه نام داشت کم کم علاقمند شدم. چون از نظرم لزومی نداشت وقتی شهر خودم تیم داره از تیمای شهرای دیگه طرفداری کنم. وقتی هم که تصمیم گرفتم بازیاشو برم استادیوم، جوری درگیرش شدم که دیگه هیچ وقت نتونستم ازش جدا بشم. حتی تا الان که دو سه ساله تو دسته دوم هست. عشق و پیوندیه که هیچ وقت از بین نمیره و دیگه هیچ حسی به هیچ تیم ایرانی دیگه ندارم. نه پرسپولیس و نه استقلال و نه حتی تیم دیگه شهرم سپیدرود.</p>
