کارلوس یا زلاتکو٬ مسأله این نیست. مسأله این است الان که ارزش پول ملی مان کم شده باید مربی و بازیکن صادر کنیم. دیگر مثل قدیم نمی صرفد که یک مربی درجه اول خارجی بیاوریم٬ خیلی گران می افتند. به نظر این حقیر که البته هیچ کاره هستم. باید یک مربی داخلی بگذاریم بالای سر تیم ملی. در این سال حمایت از تولید ملی٬ مربی خارجی میخواهیم چکار؟
همیشه بهتر است تولید ملی
خصوصا در خصوص تیم ملی
در آخر ما قرار است که ببازیم
ندارد سوی ما توفیر خیلی
همه اش هم تقصیر این عادل فردوسی پور است. هی میخواهد بهترین کارشناس های دنیا و سرشناس ترین بازیکنان را بیاورد تلویزیون. بعدش هم انتظار دارد برویم بهترین مربی های دنیا را بیاوریم.
شاعر می فرماید:
چنان دارم غضب از دست عادل
رسانده بر لبم جان٬ نیست عادل
دهد گیر سه پیچ بر هر مقوله
همه چیز و همه کس گشته شامل
نکن برادر من٬ در این اوضاع دلار!!!
حالا ما به درک٬ اصلا مربی فرنگی آوردیم یا تمدید نمودیم. کو پول ؟ پول نداریم والا. اصلا فرض محال پول هم جور نمودیم. چجوری بدهیم به او؟ در این وضعیت که نمی گذارند پول جابجا کنیم. با فرغون پول تحویلش بدهیم؟ مگر خدایی نکرده ما جزو کارتل های مواد مخدر مکزیک هستیم اینقدر پول نقد بدهیم به یک نفر؟!
جایی دیگر همان شاعر می فرماید :
زتلاکو نه. با اون چشمای تنگش
نگو کارلوس. با اون موهای رنگش
علی دایی ٬ علی پروین ٬ امیر قلعه نوعی
یکی را برگزین و رو به سمتش
حالا بماند که این کارلوس غرب زده همه اش کروات می بندد و زلاتکو هم که واویلا ٬ با رییس جمهورشان بوس بوس می‌کند (البته مادرانه فرزندانه).
خلاصه از ما گفتن بود. فردا روزی که در یک چهارم جام ملت های آسیا خوردیم به کره جنوبی و احتمالا حذف شدیم . نیایید بگویید ای بابا٬ مربی داخلی که همین نتیجه را می‌گرفت. با یک پنجم قیمت. تازه کلی هم میتوانستیم فحشش بدهیم و باعث تخلیه جوانان غیور مملکتمان هم می شود.
