مطلب ارسالی کاربران
این عکس مرام من است
از اول فصل تحت فشار همه بود و کسی نمی گفت که اون نماد باشگاهه و نباید این همه بهش توهین بشه. نباید در زمین خودی هو بشه...
گذشت تا وقتی از رقیبش در سی ال 9 گل عقب افتاد و همه دیگه اونو تموم شده دونستن...
ولی یادش نرفته بود که زندگی چقدر ناملایمتی براش داشته. یادش نرفت که بدون پدر بزرگ شده بود. از خاکی هایی که آرزوهای دور و درازش رو ساختن. از فقری که اونو حریص به پیشرفت بار اورده بود...
وقتی همه تمام شده دونستنش برگشت و به همه یادآور شد که رئیس کیه. ده گل در مراحل حذفی و دو هتریک پیاپی. دو گل در فینال... بله حالا همه دوباره به احترامت از جا بلند شدند و تو در حالی که فریادی از شوق به آسمان کشیدی و روی دو زانو نشستی.
این عکس یعنی من تمام نشدم
