خب من اصلا آدم دعوایی و عصبانی نیستم ، میتونم بگم صبر ایوب دارم :))
ولی رو ی سری چیزا حساس بودم قبلا ، که یکی از دوستام سر اون یه کصشرایی تفت داد :|
ازونجایی که معلم حضور داشت هیچکاری نتونستم بکنم ولی از درون داشتم آتیش میگرفتم :|
برا همون بعد اینکه زنگ خورد همونطور ک نشسته بود از یقش گرفتم پرتش کردم ی طرف دیگه ( انقد سبک بود داشت پرواز میکرد:| ) بعد حمله کردم یکی دیگه بهش زدم ک اومدن جدامون کردن :|
خب از نظر من هیچ اتفاق خاصی نیافتاد و کاملا خالی شده بودم برا همون در آرامش کامل رفتم نشستم سر جام :)) ولی اون گفت بذار خانم بیاد بهش میگم فلان میکنم و بهمان میکنم ( چقد لوس )
معلم زنگ بعد ک اومد ( دینی ام بود لامصب ) گفت چرا زدیش؟ :| گفتم من اصلا پشیمون نیستم خیلی خوب بود :))))))))))
معلمم سگ شد گفت خجالت نمیکشین ؟ مگه پسرین ؟ برین پایین دفتر :|
تو دفتر من نمیتونستم به ناظم ثابت کنم که آره من واقعا یکیو زدم چون وقتی دختره جریانو گفت چشاش گرد شد گفت تو زدیش؟ واقعا؟ امکان نداره :))))))
وقتی بابام قضیه رو فهمیدا ینی ... هر کی میپرسید چرا دخترت انقد آرومه ؟ میگفت نمیشناسینش عصبانی شه چیکار میکنه :|| و شروع میکنه به تعریف کردن این جریان . تنها دلیلی که باعث میشه حس کنم از کارم پشیمونم :|
