در بازی‌های دوستانه آخرشان حسابی بد ظاهر شدند و با تیم‌های ایرلند و لوکزامبورگ مساوی کردند. با این حال همچنان ژوزه مورینیو٬ آقای خاص فوتبال دنیا اعتقاد دارد ایتالیا می‌تواند به فینال مسابقات برسد. گزارش متافوتبال از این تیم که در ایران هم کم طرفدار ندارد را بخوانید و لذت ببرد.
لقب : آتزوری (لاجوردی‌ها)
خیلی ها این تیم را جدی نمی‌گیرند٬ اما هرچه نباشد آنها نائب قهرمان مسابقات یورو ۲۰۱۲ هستند. ایتالیا در مسابقات دو سال پیش قهرمانی اروپا بیشتر از حد انتظار درخشید و توانست از سد انگلستان و آلمان بگذرد. آنها حالا هم باید با دو حریف سرسخت یعنی انگلیس و اروگوئه بگذرند. بوفون دروازه‌بان این تیم اعتقاد دارد هروقت آتزوری در شرایط سخت قرار گرفته بهتر عمل کرده است. پس با این حساب خیلی هم نباید از همگروهی با دو قهرمان گذشته ادوار جام جهانی ناراحت باشند. با این همه اما نباید از یاد ببریم که لیگ سری‌آ سیر نزولی داشته و اکثر تیم‌های ایتالیایی در رقابت‌های اروپایی ناکام مانده‌اند.
سرمربی : چزاره پراندلی
حتی ماریو بالوتلی هم از او حساب می‌برد. او یک قدرت درونی خاص دارد و مانند معلم مهربان مدرسه است. فدارسیون فوتبال ایتالیا خواهان تمدید قرارداد با وی است اما پراندلی هنوز زیر بار امضای قرارداد نرفته. از قرار معلوم آبته و سایر مدیران فدراسیون فوتبال ایتالیا نگاه او به فوتبال را دوست دارند که حاضر شده اند فارغ از نتیجه به پراندلی پیشنهاد تمدید قرارداد بدهند. چزاره در این سال‌ها به بازیکنان جوان بسیاری فرصت حضور در تیم ملی را داده است و قصد دارد نسلی نو را در فوتبال ایتالیا به وجود بیاورد.
نمای کلی
ایتالیایی ها همیشه به دنبال گرفتن نتیجه هستند. « دقت» شعار تیمی است که سالخورده شده و به خط دفاعش متکی است. آنها برای گرفتن نتیجه به دنبال ضد حمله هستند وبه ندرت ابتکار عمل را بدست می‌گیرند. لاجوردی پوشان عادت به از ریتم انداختن بازی دارند و با حوصله ی زیاد به دنبال راه نفوذی برای گشودن دروازه حریف هستند.
واقعیت
این ایتالیا اگر اجازه یابد٬ قابلیت گذر از هر تیمی را دارد. با نگاهی به چهره های جوان تیم همچون متیو دسترو و ایموبیله می فهمیم که این جوان ها می توانند با سرعت بالایشان تیم ایتالیا را به حرکت در بیاورند.
شیوه بازی
پراندلی قبل از اینکه روسی را خط بزند٬ علاقه زیادی به سیستم ۴-۳-۱-۲ داشت٬سیستمی که برای چوزپه روسی هم خیلی خوب جواب داده بود. اما حالا و با ناآماده بودن روسی٬ ایتالیا به سیستم تک مهاجم برگشته است. بالوتلی در جلو بازی می‌کند و مارکیزیو در پشت او.
نقاط قوت
مسائل کلی مانند تکنیک بی عیب و نقص و راحت بودن با توپ٬ برگ برنده آتزوری است. پیرلو همچنان در ضربات ایستگاهی – و البته تمام چیزهای دیگر – خارق‌العاده باقی مانده است!
