طرفداری | لخضر بلومی (Lakhdar Belloumi) زاده 29 دسامبر 1958 در شهر معسکر الجزایر است. پست بازی این بازیکن، هافبک نفوذی و مهاجم نوک بود. او کوچکترین فرزند یک کارگر کشاورزیست و در 14 سالگی، در تیم‌های پایه باشگاه المپیک معسکر، فوتبالش را شروع کرد. لخظر در سال 1974 به تیم اصلی المپیک معسکر پیوست و دو سال در این باشگاه بازی کرد. او سپس برای کمک به خانواده در کسب روزی بیشتر، راهی تیمی در 150 کیلومتری محل زندگی خود شد و با اسکاف الخمیس در لیگ سطح دوم الجزایر قرارداد امضا کرد. این بازیکن سپس در باشگاه غالی معسکر بازی کرد و پس از ثبت آمار 26 بازی، 29 گل در این باشگاه، در سال 1978، برای نخستین بار راهی تیمی در لیگ برتر الجزایر به نام اوران شد.
بلومی در 20 سالگی، برای نخستین بار در لیگ برتر الجزایر بازی کرد و با ثبت آمار 25 بازی، 11 گل، آقای گل الجزایر شد. او پس از درخشش در لیگ برتر کشورش، در سال 1979 راهی یکی از تیم‌های مطرح الجزایر به نام مولودیه شد و دو فصل در این باشگاه بازی کرد و آمار 30 بازی، 10 گل را به ثبت رساند. بلومی پس از جدایی از مولودیه، شش فصل در غالی معسکر با آمار 60 بازی، 27 گل و یک فصل در مولودیه اوران با آمار 56 بازی، 36 گل حضور پیدا کرد. او یکی از بازیکنان مهم باشگاه اوران در صعود این باشگاه به فینال لیگ قهرمانان آفریقا بود. بلومی بازوبند کاپیتانی تیمش را در دو بازی رفت و برگشت برابر راجا کازابلانکای مراکش بر بازو بست اما نتوانست قهرمان آفریقا شود. در سال 1989، این بازیکن برای نخستین بار به تیمی خارج از الجزایر پیوست و با العربی قطر قرارداد امضا کرد.
او پیش از حضور در قطر، چهار بار به عنوان برترین بازیکن سال الجزایر انتخاب شده بود و پیشنهادی از باشگاه رئال مورسیا از لالیگا داشت اما موفق به عقد قرارداد با این باشگاه نشد. یکی از عواملی که باعث شد این بازیکن دیرتر لژیونر شود، قانون عجیب لیگ الجزایر برای بازیکنان بومی بود که به آن‌ها اجازه قرارداد با باشگاه‌های خارجی را تا قبل از 28 سالگی، نمی‌داد. آمار بلومی در قطر، شش بازی، پنج گل بود و این بازیکن به همراه العربی به جایگاه چهارم لیگ قطر رسید. او پس از جدایی از تیم قطری، به الجزایر برگشت و در چهار مقطع متفاوت در باشگاه اوران، پنج مقطع متفاوت در باشگاه غالی معسکر و یک فصل در باشگاه بلعبس بازی کرد و در سال 1999، با آمار باشگاهی 417 بازی، 204 گل، بازنشست شد. یکی از به یادماندنی‌ترین لحظات فوتبالی بلومی، حضور او در دیدار دوستانه منتخب جهان و اروپا، به عنوان یکی از بازیکنان منتخب جهان بود. او در کنار زیکو، سوکراتس و فالکائو، در ترکیب منتخب جهان بازی کرد و موفق به ثبت دو گل برابر دینو زوف ایتالیایی شد. در پایان بازی، پله، اسطوره فوتبال برزیل، بسیار تحت تاثیر این بازیکن قرار گرفته بود و از او با عنوان «بازیکن بزرگ» یاد کرد.
نخستین بازی ملی بلومی برای الجزایر، در سال 1978 برابر مالی شکل گرفت. او در جام ملت‌های آفریقا در سال 1980، در لیست تیم ملی الجزایر قرار گرفت و با یک گل سه امتیازی در مرحله گروهی برابر مراکش و گل‌کردن پنالتی خود در ضیافت پنالتی‌های مرحله نیمه نهایی برابر مصر، تاثیر زیادی در صعود کشورش به فینال آفریقا داشت. در همین سال، الجزایر به همراه بلومی به مسابقات فوتبال المپیک 1980 صعود کرده بود. بلومی در المپیک، در چهار بازی به میدان رفت و موفق به گلزنی برابر سوریه و اسپانیا شد و به همراه کشورش به یک‌چهارم نهایی این تورنمنت صعود کرد. گل لخضر به اسپانیا، باعث تساوی الجزایر برابر این کشور اروپایی شد. او پس از المپیک، دچار یک آسیب‌دیدگی شد که در نتیجه آن، مجبور به یک جراحی شد و مدت‌ها از میادین فوتبالی دور شد.
بازگشت از مصدومیت برای این بازیکن، خوش‌یمن بود و او توانست با ثبت بریس در بازی با نیجر و گلزنی در دو بازی رفت و برگشت برابر نیجریه در مرحله مقدماتی جام جهانی 1982 اسپانیا، کشورش را به این تورنمنت برساند. در پایان سال 1981، این بازیکن توپ طلای آفریقا را از مجله فرانس فوتبال دریافت کرد. در همین حین بود که پیشنهادات اروپایی بسیاری برای این پدیده الجزایری به دستش رسیده بود. بارسلونا، رئال مادرید، یوونتوس و پاری سن ژرمن، به شدت در پی خرید بلومی بودند اما او ترجیح داد در الجزایر بازی کند. بلومی در جام ملت‌های آفریقا در سال 1982، در لیست تیم ملی کشورش حضور داشت و در سه بازی پایانی در ترکیب قرار گرفت. او به همراه الجزایر به رتبه سوم این دوره از جام ملت‌ها رسید. در جام جهانی 1982 اسپانیا، نخستین بازی بلومی و الجزایر، برابر آلمان بود. در حالی که با گل کارل هاینز رومنیگه، آلمان و الجزایر به تساوی 1-1 رسیده بودند، بلومی گل دوم کشورش را به ثمر می‌رساند تا این کشور آفریقایی در نخستین بازی خود، پیروزی بزرگی را برابر آلمان تجربه کند. شکست برابر اتریش و پیروزی برابر شیلی، از نتایج بعدی الجزایر در این دوره از جام‌های جهانی بود اما مسابقه معروف به دیدار شرم میان اتریش و آلمان که به صعود هر دو تیم به دور بعدی منجر شد و باعث حذف الجزایری‌ها شد، باعث شد تا مرحله گروهی، پایان ماجراجویی الجزایر در جام جهانی 1982 باشد. بلومی در دیدار برابر شیلی، بر روی نیمکت نشسته بود.
جام ملت‌های آفریقا در سال 1984، برای این بازیکن، آمار دو گل و سه پاس گل را به همراه داشت. او در مرحله نیمه نهایی این دوره از مسابقات قهرمانی آفریقا، پنالتی خود را در ضیافت پنالتی‌ها برابر کامرون گل کرد اما در نهایت، الجزایر شکست خورد و بار دیگر به رتبه سوم آفریقا رسید. او در دیدار رده‌بندی برابر مصر، یکی از گل‌های تیمش را به ثمر رساند. بلومی در جام جهانی 1986 نیز حضور داشت و در سه بازی کشورش بازی کرد. جام ملت‌های 1988 آفریقا، آخرین تورنمنت ملی این بازیکن بود. بلومی در دیدار نخست کشورش برابر ساحل عاج گلزنی کرد و پس از صعود به نیمه نهایی، یکی از پنالتی‌زنان تیمش در جریان بازی با نیجریه بود. بلومی پس از گل‌شدن 10 پنالتی نیجریه و 9 پنالتی کشورش، پشت ضربه پنالتی قرار گرفت. او موفق به گل‌کردن پنالتی کشورش نشد و در نهایت، الجزایر بار دیگر از حضور در فینال محروم شد و در نهایت، به رتبه سوم آفریقا رسید. 147 بازی ملی، 37 گل، آمار نهایی این بازیکن در رده ملی بود. بلومی پس از پایان فوتبالش، به عرصه مربیگری روی آورد و در تیم‌های اوران، بلعبس، التدمن قطر و غالی معسکر مربیگری کرد و در سال 2004، دستیار علی فرغنی در تیم ملی الجزایر شد. او سابقه حضور در جام جهانی فوتسال و حضور در تیم ملی فوتبال ساحلی الجزایر را پس از پایان فوتبالش داشته است.
دیدار برگشت مصر و الجزایر در مقدماتی جام جهانی 1990، یکی از بزرگترین حواشی فوتبال بلومی را رقم زد. در پایان این بازی که در قاهره مصر برگزار شد، درگیری شدیدی میان هواداران و کادر هر دو کشور به وجود آمد و در نتیجه این درگیری، احمد عبدالمنعم، پزشک تیم ملی مصر از ناحیه چشم آسیب دید و مصری‌ها اعتقاد داشتند که این حادثه را لخضر بلومی رقم زده است. چشم پزشک مصری آسیب شدیدی دیده بود و الجزایری‌ها اعتقاد داشتند که این حواشی به عمد از سوی مصری‌ها رخ داده و قصد آن‌ها، ایجاد مشکل برای ستاره الجزایر است. پلیس مصر تصمیم گرفت تا بلومی را دستگیر کند. بلومی توسط مصری‌ها بازجویی شد و اقرار کرد که هیچ ارتباطی با این حادثه ندارد. با وجود مقاومت پلیس مصر، بلومی با تلاش‌های سفیر کشورش به سختی توانست از کشور مصر خارج شود. این حواشی در سال 1994 به اوج خود رسید و پای اینترپل نیز به ماجرا باز شد. در نهایت، پس از مدتی، بلومی تبرئه شد.
