Erfan 003سردار آزمون قبل از جام جهانی مورد هجمه قرار گرفت چون مردم سبک زندگیشو دوست نداشتن، حاشیه هایی که هر از چند گاهی دورش ایجاد میشد رو دوست نداشتن، این قضیه تا خود جام هم ادامه پیدا کرد و طبیعتا به عنوان مهاجم هدف همه ازش توقع گلزنی داشتند که متاسفانه موفق نبود اما هیچکس ندید که فقط توی بازی با اسپانیا سردار مامور مهار بوسکتس بود برای جلوگیری از بازیسازی و گرفتن نبض بازی توسط اسپانیا. کسی ندید سردار مامور زدن همه توپ های هوایی وسط زمین برای بقیه بازیکنان شد. خلاصه کلام اینکه شرایط به شکلی شد که اکثر افراد عامل ناکامی تیم رو صرفا در شخص آزمون میدیدن (کمااینکه در دوره های اخیر جام جهانی کدام مهاجم ما درخشیده بود که از سردار این توقع بود). دردناک تر اینکه تیم ما با 4 امتیاز حذف شد و ژاپن با همین امتیاز صعود کرد.
آزمون هنوز یه جوان 23 ساله ست که توی بیست سالگیش اونم در لیگ قهرمانان به بایرن مونیخ ،آژاکس، اتلیتیکو مادرید گل زد، بواتنگ رو در آماده ترین دوران خودش تبدیل به سوژه شبکه های اجتماعی کرد. اما به هر دلیلی که ممکنه از هم تیمی هاش در لیگ روسیه گرفته تا سرمربی و مسائل شخصی خودش نتونست روند پیشرفت خودشو ادامه بده.اما هنوز با این سن و سال نباید بهش امید داشت؟
فراموش نکنیم مثل همه ما، اگر در مقیاس یک کشور هشتاد میلیونی به ما توهین کنند، طبیعتا ناراحت و دلسرد میشیم. فقط کافیه خودتون بجاش بگذارید. واقعا اگر بازیکنی موفق نبود اون هم به هزار و یک دلیل تاکتیکی که توسط مربی اتخاذ شده باید به مادرش توهین بشه ؟ واقعا عادلانست؟ اگر از فشار حاصل از این همه توهین بیاد از خودش دفاع کنه و صحبتی که ما از یک فوتبالیست ملی انتظار نداریم انجام بده باید تمام گل هایی که در مسیر صعود به جام جهانی و دوران حضورش در تیم ملی زد فراموش بشه و مقابل خانوادش بهش توهین بشه؟ مجددا فکر میکنم برای بررسی عکس العمل های آزمون توی این مدت فقط کافیه خودمون برای چند لحظه بجاش بگذاریم همین.
این قضیه بهترین مثال برای رفتار صفر یا صدی ما ایرانی هاست وقتی از کسی انتقاد میشه همه با تمام قدرت شروع به کوبیدنش میکنند و بلعکس
