مطلب ارسالی کاربران

اگر تجربه خوردن قرص افسردگی دارین تجربه‌تون چه خوب چه بد رو در اختیارم بذارین نیاز دارم.

تارو ْ 02/22/2025 - 21:47 مشاهده پروفایل

204 مشاهده / 5 دیدگاه

این مطلب توسط کاربران طرفداری ارسال شده است و دیدگاه طرفداری نیست. قوانین سایت کاربر محور / گزارش تخلف

بیشتر از یک ساله قرص می‌خورم. از رهاکین و چند تا دیگه شروع شد و بعد هم ریسیپریدون و سرترالین و بی‌پریدن بهش اضافه شد. الان رهاکین و بی‌پریدن رو حذف کرده برام و روزی 2 تا سرترالین 100 و یکی ریسیپریدون می‌خورم. به خاطر افسردگی و اضطراب اجتماعی و پرخاشگری خیلی شدید بردنم پیش روان‌پزشک. اوایل که قرص خوردن رو شروع کردم نمی‌تونستم از رخت‌خواب بلند شم، پرخاشگریم خیلی کم شده بود ولی می‌تونم بگم پوچ‌ترین روزای عمرم رو گذروندم. انگار دیگه هیچ احساسی نداشتم، نه غم نه خشم نه شادی هیچی هیچی، فقط بی‌حال بودم و زور میزدم که بخوابم. بعد کم کم بدنم عادت کرد و کرختی و بی‌حالیم کمتر شد ولی همه‌ی این مدت کرختی رو داشتم، الان هم که دارم بهش دقت می‌کنم خیلی شدیدتر حسش می‌کنم.

این نشونه‌ای نیست که دیگه قرص خوردن کافیه؟ در صورت کنار گذاشتن علائم برمی‌گردن؟ اگر تدریجی و زیر نظر روان‌پزشک مصرف قرص رو کم و بعد قطع کنم چی؟ اگر تجربه‌ای دارید از مصرف و ترک قرص دارید راهنمایی کنید لطفا

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

دیدگاه‌ها (5 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

中华人民共和国 🇨🇳🇨🇳

افسردگی مثل سرطان یا ایدز نیست که درمان نداشته باشه .من از بچگی به خاطر یه سری اتفاقات به شدت استرس و اضطراب دارم چند بار خودم تو نوجوانی از خانواده درخواست کردم که منو به دکتر ببرن چون به وضوح میدیدم که رفتارم در مقایسه با دوستام عادی نیست ! ولی خانواده اعتقادی به روان پزشک نداشتن. چندسال پیش متاسفانه دو نفر از عزیزان من بشدت مریض شدن و تا دم مرگ رفتن همین اتفاقات در کنار مشکلات خودم که تو سربازی داشتم باعث شد یه افسردگی شدید دچار بشم که از قضا مثل شما پرخاشگری هم داشتم به طوری که تو سربازی ماهی نبود که با کادر و سرباز درگیری نداشته باشم تقریبا تو دوسال چهار بار یگانمو عوض کردن در مقطعی که سرباز پست بودم با اسلحه چندین بار نیمه شب فکر خودکشی زد به سرم ولی خوشبختانه انجام ندادم این افسردگی تا دوسال بعد از سربازی با من بود ولی الان که پنج سال از پایان سربازیم میگذره این بیماری رو کاملا شکست دادم . به شما دوست عزیز هم توصیه میکنم که بیشتر از این که رو قرص تکیه کنی روی خودت کار کن. قرص هارو یهویی نمیشه کنار گذاشت ولی سعی کن خودت خودتو درمان کنی. آهنگ شاد باز کن و برای خودت برقص ! مطلقا به چیزای منفی و بد توجه نکن چون فقط یک بار زندگی میکنی هیچی ارزش ناراحتی نداره. کاری که دوست داری رو انجام بده وقتی افکار منفی میاد سراغت یه فیلم خوب و ترجیحا طنز بذار ببین. اگه شرایطش رو داری با ماشین برو بیرون بگرد و غذایی رو که دوست داری بخر و تو ماشین بخور. یه کلاسی مثل کلاس زبان ثبت نام کن و ادامه بده. مدام به داشته هات فکر کن چون نداشته ها زیادن و با فکر کردن تموم نمیشن، جوون هستی تن سالم داری از همه مهم تر هنوز اول زندگیت هستی و یه راه دراز جلوتر هست، تمام سعیت رو بکن که درست رو بخونی و سریع از لحاظ مالی دستت تو جیب خودت بره خیلی تو روحیه تاثیر داره،

ali 8

سلام تارو . ریسپریدون خواب رو خیلی مختل میکنه. کرختی و سنگینی زیادی به آدم میده. سرترالین کمتر اثر میزاره و زیاد نگران کننده نیست نسبت به پاروکستین و داروهای مشابهش. ولی زیاد امیدی نداشته باش به اینها. مسکنی بیشتر نیستن. زودتر بزار کنار اگر حداقل دوساله استفاده میکنی و اگه بخوای بزاری کنار باید بسیار آروم و صبورانه ترک کنی. حتی آروم تر از اون چیزی که دکتر میگه. روی خودت مسلط باش و بیشتر درگیر خوندن و نوشتن باش. خوندن کمک میکنه یاد بگیریم چیزهایی که نمیدونیم و نمیفهمیم. نوشتن هم معجزه میکنه. نوشتن از خاطرات خوب یا بد. نوشتن از گذشته یا آینده. به صورت مجزا از هم. ذهن رو آرام و منسجم میکنه. ورزش خیلی کمک میکنه. نه ورزشی برای آسیب زدن به دیگران. برای قوی تر شدن خودمون. به طور کل بهتره همه ما سعی کنیم نسبت به محیطی که درش زندگی میکنیم تصمیم اساسی بگیریم. نمیدونم چندساله هستی ولی بهتره به جزئیات مهم تر و مثبت تری از زندگی توجه کنی. از آدم های منفی و سمی زندگیت فاصله بگیر. اجازه نده دیگران تو رو بازیت بدن. خودفرمانروایی داشته باش. البته دور از خودخواهی و خودشیفتگی. معشوق و دوستان بهتری داشته باش. و هزاران جزئیات که در زندگی خوبان میشه جستجو کنی و یادبگیری.

ILIA.AA .

یکساله که درگیر افسردگی شدم و استارتش از یک اتفاق بود. اوایل جدیش نگرفتم و گفتم که به زودی به حالت قبل برمیگردم. دو ماه بعد از اون اتفاق یه مدت ۴۰ روزه با یک فرد افسرده حاد زیر یک سقف زندگی کردم. زندگی با یک افسرده من رو از چیزی که بودم ده ها برابر بدتر کرد. بعد از اون ۴۰ روز دو تا اتفاق بد دیگه هم برام افتاد. نتیجش شد افکار خودکشی و یه خودکشی ناموفق. امسال به معنای واقعی خودم نبودم. کلی دارو مختلف هم به توصیه بهترین پزشک ها خوردم که هیچکدوم هیچ تاثیری نداشت. احساس میکنم تا من نخوام هیچ دارویی دوباره من رو به روال قبل برنمیگردونه. واقعا بیماری های روحی با دارو حل نمیشن.

Mr Hurtman

منم مثل تو چند ماهه دارم قرص مصرف میکنم
به روانپزشکت همین علائمی که گفتی رو بگو ببین چی میگه شاید بعضیاشون بهت نخورن

مشاهده پاسخ‌ها (1)

فقط با ثبت نام ۵۰ میلیون و با اولین خرید ۲۰۰ میلیون بیبی‌دوج رایگان بگیرید