طرفداری - از یک موفقیت یا یک مدال، آنچه دیده می‌شود لحظه‌ای است که ورزشکار روی سکوی قهرمانی ایستاده یا مدال را بر گردن می‌آویزد. لحظات سخت و فشارهای سنگین در جریان تمرین و روزهایی که قهرمان به پای یک کامیابی بزرگ گذاشته در یک تصویر که به سرعت هم فراموش می‌شود، اثری نیست.
سمیه یزدانی تازه‌ترین مدال آور ایران است که این بار در دوچرخه سواری جاده ایران را سرافراز کرده است. او در هفته‌های اخیر در تهران مشغول تمرین بود زیرا وقوع سیل در استان‌های مختلف برنامه تیم ملی برای برگزاری اردوی نهایی را مختل و ملی پوشان را مجبور کرده بود در تهران و در شرایطی متفاوت از برنامه پیش بینی شده اولیه تمرین کنند.
یزدانی در مسابقات قهرمانی آسیا در تاشکند با زمان ۳:۱۰.۰۴ به عنوان نفر سوم از خط پایان عبور کرد. دوچرخه سواری ایران پیش از این در بخش کوهستان توسط فرانک پرتو آذر مدال گرفته بود اما در بخش جاده، مدال یزدانی اولین مدال آسیایی این بخش و دومین مدال آسیایی تاریخ دوچرخه سواری زنان ایران بود.
درست یک هفته پیش از اعزام به ازبکستان، سمیه یزدانی با این جمله که "فقط طلا می‌تواند من را راضی کند" نشان داده بود تا چه حد به خود ایمان دارد و تا چه اندازه تشنه قهرمانی است.و گرچه او امروز نفر سوم آسیا شد اما ارزش مدال او به حدی است که کسی طلای دلخواه او و برنزی که کسب شد را مقایسه نمی‌کند.
مدال برنز سمیه یزدانی شکستن بغضی است که ماه‌ها در گلوی رکابزن تهرانی مانده است. او قرار بود به عنوان نفر اول دوچرخه سواری جاده ایران در بازی‌های آسیایی جاکارتا حاضر باشد و همه چیز آماده این حضور تاریخی در زندگی یزدانی بود اما سندرم مصدومیت پس از به دام انداختن کیمیا علیزاده تکواندوکار و مرضیه عشقی کبدی کار به سراغ سمیه یزدانی آمد.
یزدانی در حادثه‌ای پیش از اعزام به جاکارتا در پایان تمرین خود دچار مصدومیت و شکستی ترقوه شد و در اتفاقی تلخ مجبور شد بازی‌های آسیایی را از تلویزیون و در خانه تماشا کند. فدراسیون دوچرخه سواری ماندانا دهقان را به جای او به جاکارتا فرستاد و دهقان در جاکارتا با فاصله ۳۳ ثانیه با نفر اول در رتبه هفتم قرار گرفت.
اکنون سمیه یزدانی مزد صبر خود را گرفته است. پس از حادثه پیش از جاکارتا، او ناامید نشد، ادامه داد، جنگید و برای هدفش مبارزه کرد. برای یک انسان عادی باور کردنی نیست که روزانه بین ۱۰۰ تا ۱۷۰ کیلومتر رکاب بزند و تمرین کند او دختر دوچرخه سوار، مبارز زاده شده بود و این برنز متعلق به ایران و تلاش‌های اوست. برای دختر مبارز.
