مطلب ارسالی کاربران
تلخ شیرین
اولین بار ایده حاج کریم وار والورده نسبت به بارتومئو رو بنده حقیر عنوان کردم و کلی ام با دوستان در این رابطه خنده ها کردیم و گل ها گفتیم و شنودیم غافل از اینکه این خنده ها فرار از این حقیقت تلخ بود. این حقیقت تلخ که واقعا یه داستانی هست بین این دو و کثافت کاری ای که هوادار باید تاوانشو با تحمل و تحقیر پس بده. اونم نه از بابت رقیب و دشمن که البته سنگرشون بعد این حوادث شدیدا فعال شده بلکه از طرف خود باشگاه... باشگاهی که بخاطر مردمی بودن انتخابش کردیم و تلاشش برای رسیدن به این جایگاه رو سرلوحه زندگیمون قرار داده بودیم باشگاهی که تا پای جون همیشه از ارزش هاش دفاع کردیم و هنوز هم از سر عشق و تعصبمون نمیتونیم ساده از کنار نیش و کنایه های تند به اون بگذریم بزرگ ترین خیانت رو در حق هواداراش انجام میده و آب از آب تکون نمیخوره. اینجاس که از سر درموندگی و فشار روحی و روانی با خودمون میگیم نکنه اشتباه کردیم نکنه همه اینا سیاه بازی بود و صدها فکر مزخرف دیگه که حکم سوهان روحو واسمون دارن وقتی طرفدار این باشگاه شدم نمیدونستم رقیبی ام داره که از بابت افتخار حداقل تو عرصه اروپایی و بین المللی با اون حداقل در اون مقطع زمانی قابل قیاس نیست اما حتی اگرم میدونستم برام کمترین اهمیتی نداشت چون چیزی که میدیدم با روح و روان و قلبم بازی میکرد و محال بود میزان بالا بودن افتخار رقیب یا تیمی دیگه غیر از اون بتونه مجابم کنه که انتخاب دیگه ای داشته باشم. زندگی خیلی سخته امیدوارم بارسا(شیرین ترین اتفاق زندگیمون) اون رو برامون به تلخ ترین دقایقش تبدیل نکنه...