طرفداری- یکی از بزرگترین افتخارات دوران بسکتبال من، بدون شک قهرمانی با بارسلونا در یورو لیگ 2010 بود. فاینال فور قرار بود در پاریس و در ورزشگاه آکورهتلز آرنا برگزار شود. فضای بازی شبیه به هیچ کدام از بازی هایی که در آن ها حضور داشتم، نبود. آن جوّ را در هیج استادیومی در هیچ کجای جهان بسکتبال ندیده بودم.
یادم می آید، پنج دقیقه پس از شروع بازی و بعد از یک تایم اوت، کل ورزشگاه دیوانه وار سر و صدا به پا کردند. اعضای تیم ما سردرگم و گیج دائم به یکدیگر نگاه می کردند. با نگاه های‌مان انگار که می گفتیم: «داره چه اتفاقی میفته؟!» سپس علتش را فهمیدیم. آنجا در ردیف جلو، ژاوی، پویول و چند بازیکن دیگر بارسلونا به همراه رئیس وقت باشگاه، خوان لاپورتا، نشسته بودند.
آن شب توانستیم المپیاکوس را شکست دهیم. کل تیم پس از بازی به سمت ژاوی و پویول دویدیم تا کنجکاوی‌مان را در مورد تیم بارسلونا برطرف کنیم. آن ها هم می خواستند از ما در مورد وضعیت تیم بپرسند. این نکته را در ذهنتان باشد که آن بارسلونا، بهترین بارسلونا بود. آن ها در اوج بودند. این تیم بازیکنان خارق‌العاده‌ای داشت که دوست داشتیم در موردشان بیشتر بدانیم و بشنویم.
آن شب پس از تحقق هدف یک عمر زحمت، حضور اعضای تیم بارسلونا یکی از دلایلی بود که همه چیز را خاطره انگیزتر کرد. فاینال فور یورولیگ همیشه در قلب من جای خاصی خواهد داشت. اخیرا به ویتوریا رفتم تا دوباره فاینال فور را از نزدیک تماشا کنم و پسر... واقعا این لعنتی باورنکردنی است. به شما توصیه می کنم به این عکس ها یک نگاهی بیندازید.
همیشه عادت داشتیم تمام مسابقات یورو لیگ و ACB را تماشا کنیم که دو لیگ پرطرفدار
در اسپانیا محسوب می شوند. همیشه هم عادت داشتیم در مورد بازی در این لیگ ها رویاپردازی کنیم.
در آن لیگ ها همیشه استعدادهای بزرگی بازی می کردند و البته هنوز هم این استعدادها را می شود دید.
---
ریکی روبیو
سال 2001 بود که قهرمانی تیم کیندر بولونیا در یورو لیگ را به چشم دیدم. آن روز
با خودم فکر کردم «لعنتی، یه روز باید قهرمان این مسابقات بشم.» آن روزها حتی
فکر کردن به این موضوع که باحال ترین اتفاق دنیا بود.
---
ریکی روبیو
▬ برای خواندن سایر قسمت‌های مجموعه The Players Tribune، روی برچسب این مجموعه یاددا‌شت‌ها کلیک کنید. در این مجموعه، به چالش ها و دغدغه های بازیکنان بزرگ و جوان، از کودکی تا به امروز پرداخته شده است.
