اختصاصی طرفداری- از میرالم پیانیچ گرفته تا کالیدو کولیبالی و بلیز ماتوئیدی و این اواخر بیش از همه روملو لوکاکو و ماریو بالوتلی، همه و همه طی چند دهه گذشته به دلایل مختلف و در سراسر سرزمین چکمه مورد هجمه حملات نژادپرستانه فوتبال دوستان ایتالیایی قرار گرفته اند.
دیگو مارادونا و ناپولی (1984)
داستان رفتارهای نژادپرستانه این موضوع به این سال ها خلاصه نمی شود و در دهه های گذشته حتی به شکل عمیق تری وجود داشته و البته به دلیل نبود اینترنت و شبکه های اجتماعی مثل سال های اخیر، رسانه ای نشده است. مثلا در یکی از قدیمی ترین نمونه ها که مربوط به اواسط دهه 80 می شود، ناپلی ها به عنوان یک شهر، هدف این رفتارها قرار گرفته بودند؛ چیزی که همچنان هم ادامه دارد و مردم اهالی سایر نقاط ایتالیا، همواره با تمسخر به ناپلی ها می نگرند. دیگو مارادونا در کتاب زندگی نامه اش به نام ال دیگو، به این موضوع پرداخته و از دیدن آن در قلب اروپا، بسیار متعجب شده است. او آن روزها تازه پای به ایتالیا گذاشته بود و انتظار دیدن چنین رفتارهایی از مردم متمدن قاره سبز نداشته است:
به ناپولی رفتم و قبل از اینکه بدانم، سر از سری بی درآوردم. بله درست است. آنها در سری آ بودند، ولی واقعا یک تیم سری بی به حساب می آمدند. تا بعد از امضای قراردادم هیچ چیز از تاریخ ناپولی نمی دانستم. همان جا فهمیدم طی 3 فصل آخر برای سقوط نکردن جنگیده بودند و فصل آخر فقط به اختلاف یک امتیاز، در لیگ مانده بودند. از آنها پرسیدم حداقل می توانند یک زندگی آرام برایم فراهم کنند که تضمین دادند. برای همین قرارداد را امضا کردم. در همان مراحل امضای قرارداد، طرفداران دست به اعتصاب غذا هم زده بودند که مرا به دست بیاورند و یکی شان فکر می کنم خودش را به ریل های ایستگاه قطار سان پائولو زنجیر کرده بود.
رینو مارکزی سرمربی مان بود. اولین بازی مان در 16 سپتامبر 1984 مسابقه خارج از خانه مقابل ورونا در شمال ایتالیا بود. سه گل وارد دروازه مان کرد. الکیائر لارسن دانمارکی و بریگل آلمانی، که می توانست با کوچک ترین حرکت بدن مرا به بیرون زمین بیندازد، را در ترکیب داشتند. پلاکاردی در ورزشگاه وجود داشت که باعث شد همان جا بفهمم مشکلات ناپولی فقط فوتبالی نیست: "به ایتالیا خوش آمدید." جنگ بین شمال و جنوب و نزاع بین نژادپرستی و فقر بود.
دیگو مارادونا و ناپولی در 1984 با بنر توهین آمیز طرفداران ورونا روبرو شدند: "به ایتالیا خوش آمدید"
البته ناپل هم چندان میانه خوبی با سایر نقاط ایتالیا ندارد و مهم ترین اتفاق تاریخی در این خصوص، به دیدار نیمه نهایی جام جهانی 1990 بین ایتالیا و آرژانتین در سن پائولو برمی گردد. در کنفرانس مطبوعاتی قبل از بازی، دیگو مارادونا در یکی از جنجالی ترین مصاحبه های زندگی اش از مردم ناپل خواست ملی گرایی خود را کنار بگذارند و از او و آرژانتین حمایت کنند. مارادونا در حالی که می دانست جنوبی ها دل خوشی از ایتالیا و شمالی ها ندارند، آتش را زیر خاکستر کرد و بنزین روی آن ریخت. مصاحبه مارادونا کار خودش را کرد. جو سن پائولو هرگز مانند المپیکوی رم نبود. سراسر ورزشگاه پرچم مارادونا در دست همه هواداران ناپلی بود. بازی یک یک مساوی شد و به پنالتی رفت و در نهایت در میان حمایت وسیع ناپلی ها، آلبی سلسته برنده بازی شد.
ایتالیایی ها و مخصوصا شمالی ها کینه سختی از مارادونا به دل گرفتند زیرا سن پائولو را وادار کرد تا ایتالیا را تشویق نکنند و به نوعی بازی در خانه ایتالیا برگزار نشد. پس از پیروزی، ایتالیایی ها خانه اش را در ناپل سنگباران کردند. رسانه های ایتالیایی که تا آن زمان دیگو را دوست داشتند و بر حاشیه هایش سرپوش می گذاشتند، دیگر تحمل زیادی نداشتند و جنجال های زندگی شخصی او را افشا کردند. در مارس 1991، به دلیل استفاده از کوکائین مجرم شناخته شد. این در حالی بود که دیگو در تمام 7 سال حضورش در ناپولی از کوکائین استفاده می کرد. واقعیت این است که در ایتالیا، دیگو مارادونا دیگر فقط برای ناپلی ها خدا بود. او در طول سال های بعد حتی یک خوشامد خشک و خالی هم از طرف شمالی ها دریافت نکرد و ناپولی 28 سال است که اسکودتو را کسب نکرده است.
در این باره بخوانید: روزی که ناپل به ایتالیا پشت کرد
رود گولیت و آرون وینتر (1992)
به دهه 90 که سر بزنیم، بازیکنانی چون رود گولیت و آرون وینتر در آن سال ها، خیلی مورد حمله قرار گرفته و بعدها صحبت های زیادی در خصوصش انجام دادند. نارضایتی آنها در نهایت منجر به اقدامی عملی از سوی هم قطاران شان شد؛ جایی که بازیکنان هر دو دسته فوتبال ایتالیا در 13 دسامبر 1992، با شعار نه به نژادپرستی (No al razzimo)، پیاده روی اعتراضی ترتیب دادند. در نمونه دیگری در آن سال ها، پل اینس در خصوص رفتارهای نژادپرستانه ای که علیه اش در دروان حضور در اینتر انجام می شد، اعتراض کرد.
طرفداران افراطی لاتزیو و رفتار نژادپرستانه
لاتزیو همیشه در گوشه ای از المپیکو تماشاگرانی را می بیند که با پرچم های منقش به صلیب شکسته نازی، چهره موسولینی و گاهی هم با شعار های نژادپرستانه حضور دارند و مشخص نیست که برای فوتبال و لاتزیو به ورزشگاه آمده اند یا ابراز عقاید راسیسمیشان، افرادی که بیشتر از همه از سلام نازی دی کانیو بعد از گلزنی خوشنود شدند و به همراهی با او پرداختند. کلودیو لوتیتو مدیر عامل باشگاه گفت این موضوع نژاد پرستی نیست. ما هم بازیکنانی داریم که سیاه پوست هستند.
طرفداران لاتزیو از جمله نژادپرست ترین طرفداران در فوتبال ایتالیا به شمار می روند و همیشه نمادهای بزرگی از نژادپرستی در بازی هایشان دیده می شود
سال 2005 پس از ادای احترام پائولو دی کانیو به شیوه نازی ها حرف های جالب تری هم زده بود که عمل او ربطی به مسائل سیاسی ندارد و حتی پاپ این کار را انجام داده است! سال 2013 باز هم شعارهای هواداران لاتزیو و ادای میمون در آوردن موجب جنجالی دیگر شده بود که لوتیتو آن را تنها کل کل دانست و گفت این موضوع به شکل بدی ترجمه می شود:
لاتزیو باشگاهی نژاد پرست شناخته می شود با این که نیست. ما هم بازیکنان سیاه پوستی داریم.
در سال 2014 پس از اینکه کارلو تاوکیو بازیکنان سیاه پوست را موز خور دانسته بود، لوتیتو گفت حتی کشیش ها در محراب گاها اشتباه می کنند:
کارلو هم تنها یک اشتباه مربوط به رنگ پوست انجام داد. شما رسانه ها به طور مدام موضوع را بزرگ می کنید.
در این باره بخوانید: برده داری به سبک سیاهان آفریقا
سلام نظامی پائولو دی کانیو در سال 2005 در لاتزیو که مورد استقبال طرفداران هم قرار گرفت
مارکو زورو (2005)
مارکو زورو وقتی در سال 2005 در دیدار مسینا و اینتر، مورد شعارهای نژادپرستانه قرار گرفت، سعی کرد با ترک زمین به همراه توپ، این رفتارها را متوقف کند و در نهایت از سوی سایر بازیکنان و به ویژه آدریانو، متقاعد به ادامه بازی شد. در ادامه این اتفاق و برای آگاه کردن جامعه از این ناهنجاری، هفته بعد تصمیم گرفته شد تمام بازی ها با 5 دقیقه تاخیر آغاز شود.
آدریانو مارکو زورو را متقاعد کرد بعد از توهین های نژادی، به زمین برگردد
بواتنگ و دی یانگ (2013 و 2014)
کوین پرنس بوآتنگ (ژانویه 2013) بازیکن غنایی روسونری در یک بازی دوستانه مقابل تیم دسته پایینی پرو پاتریا مورد حمله قرار گرفت و به همراه هم تیمی هایش، اقدام به ترک زمین کرد. اتفاقی که در می 2014 از سوی طرفداران آتالانتا هم تکرار شد. آن روز طرفداران در جریان شکست یک به 2 آتالانتا مقابل میلان، به طرف بواتنگ و دی یانگ هلندی، موز پرتاب کردند و باشگاه به خاطر آن، 40 هزار یورو، جریمه شد.
کارلو تاوکیو (2015)
کارلو تاوکیو که در ابتدایی حضورش در ریاست فوتبال ایتالیا با اظهاراتی نژادپرستانه جنجال آفرین شده بود، در نوامبر 2015 هم با اظهاراتی که، جنجال تازه ای به پا کرده است. صوتی از جلسه ی فدراسیون فوتبال ایتالیا منتشر شد که در آن تاوکیو ریاست فدراسیون فوتبال ایتالیا گفته بود:
مشکلی با یهودی ها ندارم. ولی بهتر است که قدرت دست آن ها نباشد و آن ها را از خودمان دور کنیم.
آنتونیو رودیگر (2016 و 2017)
در دسامبر 2016، دربی دلاکاپیتاله با نتیجه 2 بر هیچ به نفع رم به اتمام رسید اما در جریان بازی اتفاقاتی رخ داد و به نظر می رسد بحث ها به بیرون از زمین نیز کشیده شد. در بحث برانگیز ترین مصاحبه پس از بازی، سناد لولیچ، کاپیتان وقت لاتزیو، حرفی توهین آمیز نسبت به آنتونیو رودیگر گفت:
رودیگر اعصاب ما را پیش از بازی خراب می کرد؛ تا دو سال قبل در اشتوتگارت، رودیگر جوراب و کمربند می فروخت اما حالا به مانند یه پدیده و ستاره رفتار می کند. واقعا تقصیر او نیست، تقصیر اطرافیانش است. او را خوب تربیت نکرده و رفتار صحیحی با او نداشته اند.
سال بعد آنتونیو رودیگر در جریان شکست یک به 3 تیمش مقابل لاتزیو باز هم مورد شعارهای نژادپرستانه قرار گرفته و به خشم آمده بود.
کالیدو کولیبالی (2016 و 2019)
در فوریه 2016، کالیدو کولیبالی، بهترین فصل فوتبالش را در سن ۲۴ سالگی سپری می کرد. او یکی از بهترین مدافعان فصل اروپا بود و توجه همه را به خود جلب کرده بود. کولیبالی در فرانسه به دنیا آمده اما ترجیح می دهد برای تیم ملی سنگال بازی کند. در جریان بازی لاتزیو و ناپولی در سری آ، برخی از حاضران در ورزشگاه المپیکو شروع به تمسخر وی کردند و بازی در نهایت متوقف شد. هواداران ناپولی او را تنها نگذاشتند. در بازی اول هفته در برابر کارپی، هزاران نفر ماسک او را زدند و عده ای خود را سیاه کردند. بله! همه ما کولیبالی هستیم! رفتارهای نژادپرستانه علیه کولیبالی طی سال های گذشته همچنان ادامه داشته و یکی از عوامل نارضایتی این مدافع خوب سری آ بوده است.
حمایت همه جانبه طرفداران ناپولی از کالیدو کولیبالی در پی حملات نژادپرستانه به این بازیکن
سولی مونتاری (2017)
آوریل 2017، سولی مونتاری، هافبک پسکارا مورد توهین های شدید نژادی قرار گرفت و در ادامه در کمال تعجب، به خاطر ترک کردن زمین به خاطر توهین ها از سوی کمیته انضباطی محروم شد! مونتاری به داور بازی، دانیله مینلی، گفت بازی را متوقف کند اما داور که معتقد بود چنین سر و صداهایی را نشنیده، به بازیکن 32 ساله پسکارا بابت زدن ساز مخالفت کارت زرد نشان داد. در ادامه مونتاری از زمین بازی بیرون رفت تا تیم از پیش سقوط کرده پسکارا بازی را با 10 نفر به پایان ببرد.
درگیری سولی مونتاری با داور و بازیکنان حریف و اقدام به ترک زمین از سوی او در سال 2017
مویزه کین (2019)
در آوریل 2019 در دیدار کالیاری و یوونتوس از رقابت های سری آ ایتالیا، بیانکونری موفق شد با گل های لئوناردو بونوچی و مویزه کین، با نتیجه 2-0 پیروز شود. در طول بازی، هواداران کالیاری بارها به مویزه کین و بلیز ماتویدی، بازیکنان سیاه پوست یوونتوس توهین نژادپرستانه کردند. کینِ جوان روی پاس بنتانکور موفق به گلزنی شد و شادی پس از گلش جالب بود.
خوشحالی مویزه کین مقابل هواداران کالیاری بعد از شنیدن شعارهای نژادپرستانه از سوی آنها
لئوناردو بونوچی گفت خود مویزه کین هم در این باره تا حدی مقصر است که مورد انتقاد شدید هم تیمی ها و اهالی فوتبال هم قرار گرفت. رحیم استرلینگ، ماریو بالوتلی، ماسیمو الگری، پل پوگبا و جورجو کیله لینی به صحبت های بونوچی واکنش نشان داده و در داستان مویزه کین و هواداران کالیاری، از ستاره جوان یوونتوس حمایت کردند و در نهایت لئوناردو بونوچی هم بابت اظهاراتش، عذرخواهی کرد:
مردم حق داشتند تا درباره صحبت های من احساس خشم کنند. نژادپرستی یک رسوایی است و نباید در سال 2019 وجود داشته باشد. از تمام کسانی که از صحبت‌های من بد برداشت کردند معذرت می‌خواهم چون واکنشم را به صورت جامع بیان نکردم. من صد درصد مخالف نژادپرستی هستم. ما در ساردینیا آرنا شعارهای نژادپرستانه را شنیدیم. باید تمام افرادی که شعارهای نژادپرستانه سر دادند تنبیه شوند و ابزار لازم برای تنبیه آنها در دسترس است.
روملو لوکاکو (2019)
بلافاصله بعد از ورود مهاجم بلژیکی به ایتالیا، هجمه های نژادپرستی علیه او آغاز شد.
در جریان دیدار کالیاری-اینتر که با برتری 2-1 تیم کونته خاتمه یافت، هواداران کالیاری بارها با توهین های نژادپرستانه خود باعث رنجش روملو لوکاکو شدند. از زمان انتقال لوکاکو به اینتر، پیش بینی می شد در استادیوم های مختلف ایتالیا، این بازیکن مورد هجوم توهین های نژادپرستانه واقع شود و در هفته دوم، چنین اتفاق زشتی پیش آمد. اوج توهین ها زمانی بود که لوکاکو پشت ضربه پنالتی ایستاد. وی پس از گلزنی، خوشحالی نکرد و با نگاه معناداری به توهین های هواداران تیم میزبان واکنش نشان داد. لوکاکو در ادامه در یک پست اینستاگرامی به این توهین‌های غیرانسانی واکنش نشان داد:
بازیکنان زیادی در ماه گذشته قربانی توهین‌های نژادپرستانه شدند و من نیز مورد این توهین‌ها قرار گرفتم. فوتبال، ورزشی است که همه افراد باید از آن لذت ببرند و نباید ورود هرگونه مسائل تبعیض نژادی به فوتبال را بپذیریم چون این تبعیض‌ها، باعث شرمندگی و خراب شدن فوتبال است. امیدوارم تمام فدراسیون‌های فوتبالِ سراسر دنیا در رابطه با هرگونه تبعیض نژادی، قویا واکنش نشان دهند.
با این حال، موج منفی چنین رفتارهایی، روز بعد و این بار از سوی طرفداران خودی، ادامه پیدا کرد. گروه موسوم به L’Urlo della Nord یا "جیغِ شمالی" (ضلع شمالی مه آتزا) که متشکل از هواداران افراطی اینتر است، در صفحه فیسبوک خود در بیانیه ای نوشته و از لوکاکو خواستند به این اتفاقات عادت کند و ناراضی نباشد:
باید بدانی که در تمام استادیوم های ایتالیا، مردم تیمشان را تشویق می کنند اما در همان زمان، کارهایی را برخلاف حریفان انجام می دهند و هدفشان نژادپرستی نیست، بلکه می خواهند به تیم خودشان "کمک" کنند. لطفا این نگرش هواداران ایتالیایی را به عنوان این در نظر بگیر که آنها از گل زنی احتمالی تو هراس دارند و دلیلش این نیست که آنها از تو متنفرند و یا اینکه نژادپرست هستند. نژادپرستی واقعی کاملا داستانی جدا دارد و تمام هواداران فوتبال ایتالیا این را به خوبی می دانند.
در ادامه حتی یکی از مفسران فوتبال ایتالیا با صحبت هایش، به حمایت از چنین رفتارهایی برآمد.
یکی از مفسران فوتبال ایتالیا بعد از اظهارنظری جنجالی، از حضور در یک برنامه تلویزیونی محروم شده است. لوچیانو پاسیرانی، خبرنگار ورزشی، که میهمان برنامه بود، اعلام کرد تنها راه متوقف کردن لوکاکو پرتاب کردن 10 موز به طرف او است. در پی این اظهار نظر، تهیه کنندگان برنامه سریعا واکنش نشان داده و اعلام کردند وی دیگر در این برنامه حاضر نخواهد بود. موضوع برنامه در خصوص تاثیر لوکاکو بعد از انتقالش به اینتر بوده که به نقل از گاردین، پاسیرانی این طور صحبت کرده است:
لوکاکو یکی از بهترین بازیکنانی است که اینتر می توانست بخرد. بازیکنی همانند او در هیچ تیم دیگر ایتالیایی نمی بینم. از قوی ترین ها است و به همین خاطر، خیلی دوستش دارم. انگار که دو قلوی دوان زاپاتا، بازیکن آتالانتا، است.
آنها قدرت مضاعفی دارند که بقیه از آن بی بهره اند. گل می زنند و تیم را رو به جلو می برند. این بازیکنان در مصاف های تک به تک، به راحتی مقابل تان پیروز می شوند و حریف را نقش زمین می کنند. یا باید 10 موز همراه تان باشد و به آنها بدهید تا بخورند یا اینکه ...
دالبرت (2019)
چند روز بعد در 23 سپتامبر 2019، در طی تساوی 2-2 دو تیم آتالانتا و فیورنتینا، داور این دیدار، در نیمه اول، بازی را به دلیل توهین های نژادپرستانه متوقف کرد و از بلندگوی ورزشگاه، از هواداران خواسته شد این شعارها را تمام کنند. هواداران آتالانتا در حال سر دادن شعارهای نژادپرستانه علیه دالبرت، مدافع چپ برزیلی ویولا بودند. دالبرت در نیمه اول پس از شنیدن این شعارها، بازی را متوقف و با داور بازی صحبت کرد و در ورزشگاه اعلام شد تا زمانی که شعارها متوقف نشود، بازی از سر گرفته نمی شود. واکنش هواداران آتالانتا به صدای بلندگوی ورزشگاه، سوت و هو کردن به نشانه اعتراض بود. پس از چند دقیقه که شعارها تمام شد، بازی دنبال شد. جیانی اینفانتینو هم دیگر به مساله واکنش نشان داد و خواستان رسیدگی سریع به این موضوع شد که در نتیجه آن چند روز بعد رم اعلام کرد یکی از طرفدارانش را به خاطر توهین ژوان ژسوس، مادام العمر محروم کرده است. اینفانتینو در این باره گفته بود:
نژادپرستی در تضاد با آموزش و گفتگو است. نمی توان در جامعه و فوتبال شاهد نژادپرستی بود. در ایتالیا وضعیت پیشرفتی نداشته و این مساله ای بسیار جدی است. شما باید افرادی که این شعارها را سر می دهند، شناسایی کنید و آنها را از استادیوم بیرون بیندازید. مانند انگلیس، شما هم باید این اعمال را جریمه کنید. نباید از محکوم کردن نژادپرستی هراس داشته باشید. باید تا لحظه توقف، با آن بجنگیم.
اعتراض دالبرت به شعارهای نژادپرستانه طرفداران آتالانتا
ماریو بالوتلی (2009 و 2012 و 2019)
ماریو بالوتلی اولین بار در سال 2009 و از سوی طرفداران یوونتوس مورد حمله قرار گرفت که به محرومیت یک جلسه ای بیانکونری ها از حضور تماشاگران هم انجامید. بعد در دربی میلان هم به بالوتلی توهین های نژادپرستی تندی شده بود.
شش سال پیش هم در یکی از بازی های یکشنبه شب سری آ بین دو تیم میلان و رم، ماریو بالوتلی که در پی درخشش مقابل آلمان در یورو 2012، در بهترین فرم ممکن قرار داشت و در ژانویه قبل از سیتی راهی میلان شده بود، امیدوار بود بتواند با عملکردش در دل مردم جا باز کند، ولی در همان بازی، به بدترین نحو ممکن مورد حملات نژاد پرستانه هواداران رم قرار گرفت تا حدی که جیانلوکا روکی، داور مسابقه، مجبور شد بازی را برای دقایقی متوقف کند.
در جریان دیدار هلاس ورونا و برشا در هفته یازدهم سری آ که با برتری 2-1 هلاس ورونا به پایان رسید، ماریو بالوتلی دوباره مورد هجوم شعارهای نژادپرستانه قرار گرفت. در دقیقه 54 بازی با هلاس ورونا سرانجام کاسه صبر ماریو بالوتلی از شعارهای نژادپرستانه هواداران تیم میزبان لبریز شد. او درحالیکه در گوشه زمین، توپ را در اختیار داشت، آنرا گرفت و به سمت هواداران شوت کرد و انگشت وسط خود را به آنها نشان داد. بالوتلی سپس زمین بازی را برای چند دقیقه ترک کرد. داور طبق مقررات، این دیدار را متوقف کرد تا جو آرام شود. سرانجام با درخواست بازیکنان هلاس ورونا از هواداران خود و اعلام بلندگوی ورزشگاه مبنی بر اینکه با تداوم شعارها، بازی به طور کامل متوقف می شود، هواداران تیم میزبان آرام شدند. با درخواست بازیکنان هر دو تیم، بالوتلی به زمین برگشت و بازی ادامه پیدا کرد. این دیدار در نهایت با برتری 2-1 هلاس ورونا خاتمه یافت. بالوتلی تک گل تیمش را در دقیقه 85 به ثمر رساند.
ناراحتی بالوتلی در پی رفتارهای نژادپرستانه طرفداران ورونا
بالوتلی در ادامه از طریق اینستاگرام، نارضایتی خود از چنین رفتارهایی را رسانه ای کرد:
برای مردمی که در این جایگاه نشسته اند و صدای میمون درمی آورند، شرم بر شما باد، شرم بر شما. شرم بر شما در مقابل فرزندانتان، در مقابل همسرانتان، خانواده اتان، خویشاوندانتان و دوستانتان... شرم بر شما باد.
جالب اینکه ایوان یوریچ، سرمربی هلاس ورونا وجود چنین رفتارهایی از سوی هواداران تیمش را کاملا حاشا کرد:
هیچ شعار نژادپرستانه ای نشنیدم. فقط سوت زدن و هو کردن بود. بیایید بی دلیل بزرگ‌نمایی نکنیم و از هیچ، مسئله نسازیم. من کروات هستم و معنی نژادپرستی را درک می کنم اما در این مورد اتفاقی نیفتاد. اگر واقعا خبری بود، من اولین کسی بودم که تماشاگران را محکوم می کردم.
