سابا Saba جزیره ای در دریای کاراییب و متعلق به کشور هلند است. این جزیره در خود کوه های آتشفشانی و فعالی دارد و این آتشفشان از کوه اسکنری Mount Scenery منشا می گیرد. این کوه با ارتفاع 887 متر (2910 فوت) بلندترین نقطه در کل پادشاهی هلند می باشد. این جزیره در بخش شمالی جزایر لیوارد هند غربی و جنوب شرقی جزایر ویرجین قرار دارد. به جزایر سابا و بونیر و سنت یوستیس جزایر BEC که از بهم چسباندن حرف اول نامهای آنها به وجود آمده، می گویند. مساحت سابا 13 کیلومتر مربع بوده است و تا ژانویه 2022 شامل 1911 نفر جمعیت بوده است. مرکز این جزیره شهر دباتم The Bottom نام داشته و شهرهای وایندواردساید Windwardside و زاینزهیل Zion's Hill و سنت جان St. Johns از سکونتگاه های اصلی این جزیره هستند. درباره منشا نام این جزیره نیز اعتقاد بر این بوده که نام siba که یک کلمه آراواکانی به معنی صخره بوده است، مسبب نام سابا شده است. قبل از نام فعلی نیز گفته می شود کریستف کلمب آن را سن کریستوفر نامیده بود.
تصور می شود که سابا در 1100 سال قبل از میلاد محل سکونت مردم سیبونی Ciboney بوده است. سیبونی ها از اقوام تائینوها اقوام بومی کوبا، جامائیکا و هائیتی بوده اند. بعدها در حدود سال 800 پس از میلاد آراواک ها در این منطقه ساکن شدند. می گویند که کریستف کلمب در 13 نوامبر 1493 این منطقه را مشاهده کرد اما به دلیل سواحل سنگی خطرناک کشتی خود را متوقف نکرد. در سال 1632 گروهی از انگلیسی ها وارد این جزیره شدند. فرماندار هلند در جزیره مجاور یعنی سنت یوستیس چندین خانواده هلندی را به سابا اعزام کرد تا این جزیره را آرام آرام به مستعمرات هلند اضافه کنند اما انگلیسی ها توسط فرماندارشان از جامائیکا پس از رد درخواست سوگند خوردن به تاج و تخت انگلستان توسط هلندی های مهاجر آن ها را از این جزیره بیرون کردند. با این وجود هلند در سال 1816 توانست کنترل کامل جزیره را از انگلیسی ها بگیرد.
در قرن هفدهم و هجدهم صنعت سابا از شکر ، نیل (رنگ نیل Indigo dye یک نوع آمیزه طبیعی و آلی با رنگ آبی خاصی (نیلی) است) و نوشیدنی رام تشکیل می شد که محصول مزارع هلندی های جزیره سنت یوستیس بود. به مرور صنعت ماهیگیری نیز رونق گرفت. در قرن هفدهم اما این جزیره محلی محبوب برای دزدان دریایی جامائیکایی بود و شاهد حضور آنها بود. انگلستان نیز برخی مجرمان خود را به کارائیب تبعید کرده بود و عده ای از آنها به سابا پناه برده بودند. به دلیل ساحل شیب دار سابا، این منطقه مکانی امن و خصوصی برای دزدان دریایی به شمار می آمد. هایرام بیکس Hiram Beakes پسر عضو شورای هلندیان جزیره از معروف ترین دزدان دریایی سابا بود.
در آگوست 1857 هلند و ونزوئلا اختلافاتی را درباره جزیره ای به نام Isla de Aves با یکدیگر داشتند. هلندی ها این جزیره را به دلیل ارتباط آن توسط یک آب تل با مستعمره خود سابا ، جزئی از قلمرو خود می دانستند و در آن به شکار لاک پشت و تخم پرندگان می پرداختند در حالی که ونزوئلا آن را جزئی از ارث خود از کشور استعمارگر پیشین خود اسپانیا می دانست و مدعی کشف کل کاراییب توسط اسپانیایی ها بود. سازمانی به نام تصمیم اسپانیایی سرانجام جزیره ایسلادآوس را متعلق به ونزوئلا دانست و وجود آب تل را برای تعیین مرز بین سابا و این جزیره کافی دانست. بدین ترتیب ونزوئلا که اولین دولتی بود که در این جزیره حاکمیت خود را مستقر کرد ، ایسلادآوس را از چنگ هلندی ها ربود.
زنان جزیره سابا نیز در صنعت این جزیره نقش مهمی داشتند. در اواخر قرن نوزدهم زنان این جزیره نوعی از سوزن دوزی بر روی پارچه را از راهبه ای ونزوئلایی آموختند و آن را به نام سابالیس Saba lace تولید می کردند که مدتی منبع اصلی درآمد جزیره شد. با سفرهای زیاد مردان و این صنعت دستی ارزشمند ، این جزیره نیز مدتی جزیره زنان نامیده می شد. در سال 1943 فردی با نام جوزف لمبی هسل Joseph "Lambee" Hassell جاده ای را در سابا احداث کرد تا به جابجایی شهروندان با قاطر یا پیاده روی خاتمه بخشد. در سال 1963 یک فرودگاه و در سال 1972 یک اسکله بزرگ نیز احداث شدند تا شیب پیشرفت سابا به شدت صعودی شود و گردشگری نیز به اقتصاد جزیره کمک کند.
در سال 1978 هلند و ونزوئلا معاهده محدودیت های دریایی را امضا کردند که گسترش مناطق اقتصادی بین این دو کشور را در دومنطقه تعریف کرد. اولین بخش معاهده منطقه مرزی بین آروبا،بونیر و کوراسائو در مقابل ایالت فالکون ونزوئلا و مجمع الجزایر لاس مونجز را تعیین کرد و دومین بخش نیز منطقه ایسلادآوس را از سابا جدا کرد. در این معاهده یک خط مرزی مساوی بین سابا و ایسلادآوس کشیده شد. همه پرسی وضعیت در سابا در 5 نوامبر 2004 برگزار شد. 86.05 درصد از مردم به ادامه مالکیت جزیره توسط هلند رأی دادند و در سال 2010 نیز با از بین رفتن منطقه آنتیل هلند، سابا رسما به شهر ویژه ای در هلند تبدیل شد.
سابا جزیره ای کوچک به وسعت 13 کیلومتر مربع و تقریبا به شکل یک دایره است. زمین این جزیره به طور کلی کوهستانی بوده و در کوه اسکنری Mount Scenery در مرکز جزیره به بالاترین ارتفاع خود می رسد. این کوه با ارتفاع 887 متر (2910 فوت)، مرتفع‌ترین بخش پادشاهی هلند است. سابا آتشفشان فعالی نیز دارد که در بین جزایر آتشفشانی آنتیل کوچک در شمالی ترین بخش آن قرار دارد. آخرین فوران این آتشفشان کمی قبل از سکونت اروپایی ها در دهه 1630 (280 سال قبل از میلاد) بود. با مساحت 8.6 هکتار، جنگل های ابری زیبایی در ارتفاع 825 متری این جزیره وجود دارند که به دلیل مه آلود بودن جنگل و خزه های آن به نام ذخایر جنگلی الفین Elfin Forest Reserve نامگذاری شده است. غالب ترین درخت جنگل های ابری جزیره ماهاگونیای کوهی Mountain Mahogany با نام علمی Freziera undulata بوده است. با این وجود طوفان های خسارات زیادی به درختان جزیره زده اند و تعدادی از آن ها ازبین رفته است. از درختان دیگر جنگل نیز می توان به درخت ماهون برگ ریز Swietenia mahagoni و نخل سیه را Prestoea montana اشاره کرد. گیاهان هوازی و ارکیده ها نیز در میان بوته ها و درختان دیده می شوند. تمشک های وحشی نیز در بخش کوهستانی جزیره به زیبایی آن مناطق افزوده اند.
در کنار جنگل ابری نیز در کوهپایه ها زندگی نباتی و جانوری در جریان است البته با کمیت و گونه های کمتر. گل گوشواره ای کوهی و سرخ به همراه کاکتوس های معروفی مثل انجیرتیغی یا اوپونتیا Opuntia و انگورهای دریایی Coccoloba uvifera به صورت وحشی در کوهپایه های سابا رشد کرده اند. 35 هکتار از زمین های سابا را پارک ملی سابا تشکیل داده است که محل آن در ساحل شمالی جزیره قرار دارد. این پارک پیشتر متعلق به شرکت معدن گوگرد بود و در ژانویه 1998 تاسیس شد. این ملک به صورت رسمی در سال 1999 به بنیاد حفاظت سابا واگذار شد.
هشت خلیج در صخره های اطراف جزیره وجود دارد که خلیچ کوو Cove Bay، خلیج بهاری Spring Bay، خلیج کورگاتCore Gut Bay، خلیج فورت Fort Bay، خلیج تنت Tent Bay، خلیج نردبان Ladder Bay و خلیج ولز و غار رام Wells Bay and Cave of Rum Bay نام دارند. سابا زیستگاه پرندگان مختلفی نیز بوده که حدود 60 گونه برآورد شده است. بیشتر این پرندگان برای تغذیه از دریا به این جزیره می آیند تا هم ماهی و موجودات دریایی را شکار کنند و هم لانه سازی کنند. کبوتر دریایی آدوبون Audubon's shearwater پرنده ملی جزیره است که بر روی نشان جزیره نیز تصویری از او وجود دارد. دیگر پرنده مهم جزیره نوک سرخ دریایی Red-billed tropicbird است.
از دیگر جانوران جزیره سابا می توان به ایگوانای بومی جزیره که نام سابا نیز در اسمش دیده می شود به نام ایگوانای سیاه سابایی Saban black iguana آغاز کرد و در ادامه آن قمچه مارسانی به نام دونده شکم قرمز Red-bellied racer و قورباغه آنولیس سابایی Anolis sabanus و خفاش گوش قیفی آنتیل کوچک Lesser Antillean funnel-eared bat را اشاره کرد. جاندارانی غیر بومی همانند مارمولک زیرچوبی ژیمنوفتالموس Gymnophthalmus underwoodi و مار کرمی شکل معمولی Indotyphlops braminus که از جزیره سنت مارتن وارد خاک سابا شده است را اشاره کرد. در حدود 4.3 کیلومتری (2.7 مایلی) جنوب غربی جزیره، لبه شمال شرقی سابابانک، بزرگترین جزیره مرجانی زیردریایی در اقیانوس اطلس با تنوع زیستی بسیار غنی قرار دارد. سابابانک قله یک کوه دریایی است و بهترین مکان برای ماهیگیری به ویژه برای خرچنگ است.
از منظر سیاسی سابا در سال 2010 و پس از انحلال آنتیل هلند به یک شهر ویژه در پادشاهی هلند تبدیل شد و در هیچ استانی از این پادشاهی جایی نداشته است. قانون اساسی جزیره از قانون نهادهای بومی هلند Public Entities BES تعیین شده است همانند جزایر سنت یوستیس و بونیر. سابایی ها به اعضای مجلس نمایندگان هلند رای می دهند که در آن تناسب حزبی نیز رعایت می شود. سابایی ها با عنوان ملیت هلندی نیز می توانند در انتخابات سنای هلند شرکت کنند. فرماندار جزیره رئیس دولت سابا است. پادشاه هلند فرماندار را برای یک دوره شش ساله منصوب می کند و او تحت نظارت وزیر کشور و روابط پادشاهی قرار می گیرد. فرماندار جزیره ریاست جلسات شورای جزیره و شورای اجرایی را بر عهده دارد. فرماندار همچنین مسئول نمایندگی دولت در دادگاه ها و خارج از دادگاه ها، حفظ نظم عمومی، اجرای سیاست ها و قوانین، هماهنگی با سایر دولت ها، و دریافت و رسیدگی به شکایات نیز می باشد.
