اگر جست وجویی در اظهارات ورزشکاران حرفه ای داشته باشیم و داستان زندگی آنها را مطالعه کنیم، به اشتراکات فراوانی در بین آنها خواهیم رسید اما با قاطعیت می توان گفت همه ی آنها در یک جمله اتفاق نظر دارند: ورزشکار حرفه ای دوبار مرگ را تجربه می کند؛ یک بار با پایان دوران حرفه ای خود و یکبار هم در پایان حیات دنیایی!
به گزارش طرفداری، ورزشکاران بعد از بازنشستگی، برای حیات دوباره و بازگشت به محبوبیت و شهرت سابق خود، راههای مختلفی را امتحان می کنند: عده ای با لباس رسمی و در قامت مربی به زمین باز می گردند، عده ای دیگر به عنوان مفسر و تحلیلگر، با شبکه های مختلف ورزشی همکاری می کنند و عده ای هم مسئولیت مدیریت در باشگاه های سابق خود را می پذیرند اما روی کین با همه ی آنها تفاوت دارد! او با اظهار نظر های جنجالی و طعنه های زهرآگینی که هیچ بازیکن یا مربی ای از گزند آن ها در امان نیست، حواشی و شهرت دنیای بازیگری خود را در میانسالی نیز حفظ کرده و پس از گذشت 14 سال از آویختن کفش هایش، نامش کماکان بر سر زبان هاست و سوژه ی جذابی برای رسانه ها محسوب می شود.
مرد ایرلندی که سبک بازی ویژه اش، بیش از هرکس دیگری نام برایان رابسون را در خاطرهواداران یونایتد زنده می کرد، 49 سال پیش در چنین روزی در سومین شهر پرجمعیت جمهوری ایرلند متولد شد. فوتبال حرفه ای را از 18 سالگی با حضور در ناتینگهام فارست آغاز کرد و بازی های بی نظیرش در این تیم به ویژه در فینال جام حذفی سال 1993 برابر منچستر یونایتد، سرالکس فرگوسن را وادار کرد تا برای به خدمت گرفتنش، رکورد نقل و انتقالات بریتانیا را بشکند و 3.75 میلیون پوند بپردازد تا افتخار بازی در اولدترافورد را به او بدهد.
در اولین فصل حضورش در این تیم، نقش پررنگی در کسب 3 جام داخلی (لیگ، حذفی و سوپرکاپ) داشت و نقشی اساسی را در پیاده کردن تاکتیک های فرگوسن در زمین ایفا می کرد و در سال 1997 و پس از خداحافظی اریک کانتونا، بازوبند کاپیتانی شیاطین سرخ را به بازو بست و تبدیل به رهبر مطلق این تیم در زمین شد. هر چند در همین سال به دلیل مصدومیت شدید زانو نزدیک به دو ماه از میادین دور بود اما خیلی زود و با تمام قدرت به مسابقات بازگشت و توانست عنوان برترین بازیکن سال ایرلند را نیز از آن خود کند.
داستان مصدومیت کین از این قرار است که وی قصد تکل زدن بر پای پدر ارلینگ هالند را داشت و هنگامی که پایش را برای اینکار دراز کرد، هالند به تصور اینکه کین قصد ضربه زدن به او را دارد، بر روی زانوی او ایستاد و مصدومیت طولانی مدت او را باعث شد. چهار سال بعد نوبت به انتقام روی کین رسید و در حرکتی که به طور واضحی در جهت انتقام گیری انجام می شد، به دوران بازیگری هالند پایان داد. او به این خاطر 3 جلسه محروم شد اما سال بعد که وی شرح کامل داستان را در کتاب زندگی نامه خود عنوان کرد، با محرومیت های شدید تری مواجه شد:
به اندازه کافی منتظر مانده بودم. آن لعنتی را با شدت زدم. فکر می کنم توپ را هم با تکل زدم. این را از طرف من داشته باش، [غیر قابل ترجمه]. دیگر هرگز روی پای من نایست و حرف از تظاهر من به مصدومیت نزن. نگرش من نسبت به آن حادثه این بود که "او را نابود کن". از یک دست می دهی و از آن دست می گیری. او با من وارد جنگ شد و رویکرد من این بود که او باید تاوان کارش را ببیند.
در فصل 99/98، کین کاپیتان و مهم ترین مهره تیم برنده سه گانه بود. با اینکه فرگوسن او و اسکولز را به عنوان بهترین هافبک های خود در اختیار نداشت اما شاگردانش توانستند در دیداری تاریخی در برابر بایرن مونیخ، این تیم را شکست داده و سه گانه را تکمیل کنند.
کین که به عنوان اسطوره و قلب منچستر یونایتد، از محبوبیت بسیار بالایی در بین هواداران این تیم برخوردار بود، از پیش از شروع فصل 2006/2005 درگیر حواشی زیادی شد. او که پیش از شروع فصل علنا از سرمربی خود بابت برپایی اردو در کشور پرتغال انتقاد کرده بود، در حین برگزاری مسابقات نیز در برنامه های تلویزیونی شدیدا از هم تیمی های خود و سبک بازی تیم گلایه می کرد و این دیدگاه را در ذهن هوادارن و مدیران باشگاه ایجاد کرد که حرف اول را در رختکن کین می زند نه فرگوسن و این موارد باعث ایجاد اختلاف عمیقی بین کین و سرمربی خود شده بود. این اختلافات در 1 ماه مانده به پایان نیم فصل، به اوج خود رسید و سرالکس کین را از لیست خود برای بازی با وست برومویچ خط زد. پس از این ماجرا، کین و مدیر برنامه اش بلافاصله به دیدار فرگوسن رفتند تا در مورد آینده به صحبت بپردازند و خروجی این جلسه این بود که کین دیگر جایی در منچستر ندارد و به طور محترمانه از باشگاه اخراج شده است. هرچند مدیران باشگاه و خود کین جدایی کاپیتان را حاصل توافقی دو جانبه دانستند اما بر کسی پوشیده نیست که عدم تفاهم مربی و بازیکن و ترس مدیران از پایین آمدن شان فرگوسن به عنوان نفر اول تیم، آنها را وادار به قطع همکاری فوری با کاپیتان روی کین کرده بود.
کین در طول 12.5 فصل حضورش در جمع شیاطین سرخ و انجام 469 بازی، 51 گل و 29 پاس گل را به نام خود ثبت کرد و 7 مرتبه قهرمان لیگ برتر شد. 4 حضور در تیم منتخب فصل لیگ برتر، 1 بار انتخاب به عنوان بهترین بازیکن فصل، 4 قهرمانی در جام حذفی، 4 قهرمانی در سوپر کاپ، 1 قهرمانی در لیگ قهرمانان و 1 قهرمانی در جام بین قاره ای، از دیگر عناوین پرشمار ستاره ایرلندی منچستر یونایتد محسوب می شوند. مقصد بعدی روی کین، سلتیک اسکاتلند بود و در تنها فصل حضورش در این باشگاه موفق به قهرمانی در لیگ و جام حذفی این کشور شد.
در عرصه ی ملی، او در جام جهانی 1994 در تمام بازی ها به میدان رفت اما پیش از شروع جام2002 ، به دلیل اعتقاد به عدم آماده سازی مناسب تیم توسط مک کارتی، به شدت از سرمربی تیم ملی انتقاد کرد و از اردوی ایرلند اخراج شد. وی در مجموع 56 بازی و 11 گل ملی را در کارنامه خود ثبت کرده است.
کین در باشگاه های ساندرلند، ایپسویچ به عنوان سرمربی فعالیت کرد و توانست ضمن کسب قهرمانی با ساندرلند در چمپیونشیپ، این تیم را به لیگ برتر برساند. او مدتی در تیم ملی ایرلند به عنوان دستیار مارتین اونیل فعالیت کرد و با حفظ سمت، به عنوان مربی استون ویلا نیز فعالیت داشت اما در حال حاضر فعالیتی در این عرصه نداشته و بیشتر به عنوان کارشناس و مفسر ورزشی، در برنامه های مختلف حضور پیدا می کند.
حواشی جالب و عجیب کین به دوران بازیش خلاصه نمی شوند. او بارها و بارها در برنامه های مختلف به فرگوسن حمله کرده است و عنوان کرده که هیچگاه حاضر نیست سرالکس را به خاطر اینکه به او فرصت خداحافظی در منچستر یونایتد را نداده است ببخشد:
من به هیچ وجه فرگوسن را نمیبخشم و چنین چیزی را به صراحت اعلام میکنم. هرچند ممکن است بعضی از افرادی که فرگوسن را مقدس میشمارند به این خاطر از من بدشان بیاید اما من توجهای نمیکنم چرا که نظر خودم را بیان میکنم. من باید در قبال ظلمی که شد از خودم دفاع کنم. بعضی میگویند فرگوسن رفتار انسان دوستانه و خاصی با شاگردان خود داشت اما این یاوهای بیش نیست. میگویند فرگوسن همه توجه و وقت خود را صرف یونایتد کرد اما او خودش را فراتر از هر چیزی قرار میداد. پسر فرگوسن مدال قهرمانی با یونایتد برد چون پسر فرگوسن بود. میگویند فرگوسن در شرایط سخت به فکر من بود اما او هیچ کاری برایم نکرد. زمانی که ۳۴ سال سن داشتم و به پایان دوران بازیگری خود نزدیک شدم فرگوسن من را غافلگیر کرد و گفت که "روی" باید بروی!
در طول سال های 2000 تا 2005، کاپیتان وقت منچستریونایتد دشمنی سر سختانه ای را با پاتریک ویرا – کاپیتان آرسنال – داشت. معروف ترین نمونه در این زمینه به سال 2005 و در استادیوم هایبری مربوط می شود. در آن زمان رابطه بسیار بدی بین دو باشگاه منچستریونایتد و آرسنال برقرار بود. دقایقی پیش از شروع آن بازی و در حالی که بازیکنان دو تیم در تونل استادیوم بودند، روی کین مشاهده کرد که پاتریک ویرا و گری نویل – مدافع کناری وقت یونایتد – با یکدیگر درگیری هایی را دارند. این درگیری به دلیل تکل بد گری نویل روی پای خوزه آنتونیو رِیِس – بازیکن وقت آرسنال – در بازی آخر دو تیم بود. کین با دیدن این صحنه، وارد درگیری لفظی با کاپیتان آرسنال شد. در حالی که این صحنه به طور زنده از شبکه Sky Sports در حال پخش بود، صدای روی کین به راحتی شنیده می شد که به داور می گفت به او (پاتریک ویرا) بگو دهان لعنتی اش را ببند.
از دیگر حواشی او، می توان به اختلاف عمیقش با کارلوس کی روش اشاره کرد. او و کی روش دشمنان بزرگ یکدیگر محسوب می شدند تا جایی که بسیاری این اختلاف را یکی از عوامل جدایی کین از یونایتد می دانند. کی روش معتقد بود که کین آنگونه که شایسته است به باشگاه و تمرینات وفادار نیست که کین در پاسخ می گوید: (تو از وفاداری حرف نزن چون یک سال اینجا را ترک کردی تا به رئال مادرید بروی! من از یوونتوس و بایرن مونیخ پیشنهاد داشتم و قبول نکردم اما تو؟). در جنجالی دیگر، تاکید کارلوس بر تکرار یک حرکت خاص در تمرینات باعث عصبانیت کین می شود و واکنش کی روش را به دنبال دارد اما کین به کی روش توهین ناموسی می کند و همسر او را مورد خطاب قرار می دهد. این رفتار، باعث می شود تا کی روش از کوره در رفته و به سر الکس اعتراض کند و بگوید که دیگر حاضر نیست با این شرایط، در تیم کار کند. هر چند فرگوسن به احترام کی روش حرفی از این اختلاف در کتابش نزده است و خود کارلوس هم به دلیل فوت همسرش تمایلی به صحبت در این رابطه ندارد اما رسانه ها هر چند وقت یکبار به سراغ کین می روند تا این ماجرا را بازخوانی کنند. در جام جهانی 2018، کین در بازی ایران-اسپانیا ضمن نام بردن از کی روش به عنوان یک سرمربی فوق العاده، آرزو کرد ایرانی ها مرتکب اشتباه شوند تا اسپانیا به گل برسد.
تازه ترین انتقادات تند وی نیز متوجه دخیا و مگوایر بوده است که در پی اشتباهات فراوان این دو بازیکن، کین در حضور پاتریس اورا گفت: من اگر سمتی در تیم داشتم، اجازه سوار شدن دخیا و مگوایر را در اتوبوس باشگاه نمی دادم!
با تمام این حواشی، افتخارات پر شمار و صلابت بالای او در زمین، وی را به یکی از اساطیر یونایتد و به یاد ماندنی ترین بازیکنان تاریخ فوتبال مبدل می سازند و همین خصوصیات منحصر به فرد او هستند که وی را به شخصیتی محبوب و مشهور تبدیل کرده اند. باید دید او دوباره به عرصه ی مربیگری باز می گردد یا ترجیح می دهد تا در سالهای آینده نیز، در جایگاه کارشناس بازیکنان را از انتقادات تند خود بی نصیب نگذارد.