مُبارَکه شهری است در بخش مرکزی شهرستان مبارکه استان اصفهان ایران. جمعیت این شهرستان ۱۷۰۰۰۰نفراست. و از بومیان شهر و مهاجرانی که به خاطر صنعت به این شهر آمده‌اند، تشکیل شده‌است. این شهر به خاطر وجود فولاد مبارکه، صنایع هفتم تیر، پلی اکریل، ذوب آهن و… و وجود صنایع و تولیدی‌های کوچک و بزرگ در شهرک‌های صنعتی خود یکی از بزرگترین قطب‌های صنعتی ایران می‌باشد. ازجمله فنون و تخصص‌های مردمان این شهر به پیشرفت در زمینه صنایع و خدمات مهندسی الکترونیک و ای تی می‌توان اشاره کرد. مردم شهرستان مبارکه به کشاورزی، باغداری و صنایع دستی مشغولند. مهمترین فرآورده های کشاورزی این شهرستان شامل سیب زمینی، پیاز، تنباکو، دانه های روغنی، گندم، جو، میوه های درختی و ...می باشند. فرش بافی و کرباس بافی بعنوان مهمترین صنایع دستی این شهرستان قلمداد می شود و اهم سوغات آن گز و پولک و نبات می باشد.
شهرستان مبارکه شهرستانی تاریخی و با آثاری از زمان ساسانیان، نگین سبز استان اصفهان محسوب می شد لیکن امروز بخاطر وجود صنایع فولاد وسیمان و شیمیایی یکی از شهرستان‌های بسیار مهم، صنعتی وغبار آلود ایران در استان اصفهان محسوب میگردد. مرکز این شهرستان شهر مبارکه است. این شهرستان دارای دو بخش و ۵ نقطه شهری به نامهای مبارکه، دیزیچه، طالخونچه ،کرکوند، زیبا شهر و ۳۴ روستا در قالب ۵ دهستان می‌باشد. این شهرستان در مجموع ۱۰۲۴/۵ کیلومتر مربع از مساحت استان اصفهان را شامل می‌شود.
شهرستان مبارکه در ۵۰ کیلومتری جنوب غربی اصفهان، ۳۵ کیلومتری شمال غرب شهرضا و حدود ۴۵ کیلومتری شرق بروجن واقع شده‌است. همچنین این شهرستان از طرف شمال و شمال غرب به ترتیب با شهرستان‌های لنجان (زرین شهر) و فلاورجان همسایه است. از دیدگاه جغرافیایی این شهرستان بین طول‌های جغرافیایی ۱۳٬۵۱ تا ۴۸٬۵۱ و عرض‌های ۴۵٬۲۹ تا ۲۲٬۳۲ شمال واقع شده‌است. ارتفاع این شهرستان از سطح آب‌های آزاد ۱۶۷۰ متر و شیب عمومی زمین منطقه از سمت جنوب به شمال و از شرق به غرب می‌باشد. میانگین دمای این منطقه ۱۲ درجه سانتیگراد است و بادهایی که از سمت جنوب غربی می‌وزد باعث ایجاد تعادل در هوای آن منطقه میگردد. محدوده قانونی شهر در طرح جامع شهر مبارکه با درنظرگرفتن محلات اقماری (قهنویه، محمدیه، سرارود، دهنو، شیخ‌آباد، اسماعیل ترخان و صفاییه) به میزان ۲۶۵ کیلومتر مربع و محدوده استحفاظی آن نیز ۷۶۰ کیلومتر مربع می‌باشد. از لحاظ قدمت آثار تاریخی با توجه به کشفیات گروه باستانشناسان از غارهای تاریخی قلعه بزی که مربوط به دوران پارینه سنگی است، این شهرستان پس از شهر کاشان رتبه دوم را در استان اصفهان به خود اختصاص داده است. بیش از پانصد اثر تاریخی شامل قلعه‌های تاریخی، مساجد و امامزاده‌ها، خانه‌های قدیمی، برج‌های کبوتر، برج‌های نگهبانی، حمام‌های قدیمی، سایتهای تاریخی، کوه‌ها و آتشکده تاریخی، کتیبه و نقاشی‌های صخره‌ای، قبرستان‌های تاریخی و سنگ قبرهای قدیمی تشکیل دهنده آثار و اماکن تاریخی این شهرستان می‌باشد که ۲۱ اثر آن به ثبت رسیده‌است.
در این شهرستان بالغ بر چهارصد واحد صنعتی وجود دارد که از جمله مهمترین آن‌ها می‌توان مجتمع فولاد مبارکه، شرکت سیمان سپاهان دیزیچه، شرکت پلی‌اکریل اصفهان، شرکت قند نقش جهان، شرکت چینی زرین،ایران فرآورده‌های نسوز،شرکت ساتان و… را نام برد. در بخش کشاورزی عمده‌ترین محصولات این شهرستان برنج، گندم، جو، صیفی‌جات، و باغ‌های میوه از جمله گیلاس و هلو و زردآلو می‌باشد. زاینده رود از کنار این شهر و از نزدیکی محلات درچه، سرارود و بداغ آباد می‌گذرد.
پارک‌های ساحلی زاینده رود در کنار ساحل زیبای زاینده رود و در محله سرارود و پارک شهدای زینلی محل مناسبی برای استراحت و تفریح مسافران و اهالی این شهرستان می‌باشد. از مراکز تفریحی این شهرستان می‌توان به شهربازی شهدای زینلی، مجموعه‌های سوارکاری بزرگ صفاییه، پینت بال میدان دفاع مقدس، باشگاه شبیه سازی تیراندازی و استخرهای اسپینر، ابوذر و علقمه و سالن‌های متعدد ورزشی و مجموعه‌های چمن مصنوعی رایگان شهرداری در سطح شهر می‌باشد. همچنین در ورزش‌های مختلف از جمله فوتبال، تکواندو، وزنه‌برداری ، کشتی و دو و میدانی و… از شهرستان‌های موفق ایران می‌باشد. قابل ذکر است این شهرستان بخاطر حسن همجواری در ساحل زاینده رود از طبیعت زیبا و زمین‌های حاصل خیز برخوردار است. شهرک صنعتی مبارکه در نزدیکی پلیس راه اصفهان-شیراز قرار دارد.
شرکت فولاد اصفهان، یکی از بزرگترین واحد صنعتی و بزرگترین مجتمع تولید فولاد در نزدیکی شهرستان مبارکه است، که در شرق شهر مبارکه و در جنوب شهر زرین شهر دراستان اصفهان قرار دارد. فولاد مبارکه اصفهان هم‌اکنون محرک بسیاری از صنایع بالادستی و پایین‌دستی است. فولاد مبارکه اصفهان در ۱۱ دوره جایزه ملی تعالی سازمانی و ۶ دوره جایزه شرکت دانشی در کشور رتبه نخست را بدست آورده‌است و همچنین این شرکت در سال ۱۳۹۱ برای اولین بار به عنوان تنها شرکت ایرانی با کسب امتیاز ۶۵۴ تندیس زرین جایزه ملی تعالی سازمانی را از آن خود کند. این رتبه برای دومین بار با امتیاز ۶۸۲ در سال ۱۳۹۳ تکرار شد و شرکت فولاد مبارکه به عنوان سازمان سرآمد سال برگزیده شد. حضور در بین ۲۵ شرکت برتر دانشی آسیا مانند TOYOTA ,SAMSUNG و … برای اولین بار در خاورمیانه (در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۷) از دیگر افتخارات دو سال اخیر این شرکت است.
در سالنامه‌ای منتشره ۱۳۳۹ خورشیدی از طرف اداره فرهنگ لنجان علیا (مبارکه)، بنای این قصبه در عهد شاه عباس شروع شده و از بانوان صفویه مریم بیگم عمه شاه عباس در آبادی آن کوشیده و دیگر از بانوان نیز در تعمیر آن دخیل بوده‌اند در ابتدا نام آن امین آباد بوده مبارک نام غلام مریم بیگم زوجه احمدخان گیلانی چون مأمور آبادی بانوی خود گردید استخاره از قرآن نمود آیه (من شاطی الواد الایمن فی البقعه المبارکه) آمده از این روی مبارکه نام نهاده شد. مبارکه در اصل سرزمینی سبز و خرم است که از قدیم الایام مورد توجه بوده و به لحاظ موقعیت آب و هوایی مناسب تجمع بشر در آن باعث ایجاد تشکیلات جمعیتی شده‌است. بنای مبارکه در عهد شاه عباس صفوی آغاز شد و در ابتدا به امین آباد شهرت یافت. نام امین آباد به واسطه خدمتی بود که امین السلطان وزیر شاه صفوی انجام داده بود و این نام حداقل تا اواخر قرن ۱۳ قمری به این محل اطلاق می‌شده‌است ،به پاس صداقت و حسن او قناتی نیز به نام وی احداث گردید. همین قنات موجب شد تا اولین طایفه از پسران احمد{ احمد علیرضا بهرام علینقی بیگ (فامیل احمدپور که عمدتا "در محله قلعه زندگی می‌کنند و یکی از بزرگترین فامیلها در ایران هستند)} که از نژاد {فارس و بختیاری} بودند و امروزه اکثریت بومی مردم مبارکه به‌شمار می‌روند در این محل مستقر شوند و سپس در اطراف آن، حصار کشیده و دروازه‌هایی نیز به منظور رفت و آمد در شهر تعبیه شد. چهار دروازه را می‌توان به عنوان دروازه‌های اصلی بحساب آورد که یکی در شرق و دیگری در غرب و دو دروازه دیگر در شمال شهر قرار داشت.
قدیمی‌ترین محلات شهر مبارکه عبارتند از: محله قلعه (داناشهر)، محله مختاریها، محله حیدرآبادیها، محله حاجیها، محله رسیها، محلات اقماری قهنویه، دهنو، محمدیه، شیخ‌آباد، سرارود و اسماعیل ترخان. مردم شهرستان ایرانی، شیعه و فارسی زبان بوده که اکثرشان بومی و بعضی از آن‌ها هم مهاجرین لر هستند که معمولاً جهت اشتغال در صنایع شهرستان حضور دارند. زبان فارسی زبان اغلب مردم این شهرستان می‌باشد و در بعضی نقاط روستایی مثلده‌سرخ (مبارکه) و بعضی از محلات شهر طالخونچه، زبان فارسی و زبان لری رایج می‌باشد.
آب وهواي دلنشين و رودخانه ي زيبا و پر بركت زاينده رود وكشتزار هاي سر سبز و مناظر زيباي طبيعت از گذشته هاي دور جلوه گرانه توجه عام وخاص را به سوي خود كشانده و بزرگان علم و ادب را به اين سرزمين جلب كرده است . آورده اند كه شاعر حماسه سراي نام آور فرودسي بزرگ به دعوت احمد بن ابوبكر به اين ديار سفر داشته و مدت سه سال در لنجان اقامت كرده و سپس رهسپار بغداد گرديده است .
حكيم ناصر خسرو قبادياني در بازگشت از سفر هفت ساله خود از اين منطقه عبور كرده و در كتاب سفرنامه خود بعد از گذشتن از لردگان چنين سخن گفته است :«و از آن جا به خان لنجان (خولنجان فعلي)رسيديم وبر دروازه ي شهر نام سلطان طغرل بيگ نوشته ديدم و از آن جا به شهر اصفهان هفت فرسنگ بود.مردم خان لنجان عظيم ايمن و آسوده بودند و هر يك به كار و كدخدايي خود مشغول ...» از جمله دانشمندان سر شناس ديگري كه به لنجان ومباركه آمده ،محمد جبل عاملي معروف به شيخ بهايي است كه تقسيم آب زاينده رود بر اساس اصول علمي آن زمان از اقدامات موثر او به شمار مي رود كه در اثر معروف وي به نام «طومار شيخ بهايي» ثبت شده وموجود است .
در گذشته فعاليت هاي اقتصادي مردم اين شهرستان اشتغال به كشاورزي ودامپروري به شيوه ي سنتي و پرداختن به صنايع دستي به خصوص قاليبافي بوده است و كشاورزان بيشتر به كشت برنج ،غلات؛حبوبات و صيفي جات مشغول بودند تا اين كه كم كم صنعت به اين منطقه راه يافت ودر سال ۱۳۴۵ همزمان با شروع ساخت كارخانه ي بزرگ ذوب آهن گروه زيادي از مردم اين منطقه در آن مشغول به كار شدند و با شروع طرح عظيم مجتمع فولاد مباركه نام اين شهر در رديف شهر هاي بزرگ صنعتي كشور قرار گرفت. صنايع ديگري مانند كارخانه سيمان سپاهان ؛كارخانه پلي اكريل ؛تهيه مواد نسوز و شهرك صنعتي با كارگاه هاي فراوان و... باعث كم رنگ شدن كشاورزي گشت و منطقه به سرعت حال و هواي صنعتي به خود گرفت و با مهاجرت روز افزون از ديگر شهر ها در عرض چند سال چنان دگرگون شد كه در ميان شهر هاي ديگر، اين تحول بي سابقه بود،كه هم به سود منطقه بود و هم به زيان آن كه بحث درباره ي آن مجال ديگري مي طلبد.
شهرستان مبارکه از نظر جاذبه های طبیعی با برخورداری از 16 جاذبه طبیعی شناسایی شده، رتبه اول را در استان اصفهان به خود اختصاص داده است؛ جاذبه های طبیعی این شهرستان عبارتند از: چشمه تنگ دوزان، چشمه حوض ماهی، سد نکوآباد، مقبره پیر حاجات، قلعه بزی، غارهای تاریخی قله بزی، بیشه زارهای پارک ساحلی سرارود، چشمه های حوض ماهی -چشمه سنجدی – چشمه لیلا و قنات حسن آباد بیدگان- قنات امین آباد- چشمه تنک بیدکان- چشمه کرکوند- آسیاب آبی دولت آباد- درخت 500 ساله در شهر دیزیچه. بیش از 800 اثر تاریخ در شهرستان مبارکه شناسایی شده است که تعداد 35 اثر تاکنون در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است؛ در بررسی های بعمل آمده در مورد بافت قدیمی شهر مبارکه، پس از شناخت محلات موجود قدیمی و تعیین حدود آن، مشخص شده که در مدرنترین بافت شهرسازی که امروز در جهان مطرح است سالها قبل در این شهر پایه گذاری شده است.نام این شهر از آیه مبارک 30 سوره قصص اقتباس شده که عمه شاه عباس یعنی مریم بیگم این شهر را پایه نهاده و آباد کرده است و قبل از آن نام امین آباد داشته چرا که امین السلطان وزیر صفوی نیز در آبادانی این دیار و احداث قنات ها و حصار کشی و ساخت 4 دروازه باشکوه و استقرار اولین قبیله در این شهرهمت گمارده بود. شهرستان مبارکه با 5 شهر طالخونچه ،کرکوند ،دیزیچه ،زیبا شهر ،مبارکه و شهر مجلسی در حاشیه زاینده رود گسترده شده وبا پارک های ساحلی نظیر سرارود و شهدای زینلی همیشه محلی امن برای آرامش مسافران وبهره بردن از جاذبه های طبیعی بوده است.
جاذبه های مبارکه
پارک ساحلی سرارود: این پارک ساحلی یکی از جاذبه های دیدنی شهرستان مبارکه محسوب می شود این پارک زیبا در محله سرارود مبارکه و در حاشیه زاینده رود قرار دارد؛ در کنار این روستا یک پل قدیمی وجود دارد که بر روی یک رودخانه فصلی زده شده و یکی از آسیاب های قدیمی این روستا، اکنون تبدیل به یک سفره خانه سنتی شده که در کناره های رود خانه زاینده روده و آب و هوای مطلوبی دارد. گشت و گذار در پارک ساحلی سرارود به همراه آسیاب قدیمی دولت آباد که با چرخش آب حرکت می کند ، وجود بیشه های زیبا، استخر قایقرانی، و ویلاهای شهرداری از جمله ویژگی های این پارک بسیار زیباست. این پارک به وسعت۲۰ هزار متر مربع در سال ۱۳۷۰ توسط شهرداری مبارکه احداث شد.
غارهای حسن‌آباد قلعه بزی : این دو غار در کوه حسن‌آباد قلعه بزی در شهرستان مبارکه و در جنوب غربی شهر اصفهان قرار دارد؛ رودخانه زاینده رود از مجاورت این کوه عبور می‌کند که همین امر سبب سرسبزی و خرمی روستاهای اطراف آن شده است. مسیرهای صعود به قله این کوه بسیار سخت بوده و پیمایش آن نیاز به تخصص و تجهیزات لازم دارد. غارهای این کوه مربوط به عهد پارینه سنگی میانی است و قطر دهانه آن حدود 16 تا 18 متر است و جزو غارهای طبیعی محسوب می‌شود که انسان از آن به عنوان محل سکونت خود استفاده کرده است. در حفاری‌های غار، ابزارهای پارینه سنگی و نوع غذاهای مصرف شده، پیدا شده که همین امر مؤید این مطلب مبنی بر سکونت انسان در این غارها است. بر فراز کوه قلعه بزی یک بنای تاریخی شبیه به قلعه، دیده می‌شود که به گفته برخی کارشناسان این قلعه مربوط به عهد سلجوقیان است و عده‌ای دیگر معتقدند این قلعه از آثار دوره ساسانیان است که در دوره سلجوقیان مرمت شده و مورد استفاده قرار گرفته است.
روستای حوض ماهی : روستای حوض‌ماهی، (Hoz Mahi) در نزدیکی شهرستان مبارکه و در 80 کیلومتری جنوب استان اصفهان واقع شده است. این روستا دارای 573 نفر جمعیت است ؛نام این روستا از حوضی گرفته شده است که در جنوب روستا و در نزدیکی کوهی به نام سکو پهن، قرار دارد. ابعاد این حوض تقریبا ۱۰ در ۱۰ متر و عمق آن نزدیک یک متر است، که معمولاً آب تا نیمی از عمق آن را فرا گرفته است. آب این حوض از چشمه‌ای در کنار آن فراهم می‌شود که تا کنون با وجود خشک‌سالی‌های متعدد جریان آب آن متوقف نشده است. این روستا از قدمتی بیش از 700 سال برخوردار است. بر اساس عقاید و باورهای مردم ماهی‌های حوض واقع در این روستا، نباید مورد آزار قرار بگیرند و یا شکار شوند؛ همچنین در کنار حوض این روستا، زیارتگاه کوچکی وجود دارد که اهالی برای برآورده شدن حاجت‌های خود به آن توسل می‌جویند. اهالی روستا معتقد هستند که این زیارتگاه خوابگاه عُزَیر (Ozayr) نبی است. اهالی روستا معتقدند که چشمهٔ آب کنار حوض در اثر برخورد عصای عُزَیر نبی جوشیده است. این تپهٔ خونی در نزدیکی حوض، تپه‌ای با خاک قرمز رنگ که به گفتهٔ اهالی، محل کشته شدن حضرت یحیی یکی از پیامبران خداست.
قلعۀ نهچیر : این قلعه که در قسمت جنوب شرقی شهر قرار گرفته دارای عمارتها و دالانها و حیات های زیبا و با معماری سنتی است که در زمان شاه صفی الدین شکارگاه بوده و ستون های سنگی آن برای ساختمان حمامی آماده شده و هنوز پابرجاست. حیات میانی و حیات خلوت این بنا و اتاق های تو در تو، پستوها، دالانها، هشتی های ورودی و تمام خصوصیات این بنا از بهترین نمونه های خانه سازی مناطق مرکزی ایران است و همچنین دو بادگیر برای اتاقهای نشیمن تعبیه شده است که در خانه سازی این منطقه کمتر سابقه دارد و در سال 1376 در فهرست ثبت آثار ملی ایران قرار گرفته است.
برج کبوترآباد و قلعۀ آسیاباد : برج های کبوتر 10 قلو و 18 قلو در محله لنج زیبا شهر مربوط به اواخر دوره قاجاریه از لحاظ سبک معماری در نوع خود کم نظیر است و در سال 1386 در فهرست ثبت آثار ملی ایران قرار گرفته است. واقع در غرب مبارکه و حاشیۀ زاینده رود است که در سال 1386 در فهرست ثبت آثار ملی ایران قرار گرفته است.
حمام نو : این حمام در مرکز شهر مبارکه قرار دارد و به عنوان رستوران و نمایشگاه سنتی در حال استفاده است. قدمت آن نیز مربوط به دوران صفویه و در سال 1386 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
بوستان نقاشباشی : این بوستان سرسبز وزیبا در زمینی به وسعت حدود ۳۰۰۰۰متر مربع احداث شده است .با درختانی سر سبز وگل های قشنگ چشمان رهگذران را می نوازد .اداره فضای سبز شهر داری مبارکه در فصلهای مختلف سال اقدام به کاشت گلهای رز، مورت ،پریکانتا ،زرشک زینتی ،رزماری ،لا واندولا، یاس زرد ،به ژاپنی ،شب بو ،جعفری، تاج خروس ،همیشه بهار ،شمعدانی، شاه پسند ، می نماید به همین خاطر شهر زیبای مبارکه جلوه ای زیبا تر یافته است .بام گذاری این بوستان به نام هنرمند نقاش محمد باقر سمیرمی بوده است محمد باقر نقاشباشی، ادیب، قلمدان‌ساز شاعر و نقاش دهنوی سمیرمی بوده که در دست‌نوشته‌هایش خود را محمد باقر دهنوی سمیرمی ملقب به نقاشباشی معرفی کرده است.
قلعه تاريخی لاو : اين قلعه تاريخی در روستای لاو در بخش مركزی شهر مباركه واقع گرديده و مساحت آن حدود ۳۶۰۰ متر مربع و قدمت آن مربوط به دوره قاجار است. قسمتهايی ازآن دارای سكنه و بخش عمده آن بصورت متروكه ميباشد. متاسفانه اين قلعه تاريخی بدست عوامل طبيعی در حال تخريب است و نياز به مرمت اضطراری دارد، لازم بذكر است حدود ده سال پيش مقداري اشياء عتيقه توسط اهالی در اين مكان كشف و مورد سرقت قرار گرفت. بدليل بافت تاريخی روستای لاو، در صورت مرمت اين قلعه و تبديل آن به يك ميهمان خانه سنتی اين مكان ميتواند پذيرای گردشگران زيادی باشد.
روستای حسن آباد مبارکه : روستای حسن آباد تنگ بيدکان از توابع دهستان گرکوند بخش مرکزی شهرستان مبارکه واقع در استان اصفهان می باشد اين روستا دارای آب و هوای خشک و نيمه خشک می باشد و ميانگين بارندگی حدود ۱۵۰ ميلی متر در سال است و فاصله آن تا شهرستان مبارکه ۱۰ کيلومتر و تا مرکز استان ۶۰ کيلومتر مي باشد روستای حسن آباد بيدکان يکی از بزرگترين روستاهای منطقه از لحاظ وسعت و جمعيت ميباشد که دارای چندين قنات به نام حسن آباد -باقرآباد-خيرآباد-جعفرآباد-بيدکان-تنگه بيدکان-حسين آباد-شرف آباد و چند قنات کوچک ديگر و چندين چشمه فصلی و دائمی از جمله چشمه بيدکان – چشمه دره شايان – چشمه کوج – چشمه تنگ باريکه و چند چشمه کوچک فصلی ديگر ميباشد .
روستای دستگرد مهرآوران : اين روستا از توابع بخش گرکن جنوبی شهرستان مبارکه می باشد و فاصله آن تا مبارکه ۱۲ کيلومتر و تا مرکز استان ۳۵ کيلومتر است و ارتفاع اين روستا از سطح دريا ۱۶۳۰ متر است. دستگرد مهرآوران از شمال با اكبرآبادازجنوب زيباشهرواز شرق فخرآبادواز غرب با كوشكيچه همسايه می باشد اين روستا با وسعت ۲۵۰۰كيلومتر مربع و ۳ كيلومتر جاده خاكی و ۲ كيلومتر جاده آسفالته و۴۵۰ جريب زمين كشاورزی كه از ۹ حلقه چاه آبياری می شوند تعداد ۱۱۰۰ نفر و ۲۷۰خانوار رادرخود جای داده است .
روستای هراتمه : هراتمه روستای بخش گركن جنوبی است وسعت روستا ۱۲۰ هكتارو ۹۰هكتار زمين كشاورزی دارد كه اب اين اراضی از ۵۵ حلقه چاه تامين می گردد و و محصولات عمده آن هلو،برنج،گندم،جو ،كاهو،شليل ،زرد آلو،گيلاس می باشد. روستا از امكاناتی چون دو مسجد به نامهای مسجد ابوالفضل و مسجد چهارده معصوم ودومدرسه ابتدائی صديقه كبری و راهنمايی خجسته ،دو شركت تعاونی باغداران و تعاونی مصرف ،يك شركت بسته بندی،پايگاه بسيج،پست بانك،خانه بهداشت می باشد و آب شرب اين روستا از چاه تامين می گردد. فاصله هراتمه تا بخش ۵ كيلومتر تا مباركه ۱۵ كيلومتر و تا استان اصفهان ۲۵ كيلومتر است و از شمال با دارگان از توابع فلاورجان و روستاي زودان واز جنوب با فخرآباد از شرق با جوشان واز غرب با زاينده رود همسايه است دارای جمعيت ۱۳۳۵ نفروتعداد ۳۶۰خانوار بوده است.
خانه صفایی : این خانه به شکل قله بوده و در محله قهنویه شهر مبارکه قرار دارد . مربوط به دوران قاجار بوده و در سال 1386 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
..............................
آرشیو
