شاید فن خال به دلیل انتقالات روزهای اخیر و مصدومیت های متعدد، از بهترین سیستم و ترکیب برای تیمش آگاه نباشد، ولی این مساله در مورد بازیکنان هم صادق است. حتی رابین فن پرسی، که یکی از ارکان موفقیت هلند در جام جهانی به همراه فن خال بود، هم نمی تواند از موقعیت ثابت اش در ترکیب شیاطین سرخ، اطمینان داشته باشد. در همین ارتباط، فن پرسی اخیرا به ملی پوش کلمبیایی گفته وی باید برای جایگاهش در ترکیب تیم، بجنگد؛ این البته در حالی است که فالکائو از بند مصدومیت رهایی یابد. دلیل چنین ادعایی هم می تواند آگاهی RVP از بی رحمی فن خال در قامت یک سرمربی باشد.
گمانه زنی های بسیاری در مورد جایگزینی فالکائو در ترکیب 2-5-3 منچستر به جای فن خال و حضورش در کنار فن پرسی با حمایت ماتا از آنها، شنیده می شود. با این حال، برای کوتاه مدت، گزینه های دیگری هم وجود دارند که شاید در صورت اجرایی شدن، برخی از بازیکنان قدیمی باشگاه را آزرده خاطر کند. اگر مثلا فن خال تصمیم بگیرد از سیستم هجومی مورد علاقه اش یعنی 3-3-4 بهره ببرد، فالکائو در نوک خط حمله قرار می گیرد و دی ماریا و یانوزای در کنار او به کار گرفته می شوند در حالی که 3 بازیکن خط میانی، دی ماریا، هررا و بلیند خواهند بود.
همچنین اگر طبق شنیده ها، استرومن از رم در ژانویه به اولدترافورد بیاید، احتمال دارد منچستر سال جدید را با نیمکت نشینی رونی، ماتا و فن پرسی آغاز کند. اگر یک مساله در مورد کارنامه فن خال، جلب توجه کند نترس بودن او از انجام چنین تغییراتی است. در واقع اگر سرمربی سابق آیاکس، بارسلونا و بایرن مونیخ قصد استفاده از تک مهاجم را داشته باشد، فروش ولبک به آرسنال و قرض دادن هرناندز به رئال مارید، نه تنها غلط نبوده، بلکه به نفع قرمزپوشان هم دیده خواهد شد. در سیستم مورد نظر فن خال، مسلما جایی برای هیچ کدام از این دو بازیکن نیست.
مورد ولبک واقعا جالب است. او تمام مشخصات لازم برای تبدیل شدن به یک ماشین گلزنی در آرسنال را دارد و این مساله فقط با فرض مرکزی بازی کردن او نخواهد بود. با توجه به روان بودن حرکت شش بازیکن خط حمله توپچی ها و سرعت همراهان خط آتش ولبک، شانس های متعددی نصیب وی خواهد شد. نظر به حضور الکسیس و ولکات، آرسنال سریع ترین ضدحملات لیگ برتر را خواهد زد و ولبک مجبور نخواهد بود همانند دوران حضورش در یونایتد، برای به دست آوردن شانس گلزنی، تلاش کند. اگر هم او بتواند به طور مرتب، به آمار 20 گل در هر فصل برسد، موضوع تعجب آوری نخواهد بود.
یکی از ویژگی های جذاب پنجره نقل و انتقالات تابستان فعلی، مقاصدی است که ترک کنندگان یونایتد پیش گرفته اند. شاید کار چیچاریتو سخت تر از سایرین باشد. او در انتقالی که شبیه ترانسفر مایکل اوون از لیورپول به رئال بود، راهی برنابئو شد؛ جایی که شاید وقتی خط حمله آتشین رئال به مشکل بخورد، می تواند از توانایی تمام کنندگی وی بهره برد. پیش بینی گل های حساس این مکزیکی گلزن در طول فصل جاری برای لوس بلانکوس چندان سخت نیست.
ولبک در لیگ قهرمانان خواهد بود و مسلما در بهترین موقعیت برای برداشتن قدم بعدی پیشرفت در دوران ورزشی اش قرار دارد. در هر حال، اگر یک نفر بتواند از مهاجمی با استعداد، گل های متعدد ببیند، او آرسن ونگر است. شینجی کاگاوا هم به دورتموند بازگشته است؛ جایی که فوتبالش درک می شود و خودش هم مورد ستایش هواداران است. تام کلورلی درس های بسیاری از پل لمبرت و روی کین در استون ویلا خواهد آموخت؛ جایی که شاید بتواند فرم از دست رفته اش طی سال های گذشته را احیا کند.
در حالی که فن خال توانست بازیکنان مازاد باشگاه را به خوبی شناسایی کرده و به فروش برساند، همچنین بازیکن جذابی به نام دالی بلیند را به خدمت گرفت. تا قبل از خرید این هلندی جوان، فرضیه ها بر این اساس بود که مایکل کریک به جای دارن فلچر قرار خواهد گرفت، ولی اکنون خط هافبکی متشکل از هررا، بلیند و با خوش بینی هواداران، استرومن، می تواند بهترین نوع ممکن آن برای یونایتد تلقی شود. توانایی جاگیری و پاسکاری عالی بلیند می تواند به سرعت باعث بهبود خط هافبک شیاطین سرخ شود و حضور او در کنار هررا، که در آستانه بازگشت به میدان است، می تواند ستون دفاعی قابل اتکایی به تیم عطا کند که طی سال های اخیر، دیده نشده است.
این خرید و فروش ها در کنار گمانه زنی ها و بی اطمینانی های موجود، به درستی نشانه های عصر لوئیز فن خال را شکل می دهند. اکنون، خوب یا بد، این تیم اوست. طی ماه های آینده، چگونگی حکمرانی او به خوبی نمایان خواهد شد. با توجه به فشار مبارزه طلبانه خریدهای جدید، بدون شک جذابیت های بسیاری در انتظار فوتبال دوستان و هواداران میراث سرالکس فرگوسن است.
به قلم موسی اوکوونگا، وبسایت ESPN
