در روزهای مصدومیت کوین دی بروین، عدم آمادگی آگوئرو و روز های کم فروغ ژسوس، بار گلزنی تیم منچسترسیتی بر دوش بازیکنی افتاده که کمتر کسی انتظار آن را داشت. ایلکای گوندوغان در روزهای اخیر، بهترین هافبک لیگ جزیره بوده است. اما چگونه گوندوغان، گره گشای صدرنشین این روز های لیگ برتر شده است؟
در این فصل، سیستم اولیه تیم گواردیولا همواره ۴-۲-۳-۱ بوده، اما یکی از ترفند هایی که همواره در تیم های پپ شاهدش بوده ایم، تبدیل یک دفاع کناری به هافبک دفاعی در زمان حمله بوده است. در آرایش هجومی تیم پپ، یکی از فول بک ها به عقب حرکت کرده تا خط دفاع سه نفره را تشکیل دهد و همین موضوع، اجازه رهایی را به دیگر دفاع کناری تیم می دهد.
در روز های اخیر، زوج کانسلو-زینچنکو دفاع های کناری تیم آبی پوش شهر منچستر را تشکیل می دهند. در هنگام حمله، زینچنکو بازیکنی است که به عقب رفته تا در کنار دیاز و استونز، خط دفاعی ۳ نفره را تشکیل دهد و همین موضوع، به کانسلو اجازه می دهد تا پست خود را رها کند و در کنار رودری، کمربند خط هافبک سیتی را تشکیل دهد و عملا تیم با دو هافبک دفاعی به ادامه بازی بپردازد. اما تفاوت این سیستم با سال های گذشته در این است که حالا این ترفند، به معنی آزادی ایلکای گوندوغان است.
اضافه شدن کانسلو به خط هافبک و رهایی گوندوغان از وظایف دفاعی در بازی با لیورپول
حرکت آزادانه گوندوغان در بین خطوط
اضافه شدن کانسلو به خط هافبک و رهایی گوندوغان
رهایی گوندوغان از بار دفاعی تیم که با پاس بلند کانسلو منجر به گل اول منچسترسیتی مقابل وست برومویچ می شود.
رهایی گوندوغان به معنی اضافه شدن یک بازیکن هجومی آزاد و به هم ریختن سیستم یارگیری تیم حریف است. با بررسی آمار شوت زنی گوندوغان، تغییر نامحسوسی در اقدام به شوت زنی او احساس می کنیم. اما نکته این جاست که ما معمولا از یک هافبک انتظار شوت زنی از پشت محوطه یا شوت از راه دور را داریم، نه شوت زنی از داخل محوطه جریمه. اتفاقی که درباره گوندوغان صدق نمی کند. با آزادی گوندوغان از بار دفاع تیمی، او به راحتی در محوطه جریمه حریف و با مزاحمت ناچیزی صاحب موقعیت های خطرناک می شود و این گونه است که با تعداد موقعیت های برابر، خطرناک تر از سال های گذشته ظاهر شده است.
نقشه مناطق اقدام به شوت زنی گوندوغان در تمامی فصول
نقشه مناطق اقدام به شوت زنی گوندوغان در فصل جاری، تمایل بیشتر وی به شوت زنی در داخل محوطه جریمه
با وجود اینکه اقدام به شوت زنی گوندوغان نسبت به فصول گذشته رشد اندکی داشته، اما موقعیت های خطرناک تری برای او ایجاد می شود و پارامتر xG او تا به این جای فصل، از تمامی فصول گذشته بیشتر بوده است.
در بازی روز گذشته مقابل تاتنهام، گوندوغان موفق شد تعداد گل های خود را در لیگ تا به این جای فصل به عدد ۱۱ برساند، و اگر مصدومیت اخیر وی جدی نباشد، به راحتی می تواند از مجموع گل های وی در ۴ فصل اخیر لیگ برتر که عدد ۱۵ است، عبور کند. به نظر می رسد گوندوغان در ۳۰ سالگی به بهترین روز های فوتبالی خود رسیده و حالا در نبود دی بروین، به ستاره اصلی این روز های اتحاد بدل گشته است.
