وویوودینا Vojvodina یک استان خودمختار در کشور صربستان است که در بخش های شمالی این کشور و در دشت Pannonian قرار گرفته است. نووی ساد Novi Sad مرکز این استان خودمختار و دومین شهر بزرگ صربستان است. وویوودینا تقریبا دو میلیون جمعیت دارد و این شامل 27 درصد از جمعیت کل کشور صربستان (بدون احتساب کوزوو) می شود. این منطقه به حضور اقوام و فرهنگ های مختلف معروف است و 26 گروه قومی با عقاید مختلف در این منطقه قرار دارند و تعداد شش زبان به صورت رسمی توسط دولت این منطقه استفاده می شود.
کلمه وویوودینا Vojvodina در زبان صربستانی به معنای نوعی دوک نشین می باشد. به مناطقی در اروپای باستان که توسط یک فرماندار اداره می شده voivodeship گفته می شده که کلمه voivoda لقب فرمانروای آن منطقه بوده است. کلمه voivoda از یک کلمه نیااسلاوی Proto-Slavic به نام voevoda گرفته شده است که با کلمات امروزی زبان اسلاوها یعنی vojnik(سرباز) و voditi(رهبری کردن) هم ریشه می باشد. نام قبلی این استان Serbian Voivodeship نام داشت که به Voivodeship of Serbia تغییر نام داد.
در دوران نوسنگی دو تمدن مهم باستانی در این منطقه شکل گرفته بودند: تمدن اسکارسوو Starčevo و تمدن وینکا Vinča. هندواروپاییان در 3200 قبل از میلاد در این منطقه ساکن شده بودند. در عصر مفرغ و عصر آهن نیز چندین تمدن جدید مانند ووچدول ها Vučedol ، واتین ها Vatin و بوسوت ها Bosut در وویوودینا زندگی می کردند. اما قبل از فتح روم باستان و در قرن یکم قبل از میلاد ، اقوام وویوودینا شامل مردم هندواروپایی همانند سلتیک ها ، تراکیان(تراکیان مردمانی ایرانی تبار بودند که در روزگار باستان در مرکز، خاور و جنوب خاوری اروپا می‌زیستند) و ایلیریایی ها می شده است که به مرور در صربستان صاحب قلمروهای سازمان یافته و پادشاهی شدند. از جمله این قلمروهای شکل گرفته در آن عصر می توان به ایالت سلتیک های اسکوردیسی با پایتختی در سینگیدونوم Singidunum سابق یا همان بلگراد امروزی و پادشاهی بوره بیستا اشاره کرد.
پس از رانده شدن رومیان از این منطقه اقوام مختلف هندواروپایی و ترک بر این منطقه حکومت می کردند که از آنها می توان به گات ها ، سَرمَت ها، هان ها ، ژپیدها و آوارها اشاره کرد. در زمان جکومت آوارها ، شهر Syrmia از این منطقه به رهبر بلغاری به نام کوبرKuber واگذار شده بود.
به دنبال اختلافات مرزی بین بلغارها و امپراطوری بیزانس در بین قرن 10 تا 12 اکثر منطقه امروز وویوودینا به بخشی از قلمرو مجارستان تبدیل شد و تا قرن شانزدهم تحت سلطه مجارها قرار داشت. ترکیب اقوام ساکن در این منطقه نیز در قرن یازدهم شروع به تغییراتی کرد که مجاری ها جایگزین اسلاوهای بومی این منطقه شده بودند تا زمانی که بعد از حملات امپراطوری عثمانی و فتح مناطق صرب نشین در ناحیه های همجوار، ترکیب جمعیتی وویودینا با حضور صرب های پناهنده و جنگ زده دوباره شامل تغییر بشود. بنابراین می توان گفت بعد از حضور امپراطوری عثمانی جمعیت مجارها کاهش یافت و اکثر جمعیت این منطقه را صرب ها به همراه جمعیتی قابل توجه از مسلمانان تشکیل می دادند.
پس از شکست پادشاهی مجارستان در شهر موهاچ Mohács توسط عثمانی ، وویوودینا در دورانی پر از جنگ های داخلی و هرج و مرج قرار گرفت. بعد از هرج و مرج ، در سال 1526 یوان نناد رهبر شبه نظامیان صرب در بخشی از وویوودینا یک دولت مستقل به پایتختی Subotica ایجاد کرد. نناد سپس خود را امپراطور صرب نامید تا به دولت خودش اعتبار بیشتری ببخشد اما نجیب زاده های مجار با بهره گیری از اوضاع آشفته این منطقه شروع به کارشکنی علیه یوان نناد و دولت او کردند و در سال 1527 صربها را شکست دادند. بعد از سقوط نناد ، رادوسلاو چرنیک به عنوان خراجگذار عثمانی کنترل منطقه را به دست گرفت و دولت جدیدی را تاسیس کرد تا چند دهه بعد کل این منطقه به امپراطوری عثمانی ضمیمه گردد که حکومت عثمانی ها تا نیمه اول قرن 18 و سلطنت هابسبورگ ادامه داشت.
معاهده کارلوویتز Karlowitz در سال 1699 بین امپراطوری های عثمانی و هابسبورگ سبب خروج عثمانی ها از اروپای مرکزی شد. طبق این پیمان بخش غربی وویوودینا به هابسبورگ منتقل شد و بخش شرقی تا زمان تسخیر اتریشی ها تحت سلطه عثمانی باقی ماند. این تغییر مرز جدید توسط اتریشی ها نیز با معاهده Passarowitz در سال 1726 تصویب شد.
در طی مهاجرت گسترده صرب ها به مناطق تحت سلطنت هابسورگ، بیشتر آنها در مجارستان فعلی و قسمت غربی وویوودینا ساکن شدند. در سال 1726 اتریشی ها به صورت موقت حضور یهودی ها و مجارها در این منطقه را ممنوع کرد و عوض آن ژرمن های منطقه باواریا را برای توسعه کشاورزی به وویوودینا آورد. از سال 1782 پروتستان های مجار و آلمانی های بیشتری در این منطقه حضور پیدا کردند. در انقلاب های شکل گرفته در سال های 1848 تا 1849 این منطقه به محل درگیری صرب ها و مجارها تبدیل شده بود و صرب ها خودشان را جزئی از امپراطوری اتریش می دانستند. این ماجرا با پیروزی صرب ها با ائتلاف روسیه و هابسبورگ بر مجارها به پایان رسید و در سال 1849 اتریش، ایالت ها و مناطق اداری جدیدی را در این منطقه تاسیس کرد و فرمانداران اتریشی را راهی وویوودینا کرد و زبانهای آلمانی و صربی را زبان رسمی این منطقه اعلام کرد.
وووودینا تا سال 1860 تا زمانی که امپراتور فرانتس جوزف تصمیم گرفت که این کشور دوباره ضمیمه مجارستان باشد ، جزئی از اتریش باقی ماند. پس از سال 1867 ، پادشاهی مجارستان به یکی از دو بخش خودگردان اتریش-مجارستان تبدیل شد و این قلمرو دوباره به دولت مجارستان بازگردانده شد. حضور مجارها سبب رشد اقتصادی در این منطقه شد و بین سالهای 1867 تا 1913 دومین اقتصاد سریع در حال رشد را در اروپا را مجارها داشتند. بعدها و با پایان جنگ جهانی اول ، امپراتوری اتریش-مجارستان سقوط کرد تا در 1 دسامبر 1918 ، ووودودینا (به عنوان بخشی از پادشاهی صربستان) رسماً بخشی از پادشاهی صرب ها ، کروات ها و اسلوونی ها شود. بین سالهای 1929–41 ، این منطقه بخشی از دانوب بانووینا Danube Banovina ، استانی از پادشاهی یوگسلاوی بود. پایتخت آن نووی سد بود. بین سالهای 1941 تا 44 ، در طی جنگ جهانی دوم ، آلمان نازی و متحدانش که شامل مجارستان و دولت مستقل کرواسی می شدند، وووودینا را اشغال و تقسیم کردند. نازی ها جنایات زیادی را در این منطقه بالاخص علیه صربها و یهودیها شکل دادند و تقریبا همه یهودی های این منطقه را قتل عام کردند. بعد از کشتارهای دسته جمعی متعدد علیه صرب ها و اقوام دیگر ساکن این منطقه اشغال وویوودینا در سال 1944 پایان یافت و با شکل گیری مدیریت نظامی ، بسیاری از آلمانیهای این منطقه همراه با نازی های شکست خورده از خاک وویوودینا خارج شدند. تخمین زده می شود که حدود 48447 آلمانی در اردوگاه ها بر اثر بیماری ، گرسنگی ، سوتغذیه ، بدرفتاری و سرما جان خود را از دست داده اند. حدود 8،049 آلمانی پس از اکتبر 1944 در حین اداره نظامی در ووودودینا توسط پارتیزان ها کشته شدند.این منطقه در سال 1944 از نظر سیاسی ترمیم شد و در سال 1945 به یک استان خودمختار صربستان تبدیل شد. نام دانوب بانووینا برداشته شده و نام باستانی شان یعنی وویوودینا بر این منطقه گذاشته شد.
وویوودینا بعد از فروپاشی یوگسلاوی و شکل گیری کشور صربستان، درگیر قبول کردن یا رد کردن قانون اساسی کشور صربستان بود. قبل از فروپاشی یوگسلاوی این منطقه به صورت استان خودمختار وویوودینا درآمده بود و چالش های متعددی بین صربستان و این منطقه در جریان است تا حد و حدود استقلال این استان تعیین شود.
وویوودینا از زمستان های سرد و تابستان های گرم و مرطوب قاره ای معتدل برخوددار است و توزیع باران در طول سال نیز بسیار نامنظم است.
مجمع وووودینا قانونگذار استان است که از بین 120 عضو انتخاب شده است. اعضای فعلی در انتخابات استانی سال 2016 انتخاب شدند. دولت ووودودینا دستگاه اجرایی متشکل از رئیس جمهور و وزرای کابینه است. ووودودینا به هفت منطقه تقسیم می شود. وویوودینا شامل 26 گروه قومی و شش زبان رسمی است که در کشور صربستان شامل تنوع قومیتی زیادی است. صربها 66.76 درصد از جمعیت کل این منطقه را تشکیل می دهند و مجارها با 13 درصد از جمعیت این منطقه در رتبه دوم قرار دارند باقی شامل اقوامی مثل کروات، اسلوونیایی، مونته نگرویی و ..... می باشند. درباره دین مردم این منطقه نیز میتوان گفت اکثریت یعنی 70.25 از کلیسای ارتدکس شرقی پیروی می کنند و باقی را کاتولیک ها 17.43 درصد از جمعیت و پروتستان ها با 3.31 درصد از جمعیت تشکیل می دهند.
اقتصاد وویوودینا عمدتا مبتنی بر صنایع غذایی پیشرفته و خاک کشاورزی حاصلخیز است. کشاورزی یک اولویت در وویوودینا است. به طور سنتی ، این استان به دلیل فراوانی زمین های حاصلخیز کشاورزی که 84٪ از خاک آن را تشکیل می دهد، سهم قابل توجهی از فروش محصولات کشاورزی را داراست. صنعت فلزات و بخش فناوری نیز سهم به سزایی در اقتصاد این استان خودمختار دارند.
................................
آرشیو
