طرفداری | استیگ اینگ بیورنبی (Stig Inge Bjørnebye) زاده 11 دسامبر 1969 در شهر الوروم نروژ است. او در پست‌های دفاع چپ، دفاع میانی و دفاع راست بازی می‌کرد. او فرزند جو اینگ بیورنبی، اسکی‌باز نروژی حاضر در دو دوره المپیک زمستانی در سال‌های 1968 و 1972 است. آرزوی اصلی استیگ، دنبال‌کردن راه پدرش در اسکی بود. او در شش سالگی، یکی از مسابقات باشگاه لیورپول را در تلویزیون مشاهده کرد و به لطف همین مسابقه به فوتبال علاقمند شد. استیگ مدتی هم‌زمان با فوتبال، اسکی را ادامه داد اما درنهایت متوجه شد که فوتبال، راه بهتری برای حضورش در ورزش حرفه‌ای است.
او فوتبال را در باشگاه شهرش، الوروم آغاز کرد و از سال 1985 تا 1987 در این باشگاه بازی کرد. استیگ در سال 1988 به تیم لیگ برتری استرومن پیوست و در دیدار هفته دوم برابر روزنبورگ، برای نخستین بار در لیگ برتر کشورش بازی کرد. او در فصل 1988 موفق به حضور در 19 بازی تیمش شد. این بازیکن پس از یک سال بازی در لیگ برتر نروژ، راهی کانگزوینگر، دیگر باشگاه حاضر در این لیگ شد و در سه فصل حضورش، آمارهای 21 بازی، دو گل در فصل 1989، 20 بازی در فصل 1990 و 21 بازی، یک گل در فصل 1991 را به ثبت رساند. حضور در یکی از بهترین تیم‌های نروژ یعنی روزنبورگ، جایزه نمایش درخشان استیگ در پیراهن کانگزوینگر بود. او در 24 بازی برای روزنبرگبه چهار گل رسید و گل قهرمانی تیمش در جام حذفی نروژ برابر لیلستروم را به ثمر رساند. قهرمانی در لیگ برتر نروژ، از دیگر اتفاقات مهم این فصل برای بیورنبی بود.
بازی‌های استیگ در روزنبرگ، مورد توجه گرام سونس، سرمربی وقت لیورپول قرار گرفت و این بازیکن در سال 1992 با 600 هزار پوند راهی انگلستان شد. نخستین باز او در پیراهن لیورپول، شکست 1-5 این باشگاه برابر کاونتری در هفته 20 فصل 93-1992 به ثبت رسید. 13 بازی، تجربه نخستین فصل این بازیکن در لیورپول بود. در دومین فصل همکاری، استیگ در دیدار هفته سوم لیگ برابر سوئیندون تاون، یک پاس گل را برای تیمش به ثبت رساند و سپس در هفته‌های 23 و 24 لیگ برابر ایپسویچ و منچستر یونایتد نیز یک پاس گل داد و با 10 بازی و سه پاس گل، دومین فصل خود را به پایان رساند. او پس از عدم سازگاری با سبک فوتبال انگلیس، در سال 1994 به صورت قرضی به روزنبرگ بازگشت. حضور در هشت بازی فصل 1994 لیگ برتر نروژ و قهرمانی به همراه روزنبرگ در این لیگ، از دستاوردهای حضور قرضی کوتاه مدت این بازیکن بود.
او در بازگشت به لیورپول در فصل 95-1994، تحت هدایت روی اوانز به فرم بسیار خوبی رسید و پس از یک پاس گل در هفته نخست برابر کریستال پالاس، دفاع چپ ثابت ترکیب این باشگاه شد. 44 بازی و 9 پاس گل به همراه قهرمانی در لیگ کاپ انگلستان، حاصل این فصل استیگ در لیورپول بود. شکستن پای استیگ، او را از حضور در بازی‌های پایانی فصل 95-1994 بازداشت و فصل 96-1995 را نیز از این بازیکن گرفت. او فقط در دو بازی فصل 96-1995 در ترکیب لیورپول حضور یافت. استیگ در فصل 97-1996 به ترکیب ثابت لیورپول بازگشت و با دو گل و دو پاس گل، به حضور تیمش در نیمه نهایی جام برندگان اروپا کمک بسیاری کرد. آمار این فصل استیگ، 52 بازی، چهار گل و 16 پاس گل بود. این بازیکن دو فصل دیگر فوتبالش را در لیورپول گذراند و آمارهای 32 بازی و شش پاس گل در فصل 98-1997 و 31 بازی و سه پاس گل در فصل 99-1998 را به ثبت رساند.
کاهش فرصت بازی در لیورپول جرارد هولیه، استیگ را به درهای خروجی این باشگاه رساند. او در فصل 2000 لیگ برتر دانمارک به صورت قرضی در بروندبی بازی کرد و آمار 13 بازی، دو گل را به ثبت رساند. او در پایان قرارداد قرضی‌اش، از لیورپول جدا و راهی بلکبرن راورز شد. حضور گرام سونس، سرمربی سابق این بازیکن در لیورپول، باعث شد تا او راضی به بازی برای بلکبرن در سطح دوم فوتبال انگلستان شود. 37 بازی و یک گل به پورتسموث، عملکرد استیگ در فصل نخست حضورش در بلکبرن بود که به این باشگاه کمک کرد تا به لیگ برتر انگلیس بازگردد. او در فصل دوم به آمار 29 بازی در لیگ برتر و سایر رقابت‌های داخلی انگلیس رسید و به همراه بلکبرن به قهرمانی لیگ کاپ دست یافت. او در راه قهرمانی لیگ کاپ تیمش در چهار بازی به میدان رفت. دو مصدومیت شدید در بلکبرن، زندگی حرفه‌ای این بازیکن را دچار اختلال کرد. ابتدا ضربه به چشم استیگ، او را مجبور به جراحی در چشمش و تحمل مشکل دوبینی کرد. سپس جراحتی بر روی پای این بازیکن رخ داد که می‌توانست منجر به قطع پایش شود اما جراحی موفق، او را از اتفاقات بدتر دور کرد. استیگ پس از ادامه مشکلات مصدومیت‌های یادشده‌اش در سال 2003 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
نخستین تورنمنت ملی این بازیکن در دوران حضورش در تیم ملی زیر 20 سال به ثبت رسید. او در جام جهانی زیر 20 سال 1989، یکی از بازیکنان ثابت نروژ بود و در دیدارهای کشورش برابر عراق، آرژانتین و اسپانیا به میدان رفت. دیدار نروژ و اتریش در سال 1989، نخستین بازی ملی این بازیکن برای تیم ملی بزرگسالان نروژ بود. او عضوی از تیم ملی نروژ در جام جهانی 1994 بود و در سه بازی این جام برابر مکزیک، ایتالیا و ایرلند به میدان رفت و نمایش‌های قابل قبولی را ارائه کرد. استیگ در جام جهانی 1998 نیز حضور داشت و در سومین بازی جام برابر برزیل، پایه‌گذار برتری نروژ با پاس گل نخست کشورش شد. او در چهار بازی جام جهانی 1998 حضور داشت و بازی در مرحله یک‌چهارم نهایی این جام را تجربه کرد. استیگ پس از جام جهانی از بازی‌های ملی خداحافظی کرد اما برای حضور در یورو 2000 به ترکیب نروژ بازگشت. او در دو بازی یورو 2000 به میدان رفت و پس از این تورنمنت و بازی برابر ولز در سال 2000، دیگر در پیراهن کشورش دیده نشد. او با آمار 75 بازی، یک گل و یک پاس گل به کارش در رده ملی پایان داد. استیگ پس از پایان فوتبالش، مربیگری را با عنوان دستیار سرمربی در تیم ملی نروژ شروع کرد و سپس سرمربی باشگاه استارت نروژ و مدیر فنی روزنبورگ این کشور شد.
از سری خاطرات فوتبالی
آرتور بروک؛ دروازهبان مقدس سلتیک و تیم ملی لهستان با سابقه بازی در انگلیس و ایتالیا
مجیکو گونزالز؛ جادوگر خوشخواب لالیگا و بازیکن مورد علاقه مارادونا
آلن هانسن؛ مدافع اسکاتلندی لیورپول با 24 عنوان قهرمانی
