ارژنگ 🇩🇪بدون تردید بالاک 2002 بهترین نسخه بالاک بود.اون موقع هافبک نفوذی بود و به شدت گلزن و عامل اصلی صعود به دو فینال با لورکوزن و آلمان.خیلی عالی بود اما در سالهای بعد عقب تر رفت و دفاعی تر شد اما خب همه جا عالی بود هم تو بایرن هم چلسی هم مانشافت همیشه لیدر بود.
عاشق اون بایر لورکوزن بودم عاشق تک تک بازیکناش بودم.از بوت گلزن تو دروازه بگیر تا ینس نووتنی و کارستن راملو که مدافعان رهبر تیم و سد مستحکم دفاع بودن.یادش بخیر برند اشنایدر چه بازیکنی بود.بالاک که عالی و بهترین دورانش بود.اولف کرشتن آقای گل و الیور نویویل تو خط حمله.زی روبرتو و باشتورک هم تو هافبک دلبری میکردن.اما برند اشنایدر تکنیکی رو از همه بیشتر دوست داشتم.سرمربی هم کلاوس تاپ مولر بود.تیم به شدت دوست داشتنی که لایق قهرمانی اروپا بود اما جلو رئال کهکشانی با کلی فوق ستاره تو فینال با اینکه عالی جنگیدن اما با شوت استثنایی زیدان متاسفانه باختن و نایب قهرمان شدن.جدالی نا برابر بین غول فوتبال با یازده تا سوپر استار در مقابل یه تیم متحد به معنای واقعی بدون کمترین هزینه و خریدی و همه بازیکنان درجه یک آکادمی لورکوزن.خیلی دلم میخواست این تیم یکدست و دوست داشتنی قهرمان بشه اما فوتبال بی رحمه و جام به پولدارها و ستاره های کهکشانی رئال رسید.اما قهرمان واقعی تو دلم و یکی از بهترین تیمهای تاریخ باشگاهی از نظر من همون لورکوزن 2002 بود که دیگه تکرار نشدن.یادشون بخیر...
