Ali Delfaniیک فصل کامل فندایک و گومز و ماتیپ و کاپیتان هندرسون و کیتا و چمبرلین رو نداشتیم و علاوه بر اینها نیمی از فصل رو تیاگو و ژوتا و همچنین یک سوم بازیها آرنولد و فابینیو رو هم نداشتیم و با این وجود اما با بردن این بازی چهارم میشیم و یک امتیاز با سوم فاصله داریم و این کاری نیست که از عهده هر تیمی بر بیاد، فقط تصور کنید مثلا سیتی از اول فصل تمام مدافعان میانیش(دقیقا تمام مدافعان و یک مدافع هم باقی نمیموند) و بعلاوه گوندوغان و برناردو سیلوا و استرلینگ رو از اول فصل برای تمام فصل از دست میداد و مجبور میشد فرناندینیو و رودری رو میاورد دفاع و اونام بعد از سه چهار بازی میرفتن تا آخر فصل و یکدفعه هم دفاع وسط هاو هم دوتا هافبک دفاعی که قابلیت بازی در دفاع رو داشتن از دست میدادن و وسط زمینشونم خالی میشد و یکی از فولبک هاشونم یک سوم بازیها نبود و مثل ژوتا ، ریاض محرز رو هم نصف فصل نداشتن و بقیه بازیها هم یک خط در میون داشتن و اونموقع میدیدیم کت تنه کیه! اتفاقی که امسال برای لیورپول افتاد در تاریخ تیمهای بزرگه لیگ های معتبر بی نظیر یا کم نظیر بوده و ما اما هنوز زنده ایم، بدجوری زخم خوردیم و از صد جا دچار شکستگی شدیم و هیچ کمکی هم نداشتیم و اما هنوز اینجاییم و اگه تمام قوای هجومی مون رو هم بگیرن با دروازه بانمون میزنیم و همه اینا درحالی هست که برخلاف سیتی و آرسنال و تاتنهام و چلسی و مادرید که از شر هواداراشون خلاص شدن و جون گرفتن و هوادارای ما قدرت اصلیمون بودن
