ali frdشاید خیلی ها مسخرم کنن و یا هرچی
.
ولی من همیشه ژاکا رو دوست داشتم ، تنها بازیکنی از ارسنال بود که سعی میکرد همه تلاشش رو برای تیم بکنه با شکست کلافه و عصبانی میشد با برد خوشحال ، خیلی از بازیکنای تیممون هیچوقت اهمیت به تیم نمی دادن...
تو ارسنال مد شده بازیکنا بار خودشون رو بندازن رو دوش یکی دیگه ، مثل ماری که الان امار خوبی داره ولی بقیه تیم داره جرش رو میکشه کلن ۵ متر رو هم پوشش نمیده و امارش واسه همون چند متره...
اما ژاکا همیشه میرفت دنبال منفعت تیم حتی اگه اون لحظه و تو اون نقطه کسی ازش اون وظیفه رو نخواد..
منکر ضعف های زیادش تو بازی تحت فشار و اشتباهات مرگبارش نمیشم ولی اگه با وجود ژاکا بد بودیم ولی تو این چند سال بدون حضورش تو پست خودش فاجعه بودیم ، شاید تو تیمی که همه بازیکناش رفتار کودکانه دارن وجود امثال ژاکا خیلی به چشم میاد..
ژاکا و تیرنی تنها بازیکنی از ارسناله که نمی خوان ببازن ، بقیه بازیکنامون خیلی براشون اهمیت نداره برد و باخت...
...
دلم برا ژکا اگه بره تنگ میشه با همه ی نقاط ضعف و قوتش ، بعضی موقع ها همه چی اون طور که باید پیش بره ، پیش نمیره ، شاید این نزدیک ترین جمله برای توصیف ژاکا بود.
پ.ن: ژاکا تو هیچ مقطعی تو هر داخل هر تیم و کادری محبوب و موثر دیده میشه تو اعضای همون و هیچوقت گروه های فنی یا مربیای دوران بازیش از بازل و گلدباخ و تیم ملی تا ارسنال با تمام تغییرات کادر فنیش ...با خودشون فکر نمی کردن از ترکیب یا تیمشون اونو بیرون کنن ، این مسئله اتفاقی و شانسی نیست
