مطلب ارسالی کاربران
نانوتکنولوژی - اتحاد نور
نانوتکنولوژی - اتحاد نور
نانوتکنولوژی (٬٬ نانوتک٬٬) در حقیقت نفوذ در ساختار اتم، مولکول و مقیاس های فرا مولکولیست. این علم کاربردهای بسیاری دارد و به شکل پنهان برای کنترل ذهن انسانها به شکل جنگ افزارهای های psychotronic یا روش های کنترل ذهن و همچنین برای ردیابی و رصد افکار مورد آزمایش و استفاده قرار گرفته است. نوعی از تکنولوژی نظامی بیگانه که در شبکه های هوش مصنوعی به هدف نقشه ریزی مغز مورد استفاده قرار می‌گیرد.سلاحهای نانوتک مانند مورجلن ها، فیبرهای توخالی خود-تکثیر هستند که طراحی شده اند تا اثر انگشت نوری کدهای دی ان ای فردی که با تکنولوژی ایمپلنت بیگانه آلوده شده است را بخوانند و آن را به یک سیگنال که قابل ردیابی و شناسایی، آزمایش و بهره برداریست، تبدیل کنند. به نظر می آید این یک تکنولوژی نانو رباتیک است که به شکل خوددکار سرهم بندی می شود و در جهت دستورکار ترانس اومانیزم ( تبدیل هوش ارگانیک به هوش مصنوعی) آرکانی برای دزدی نور مصنوعی مورد استفاده قرار می گیرد.
نانورباتیک:
یک فناوری درحال ظهور است که ماشین ها و ربات هایی را میسازد که عناصرشان در حدود و نزدیک مقیاس یک نانومتر است. به شکل دقیقتر، نانورباتیک اشاره دارد به مهندسی نانوتکنولوژی برای طراحی و ساختن نانوربات ها، با تجهیزاتی در اندازه های یک تا ده میکرومتر و عناصری در مقیاس مولکولی یا نانو. اسامی مختلفی به این نانو ربات های هوش مصنوعی اطلاق می شود مثل nanoide, Nanites, نانوماشین، nanomites, که در حال حاضر در حال تحقیق و گسترش هستند. خیلی از انواع نانوتکنولوژی ها در اختیار کامل برنامه های مخفی فضایی هستند و قبلا توسط خیلی از نژادهای فرازمینی پیشرفته مورد استفاده قرار گرفته اند.
حسگرهای زیستی نانو:
نانوتکنولوژی نقش مهمی را در گسترش حسگرهای زیستی در اندازه های نانو ایفا می کند، این حسگرها در واقع تجهیزات آنالیزگر هستند که برای رصد اطلاعات بیولوژیکی مورد استفاده قرار می گیرند. حسگرهای زیستی، تعاملات مولکولی- زیستی در موجودات زنده مانند انسان ها را تشخیص داده و سپس اطلاعات بیولوژیکی را به یک حسگر منتقل و سپس از طریق یک سیگنال الکتریکی، یک کانال دریافت اطلاعات به شبکه کامپیوتر ایجاد می شود. این یک Probe (کاوشگر) است که یک عضو بیولوژیکی را با یک عضو الکتریکی یکپارچه و ادغام میکند تا سیگنالی قابل اندازه گیری ایجاد کند که توسط اینترفیس کامپیوتر یا فناوری اینترنت قابل پردازش باشد.
حسگرهای زیستی، خصوصیات زیستی و فیزوشیمیایی را ادغام می کنند تا بتوانند سیگنال‌های بسیار فرکانس پایین الکترومغناطیسی ایجاد کنند، این سیگنال‌ها برای ارتباط با شبکه های هوش مصنوعی و تکنولوژی های بی سیم هستند که اطلاعات زیستی را جمع آوری کرده و برای آنالیز بیشتر، منتقل می کنند. انواع مختلفی از نانومواد برای حسگرهای زیستی مورد استفاده قرار می گیرند که می توانند حساسیت و دقت ردیابی آنها را در تعریف طیف های تشعشعات سیگنال الکتریکی، شیمیایی-زیستی، خصوصیات نور و توالی های ژنتیک دی ان ای و آر آن ای،افزایش دهند، و اطلاعات را از طریق یک واسط، در اختیار یک کاربر قرار دهند.
⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐
منبع سایت اتحاد نور
https://www.etehadenoor.com/?p=2253
