ایران در حالی به مصاف هنگ کنگ می رود که دراگان اسکوچیچ از ابتدای حضورش روی نیمکت تیم ملی در سه بازی دوستانه ایران را هدایت کرده است.
به گزارش طرفداری، ازبکستان، بوسنی هرزگووین و سوریه تیم هایی هستند که شاگردان دراگان اسکوچیچ مقابل آن ها در قالب بازی های دوستانه به میدان رفته اند و در هر سه بازی نیز پیروز شدند.
دراگان اسکوچیچ در هر سه بازی تیم را با ترکیب های متفاوتی به میدان فرستاد و حالا هم قبل از اولین بازی ایران در انتخابی جام جهانی، گمانه زنی ها برای سیستم و چینش ترکیب تیم ملی آغاز شده است.
ترکیب تیم ملی در سه بازی دوستانه:
- بازی با ازبکستان
- پیام نیازمند، صادق محرمی، محمد حسین کنعانی زادگان، شجاع خلیل زاده، احمد نوراللهی، وحید امیری، احسان حاج صفی، علی قلی زاده، سردار آزمون، مهدی طارمی و میلاد محمدی
- سیستم: 1-3-2-4
- بازی با بوسنی
- امیر عابدزاده، صادق محرمی، محمدحسین کنعانی زادگان، شجاع خلیل زاده، مرتضی پورعلی گنجی، میلاد محمدی، احسان حاج صفی، احمد نوراللهی، علی قلی زاده، وحید امیری و کاوه رضایی
- سیستم: 2-5-3 در مقاطعی 3-4-3
- بازی با سوریه
- علیرضا بیرانوند، محمدحسین کنعانیزادگان، شجاع خلیلزاده، جعفر سلمانی، میلاد محمدی، احمد نورالهی، احسان حاج صفی، وحید امیری، علی قلیزاده، مهدی طارمی، سردار آزمون
- سیستم: 2-4-4، 1-3-2-4 و 3-3-4
با توجه به شواهد و بازخورد هایی که دراگان اسکوچیچ از این سه بازی گرفته، منطقی به نظر می رسد که تیم ملی با سیستم 1-3-2-4 یا 2-4-4 به میدان برود. اما یازده مرد اسکوچیچ در بازی فردا چه کسانی هستند؟
دروازه و مدافعان میانی؛ بیرانوند و زوج شجاع و کنعانی در غیاب پورعلی گنجی محروم
علیرضا بیرانوند، حسین کنعانی زادگان و شجاع خلیل زاده به احتمال خیلی زیاد دروازه بان و دو مدافع فیکس تیم ملی در ترکیب باشند. در غیاب مرتضی پورعلی گنجی که از بازی مقابل هنگ کنگ محروم است (مرتضی در تقابل با کامبوج و در بازی با عراق کارت زرد گرفت و دو اخطاره شد) دلیلی ندارد دراگان ریسک کند و به زوج دفاعی تیم ملی دست بزند. در هر سه دیداری که اسکوچیچ سرمربی تیم ملی ما بوده، این دو مدافع در ترکیب اصلی بودند. آنها یک بار کنار پورعلی گنجی در خط دفاع سه نفره قرار داشتند و دو بار هم کنار یکدیگر در دفاع چهار نفره (فلات) بازی کردند.
مدافعان کناری؛ دفاع راست، مجهول ترین پست تیم ملی ایران
سال ها بود که رامین رضاییان به عنوان دفاع راست فیکس به تیم ملی دعوت می شد اما پس از روی کار آمدن اسکوچیچ کروات این بازیکن حتی به تیم ملی دعوت هم نشد و این در حالی است که ایران از این جناح هم از لحاظ هجومی و هم از لحاظ دفاعی در سه دیدار دوستانه ضربه پذیر ظاهر شده است.
در بازی مقابل ازبکستان، اسکوچیچ صادق محرمی را بازی داد اما یکی از مشکلات محرمی مصدومیت های پی در پی و ضعف برای شرکت در برنامه های هجومی تیم است و بعید نیست در طول مسابقات انتخابی در بازی های غیر حساس نیمکت نشین شود. به هر حال محرمی به احتمال زیاد انتخاب اول اسکوچیچ برای حضور در ترکیب تیم ملی در بازی های حساس و مهم است.
بعد از محرمی، جعفر سلمانی دیگر بازیکنی است که در یکی از این سه بازی دوستانه در پست دفاع راست برای ایران به میدان رفت و عملکرد متوسطی هم از خود بر جای گذاشت. سلمانی ذاتا یک وینگر راست است اما در دیدار مقابل سوریه، اسکوچیچ سلمانی را فیکس کرد. سلمانی می تواند زمانی که ایران به دنبال گلزنی است به عنوان یک دفاع راست با وظایف هجومی وارد ترکیب شوند.
دانیال اسماعیلی فر و سیامک نعمتی نیز مهره های دیگری هستند که به تیم ملی دعوت شده اند و به احتمال زیاد نعمتی، گزینه دوم اسکوچیچ برای حضور در این پست باشد.
میلاد محمدی در هر سه دیدار دوستانه به عنوان دفاع چپ برای تیم ملی به میدان رفت و آن طور که پیداست با توجه به ویژگی های بدنی این بازیکن، محمدی هنوز هم به عنوان دفاع چپ فیکس تیم ملی به میدان می رود.
زمانی که تیم ملی مقابل بوسنی با سه مدافع به میدان رفت، میلاد در پست پیستون چپ عملکرد خوبی را به نمایش گذاشت.
هافبک های دفاعی و مرکزی؛ عزت اللهی باید وارد معادلات اسکوچیچ شود
اولین نکته ترکیب تیم ملی در این سه دیدار، استفاده از دابل پیوت احسان حاج صفی و احمد نوراللهی بود. دراگان اسکوچیچ در دو بازی دوستانه بعدی نیز که حتی در یکی از آن ها از سیستم 3 دفاعه استفاده کرده بود، از نوراللهی و حاج صفی در میانه زمین استفاده کرد و همین تصمیم نیز انتقادات زیادی را به همراه داشت. دابل پیوت یا محور دوگانه به 2 هافبک میانی گفته می شود که در بیشتر مواقع در سیستم 2-4-4 در مرکز میدان قرار می گیرند. این 2 بازیکن مکمل یکدیگر هستند و در واقع کنار یکدیگر می توانند وظایف خودشان را به بهترین شکل انجام دهند. هیچ کدام از این 2 بازیکن بدون بازیکن دیگر، نمی تواند از عهده وظایف خط میانی تیم بر آید. برای مثال از بین دو هافبک میانی یکی از آن ها وظیفه تخریب و دیگری وظیفه توپ رسانی را بر عهده می گیرد.
در فوتبال مدرن استفاده از دابل پیوت مزایای زیادی همچون ایجاد گزینه های پاس بیشتر برای مدافعان، خلق برتری عددی در میانه میدان و ... دارد. اما دابل پیوتی که اسکوچیچ در این سه بازی استفاده کرده، توازن و انعطاف خوبی را از خود نشان نداده است.
قاعده ایجاد محور دوگانه این است که حداقل یکی از بازیکنان دارای ویژگی های تخریبی باشد یا به عبارتی دیگر استفاده از این استراتژی نیاز به یک بازیکن پست 6 تخریبی یا یک پست 8 تخریبی دارد.
اگر نگاهی به زوج نوراللهی و حاج صفی بیاندازیم متوجه می شویم که این محور دوگانه از لحاظ تخریبی توازن لازم را ندارد و همین قضیه در هر سه بازی باعث ایجاد موقعیت هایی شده که به حریفان داده ایم و قطعا این قضیه در بازی های بزرگ برای تیم دردسرساز می شود. تیم ملی ایران با حضور بازیکنانی همچون سعید عزت اللهی، امید ابراهیمی، امید نورافکن می تواند با یک دابل پیوت متوازن به مصاف حریفان برود. این بار در غیاب امید ابراهیمی که از لحاظ فنی مورد تایید دراگان نبود و امید نورافکن که به دلیل آسیب دیدگی خط خورد، سعید عزت اللهی پس از دو مقطع غیبت، به اردو برگشته تا نقش شماره 6 تخریبی را برعهده بگیرد.
در هر سه بازی شاهد این قضیه بوده ایم که احسان حاج صفی با حضور در فضاهای خالی و نفوذهایش می تواند باعث ایجاد برتری عددی در خط حمله شود. استفاده اسکوچیچ از نوراللهی و حاج صفی در هر سه بازی دوستانه می تواند نشان دهنده این قضیه باشد که او تصمیمش را برای استفاده از این دابل پیوت در میانه میدان گرفته اما شاید بهتر باشد دراگان اسکوچیچ از استفاده همزمان این دو بازیکن در خط هافبک به عنوان دابل پیوت صرف نظر کند. نکته جالب این است که نوراللهی این فصل به دلیل کمبود مهاجم پرسپولیسی ها به عنوان یک مهره هجومی به میدان رفت و به خوبی هم از پس وظایفش برآمد اما اسکوچیچ در این بازی هم از او به عنوان مهره تخریبی محور دوگانه استفاده کرد. البته استفاده از این دو بازیکن در دیدار های دوستانه می تواند تست یک پلان بی یا هر چیز دیگری خارج از سیستم اصلی تیم ملی باشد...
با توجه به کیفیت بازیکنان تیم ملی و شرایط موجود به احتمال زیاد سعید عزت اللهی در صورتی که ایران از دابل پیوت استفاده کند، به مهره تخریبی تیم تبدیل می شود و جای احمد نوراللهی را می گیرد. احتمال استفاده از زوج احسان و سعید عزت بیشتر از حالت های دیگر است.
وینگرها و پشت مهاجم؛ شروع با علی قلی زاده، ادامه شاید هم سامان قدوس
یکی از نکات مثبت ترکیب ایران در این سه دیدار استفاده از علی قلی زاده بود. سال ها بود که تیم ملی ایران چنین بازیکن فانتزی و پشت مهاجمی را به خود ندیده بود. علی قلی زاده در این سه دیدار در نقش بازیکن پشت مهاجم و هم وینگر ظاهر شد. با توجه به سبک بازی تیم ملی زمان کی روش و دوران سیاه تیم با مارک ویلموتس، سال ها بود که تیم ملی ایران از بازیکنی با ویژگی های علی قلی زاده استفاده نکرده بود و حالا این بازیکن به یکی از نکات بسیار امیدوار کننده تیم ملی اسکوچیچ تبدیل شده است .
با توجه به این که اسکوچیچ از علی قلی زاده در این پست ها بازی گرفته احتمالا بتواند در مقاطعی سامان قدوس را به عنوان مهره پشت مهاجم یا مهاجم به ترکیب برساند. قدوس با توجه به دید خوب، قدرت شوت زنی بالا و قدرت تخریب گری خوبی هم که دارد می تواند خیلی به تیم کمک کند.
سامان قدوس می تواند با حضور اسکوچیچ دور درخشان تری را در تیم ملی تجربه کند. البته قدوس به دلیل بازی پلی آف صعود به لیگ انگلیس دیر به تمرینات اضافه شده و در بازی اول غایب است. توماس فرانک در برنتفورد حتی در یک بازی سامان قدوس را در پست هافبک دفاعی بازی داده بود.
اگر قرار به بازی با روش 1-3-2-4 باشد، احتمالا علی قلی زاده را مقابل هنگ کنگ پشت مهاجم می بینیم و ترابی و طارمی یا امیری و طارمی وینگرهای ایران خواهند بود اما این احتمال را هم در نظر داشته باشید که خط میانی ما با زوج سعید عزت و احسان حاج صفی در مرکز، قلی زاده متمایل به راست و امیری یا ترابی متمایل به چپ شکل بگیرد. در این صورت تکلیف دو مهاجم هم برای شروع مثل روز روشن است...
زوج سردار آزمون و مهدی طارمی
در دو دیدار از سه دیدار دوستانه ایران، آزمون و طارمی همزمان در ترکیب تیم ملی قرار گرفتند و در بازی مقابل سوریه نیز طارمی به عنوان یار تعویضی به میدان آمد که به کلی ریتم بازی تیم را عوض کرد.
با توجه به فصل درخشانی که این دو بازیکن در رقابت های باشگاهی گذرانده اند قطعا می توانند زهردار ترین خط حمله رقابت های انتخابی جام جهانی را خلق کنند. در بازی های دوستانه اسکوچیچ معمولا سردار را به عنوان مهاجم هدف و طارمی را به عنوان مهاجم سایه استفاده کند.
اگر تیم ملی با سیستم 2-4-4 یا 2-5-3 بازی ها را آغاز کند این دو بازیکن در خط حمله تیم قرار می گیرند و حتی اگر اسکوچیچ مثل بازی با ازبکستان تیمش را با سیستم 1-3-2-4 راهی میدان کند، سردار در نوک حمله و به احتمال فراوان مهدی طارمی به عنوان بال چپ در تیم ملی بازی کند. ما کریم انصاری فر و کاوه رضایی را هم در خط حمله داریم که حضورشان دست های دراگان را برای هر نوع تغییری باز می گذارد.
ترکیب احتمالی تیم ملی با توجه به شواهد
- دروازه بان: علیرضا بیرانوند
- مدافعان: صادق محرمی، محمدحسین کنعانی زادگان، شجاع خلیل زاده، میلاد محمدی
- هافبک ها: سعید عزت اللهی، احسان حاج صفی، علی قلی زاده و وحید امیری (مهدی ترابی)
- مهاجمان: سردار آزمون و مهدی طارمی
- سیستم: 2-4-4
- در صورتی که سیستم بازی به 1-3-2-4 تغییر کند، سردار تک مهاجم ما خواهد بود و طارمی و ترابی یا امیری نقش دو وینگر ما را کنار علی قلی زاده (در نقش پشت مهاجم) ایفا می کنند. از آن جایی که تیم ملی بدون بازی تدارکاتی به منامه رفته، بازی با هنگ کنگ برای دراگان حکم بازی تدارکاتی را دارد و اسکوچیچ در این دیدار، مهره های اصلی را به بازی کنار هم عادت می دهد.