Dr. Sorenaدیشب اینقدر حرص و جوش خوردم که بعد از بازی دیگه دمر شدم و نشد تبریک بگم بابت بازی جذاب دیشب.
و اما نقد بازی از نظر من.
قبل از هرچیزی بگم این تیم ساسولو یقیه‌ی خیلی از تیم‌های بزرگ دیگه رو امسال میگیره . امسال بنظرم فیورنتینا و ساسولو غول کش های سری آ باشن و در ادامه از دی یونسی و ایتالیانو بیشتر خواهیم شنید.
دیشب ساسولو در انتقال توپ از دفاع به حمله و حرکات ترکیبی شون در یک سوم دفاعی رم در حد تیمای تاپ اروپایی بود بنظرم.
آنالیز خوبی هم از تیم رم داشتن و نقاط ضعف دفاعی‌مون که همون فاصله‌ی فولبک‌هامون با مدافعین وسطی مون (گپ بین وینیا و ایبانز و کارسدروپ و مانچینی) هستش رو خوب تشخیص داده بودن حسابی از اون نقطه بهمون ضربه زدن. متاسفانه مدافعین مون نشون دادن جلوی تیمایی که وینگر های سرعتی و تکنیکی دارن بشدت ضعف دارن.
اسپینازولا در تیم ملی آشیل داد تا وینیا بشه پاشنه آشیل رم !!! افتضاح بود دیشب. هم در فاز هجومی و هم در فاز دفاعی !! امیدوارم عملکرد فاجعه‌بار دیشبش بخاطر خستگی بازی‌های ملی باشه،نه سطح فنی پایین خودش که اگه اینطور باشه از اون سمت بدجور ضربه میخوریم.
دیشب با اینکه در خیلی از دقایق مسلط بر بازی بودیم،اما هافبک‌هامون در خلق موقعیت عملکرد مطلوبی نداشتن.
ورتو و میخیتاریان در بازی گم بودن.
زانیولو علیرغم جنگندگی و تعصب بالایی که در بازی از خودش نشون داد موثر نبود.
پلگرینی خیلی خوب بود ولی خودخواه بازی کرد و در ۲ صحنه میتونست تامی آبراهام رو در موقعیت گلزنی قرار بده اما اینکارو نکرد. اما با اینحال از محدود خوب‌های ما در فاز هجومی بود.
عملکرد کریستانته بسیار امیدوار کننده بود و من به شخصه خیلی لذت میبرم از مشارکت ورتو و کریستانته در فاز هجومی رم .
نقطه عطف بازی هم تعویض های ریسکی ژوزه بود.
با اینکه حتی واسه یه بیننده‌ی عادی هم مشخص بود که ساسولو با برنامه عقب میکشه و سپس با توپ‌های بلند و مستقیم وینگر‌هاشو در فاز ضد حمله قرار میده،ژوزه ریسک بزرگی کرد و به تساوی راضی نشد و با آوردن چند عنصر هجومی دیگه حتی این شانس رو به تیم حریف داد که تساوی رو با برد عوض کنن که خوشبختانه ریسکش به طرز بسیار دراماتیکی جواب داد یه پیروزی خاطره‌انگیز کسب کردیم.
و اما در مورد روی پاتریسیو....
در یک کلام شده ستون تیم !!! در سخت‌ترین لحظات با ری‌اکشن های انفجاریشو رم رو در بازی نگه میداره.
بمونی برامون پاتریسیو دوست داشتنی....
تا الان توپ‌هایی رو در لحظاتی برامون گرفته که شاید حتی نویر هم نمیتونست بگیره....
کلا پرتغالی‌های رم همشون جذاب و خواستنی هستن. از خود ژوزه گرفته تا ساکرامنتو و روی پاتریسیو و....
امیدوارم حریفای مستقیم ما همینطور به از دست دادن امتیاز ادامه بدن و ما هم به جمع کردن امتیاز.
قهرمانی سری آ با این نفرات خیلی دور از انتظار و رویایی هستش و نباید سطح توقع‌مون رو تا این حد بالا ببریم.
ولی اگه این اتفاق بیوفته،قطعا بزرگترین شاهکار کارنامه مورینیو خواهد بود و بنظرم حتی از قهرمانیش با پورتو در چمپیونزلیگ هم بزرگتر خواهد بود ....
