سلسله مطالب میز نقد طرفداری را با محوریت حضور هواداران در استادیوم آغاز می کنیم.
به گزارش طرفداری، ورود هواداران به استادیوم های ورزشی جزو مسائل حل شده در کشورهای اروپایی و صاحب سبک فوتبال است. البته این موضوع نه تنها در کشورهای اروپایی بلکه در کشورهای حاشیه خلیج فارس نیز حل شده است، همین چند روز پیش فینال لیگ قهرمانان آسیا در عربستان برگزار شد و ما شاهد حضور حداکثری هواداران در استادیوم بودیم اما در ایران ما این موضوع را هم مثل خیلی از موضوعات دیگر به کلاف سردرگم و پیچیده ای تبدیل کرده ایم و هر کسی که از پشت میزش در سازمان لیگ یا باشگاه ها و یا هر ارگان دیگری بلند می شود، نسبت به این موضوع اعتراضات خود را بیان می کند و در پایان هم همه چیز را به خود هواداران محول می کنند.
همین چند روز پیش وزیر آگاه(!) ورزش ایران در مصاحبه ای که ظاهرا زحمت زیادی هم برای حفظ کردن متن آن کشیده بود، بیان کرد؛
وزیر محترم بهداشت امروز از من گله کردند هواداران در بازی استقلال وقتی به استادیوم رفتند خیلی به هم نزدیک بودند.... شما عزیزان و خوبان باید فاصله خود را رعایت بفرمایید...
دوست عزیز، مگر در بازی استقلال و نساجی چند جایگاه به هواداران اختصاص دادید؟ در این بازی خاص صدها بلیت برای قسمت پشت دروازه استقلال فروخته شد اما هنگام ورود به استادیوم، ورودی های قسمت پشت دروازه را بستند و همه را راهی دو قسمت رو به روی جایگاه و جایگاه کردند. در همین دو قسمت هم ماموران امنیتی با سپری که به دور جایگاه ایجاد کرده بودند مانع حضور با فاصله هواداران در تمامی قسمت های این دو بخش از استادیوم شدند. در همه جای دنیا وقتی می گویند n درصد از ظرفیت استادیوم را به هواداران اختصاص می دهیم، درهای تمام جایگاه ها را باز می کنند و هواداران در کل استادیوم پخش می شوند شما درهای 20 درصد از جایگاه های استادیوم را باز کرده اید و 15 هزار هوادار را در آن جا می دهید این یعنی شما از 100 درصد ظرفیتی که در اختیار هوادار قرار می دهید 70 درصد را پر می کنید، زمانی حضور 20، 30 درصدی معنی پیدا می کند که شما در طبقه دوم را باز کنید، پشت دروازه را باز کنید و نگرانی تان نسبت به برخی مسائل پیش پا افتاده را برطرف کنید.
سپری که ماموران ایجاد کرده اند را ببینید؛ در حالی که جایگاه بغلی خالی از تماشاگر است و هواداران هم بار ها خواهش کردند که برای باز شدن از هم در آن قسمت بنشینند، ماموران اجازه چنین کاری را ندادند. البته این اتفاق فقط مربوط به همین تک جایگاه نبود و این اتفاق در جای جای استادیوم رخ داد...
پس کاش وزیر محترم ورزش، قبل از انجام این مصاحبه کمی هم به وضعیتی که مسئولان در استادیوم ایجاد کردند، توجه می کردند. البته در بازی با پرسپولیس این ناهماهنگی ها کمی کمتر شد و اوضاع رو به شرایط بهتری رفت اما هنوز هم که هنوز است ما به حضور هوادارانمان در استادیوم ها برچسب آزمایشی می زنیم و مثلا به ورزشگاهی مثل نقش جهان که شاید زیرساخت هایش چیزی از استادیوم آزادی کم ندارد، اجازه حضور تماشاگران را نمی دهیم...
از سازمان لیگ که بپرسی چرا بلیت فروشی این گونه شد می گوید اصلا در اختیار ما نبوده و مسئولیت آن با باشگاه است، البته در این بین باید اشاره کرد شاید اگر حضور هواداران در استادیوم هم مثل تبلیغات محیطی لقمه چرب و نرمی بود، سازمان لیگ از تملک آن ابایی نداشت و با اشتهایی که از دوستان در این سازمان دیده شده بعید نبود روی درآمدهای به دست آمده از این اتفاق هم دست می گذاشتند. این اتفاق نیازمند هماهنگی بالا بین تمامی سازمان ها است نه این که در این میان سازمان لیگ شانه خالی کند، مسئولان گیت های ورزشگاه ابراز بی اطلاعی کنند و در پایان هم با برخورد های نه چندان مناسب پلیس قضیه را جمع و جور کنیم.
در بازی پرسپولیس و صنعت نفت شرایط هواداران در استادیوم بهتر از بازی گذشته بود و صندلی ها علامت گذاری شده بود که البته همین هم کار خود هواداران بود اما تا این که بازی شروع شد، هواداران تحت تاثیر استرس و هیجان به هم نزدیک شدند بهترین کار این است که تمامی جایگاه های ورزشگاه باز شود و به هر کدام از این جایگاه ها تعداد محدودی از تماشاگران راه داده شوند...
صحبت ما این نیست که چرا این اتفاق در دو بازی ای که با هواداران برگزار شد این گونه رخ داد، سوال اصلی این است در این دو سالی که هواداران اجازه حضور در استادیوم نداشتند، مسئولان چه کردند؟ کشورهای اروپایی از همان اوایل شروع پاندمی کرونا و از سرگیری فرایند واکسینه شدن، با تدابیری هواداران را به استادیوم ها برگرداندند اما در فوتبال ایران در همان 4 ساعت مانده به بازی استقلال تازه به این فکر افتادند که خب حالا چگونه هواداران را به استادیوم برگردانیم؟ این قضیه چیزی نیست که در این دو سه هفته حل شود. شما رقابت های لیگ بیستم را با چند هفته تاخیر آغاز کردید تا استادیوم ها مجهز به بلیت فروشی الکترونیکی شوند اما هنوز هم که هنوز است گیت های استادیوم با هزار سلام و صلوات باز می شود، از 10 کارت ملی ای که برای آن بلیت ثبت شده یکی را قبول می کنند و این شرایط به وجود می آید با هر کارت ملی 4 یا 5 نفر از گیت رد می شود. خنده دار است، شما هنوز مشکل بلیت فروشی دارید صحبتش هم که به میان می آید قضیه را گردن مدیران قبلی می اندازید در صورتی که در این بین همه به دنبال قایم شدن و سود بردن های بی حاشیه هستید. حضور هوادران در استادیوم ها را به یک مسئله حل ناشدنی تبدیل کرده اید و انگار هم قرار نیست تا قیام قیامت حتی بتوانید درست بلیت بفروشید. فوتبالی که در آن مساله بلیت فروشی هنوز هم که هنوز است حل نشده، چگونه می تواند به حضور هواداران در پاندمی کرونا آن هم در استادیوم ها فکر کند؟ خیلی رک و سر راست بخواهیم بگوییم؛ انگار شما از فوتبال تنها پول درآوردن های غیر اصولی اش را، از فرهنگ سازی شعارش را و از انجام کارها ادایش را بلدید و این کار را هم مثل خیلی از شاهکارهای دیگرتان به بدترین شیوه ممکن انجام دادید...
چه خوب که درهای استادیوم ها در این دو هفته حداقل در دو بازی باز شد چرا که اگر به مسئولان این فوتبال بود تا 100 سال دیگر هم راضی بودند درهای استادیوم ها بسته بماند.
سازمان لیگ که جیبش همیشه برای تبلیغات محیطی پر پول است و اصلا به نفعش است تماشاگران از تلویزیون بازی را ببیند تا روی سکوها هم بنر تبلیغاتی نصب کند و پول اضافه در بیاورد. صدا و سیما هم به دنبال افزایش بییننده تلویزیونی است، نیروی انتظامی و وزارت بهداشت هم که به دنبال دردسر تازه برای خود نیستند و این وسط می مانند باشگاه هایی که حتی با هم متفق القول نیستند و نمی توانند حرف هایشان را یکی کنند، کافی است برای درک این قضیه به موضوع تبلیغات محیطی رجوع کنید. در این بین اصلا چند باشگاه به دنبال این بودند که بگویند ما این قضیه را پیشنهاد دادیم و باید اعتبارش به ما برسد و برخی هم نگران این هستند به بقیه باشگاه ها پول بیشتر برسد و بازار را از دست بدهند... متاسفانه مسئولان ورزش ما به برگزاری بازی در ورزشگاه های خالی عادت کرده اند و انگار دل کندن از این کار ساده برای شان خیلی سخت است.
سکوهای خالی استادیوم؛ فضایی مناسب برای جولان تبلیغات بدقواره در استادیوم و درآمد زایی هایی است که به جیب سازمان لیگ می رود و ته مانده اش به باشگاه ها داده می شود...
در همین بین سهیل مهدی در آخرین مصاحبه خود گفته است هواداران باید برای حضور در ورزشگاه ها همکاری کنند اما این صحبت ها مربوط به زمانی است که شما شرایط همکاری را به وجود بیاورید...
در مجموع باید بگوییم وقتی شما به عنوان چندین ارگان نمی توانید هماهنگی هایتان را انجام دهید نباید از کسی هم انتظار همکاری و هماهنگی داشته باشید...
