| موفقیت ها و شکست ها ،اشتباهات ،محبوب بودن و منفور بودن، کسب جام ها و گل ،این داستان گریم سونسه. |
کی میدونه آیا همه اسطوره ها تا ابد محبوب میمونن؟ آیا همیشه در قلب هوادار ها میمونن؟ آیا همیشه موفق خواهند بود؟ گریم سونس جواب این سوال ها رو میده.
او متولد می 1953 در یک محله کوچک تو اسکاتلند هست . بازی خود را از جوانان تاتنهام شروع کرد و به خاطر عملکرد عالی اش در جام حذفی توجه همه را به خودش جلب کرد.او 17 ساله بود که از مدیر وقت باشگاه تاتنهام بیل نیکلسون خواستار یک شانس منصفانه برای حضور در ترکیب اصلی شد حضور یک بازیکن 17 ساله در ترکیب اصلی تاتنهام کمی جاه طلبانه به نظر میرسید پس مدیریت تاتنهام قبول نکرد و تاتنهام گریم رو قرضی به مونترال المپیک آمریکای شمالی فرستاد وگریم تا سال 1973 در آن باشگاه بازی میکرد. او در سال 1973 به تاتنهام برگشت و تنها دیدار رسمی خودش در تیم اصلی را برابر باشگاه ایسلندی، به نام کفلاویک انجام داد، سرانجام تاتنهام گریم رو با مبلغ سی هزار پوند به میدلزبورو فروخت.هنگامی که جک چارلتون بلافاصله پس از پیوستن سونس به بورو رسید متوجه شد که گریم تمام طول شب را بیدار است و به خوشگذرانی می پردازد چارلتون به او یادآوری کرد که اگر مراقب نباشد، می‌تواند یک فوتبالیست بسیار موفق باشد یا حرفه‌اش می‌تواند در عرض یک سال تمام شود. او عملکرد فوق العاده ای را در میدلزبرو به جا گذاشت و در همان زمان پیشنهادی از یک باشگاه خاص به او رسید پیشنهادی که او نمیتوانست آن را رد کند پیشنهاد از باشگاهی که به تازگی قهرمان اروپا شده بود لیورپول. مبلغی که لیورپول برای او پرداخت کرد 352000 پوند بود که در آن زمان رکورد نقل و انتقالات بین باشگاه های انگلیسی بود، 2000 پوند بیشتر از مبلغی که منچستریونایتد برای جو جردن از لیدز یک هفته قبل پرداخت کرد اگر پیزلی میدانست که او چه خواهد کرد احتمالا حتی حاضر بود دوبرابر این را بپردازد .اولین روز او در آنفیلد، 10 ژانویه 1978 بود وارد شدن به یکی از بزرگترین ورزشگاه های دنیا او باید خود را به همه حتی خودش ثابت میکرد ثابت میکرد که ارزش آن همه پول را دارد.
اولین گل او به عنوان بازیکن جدید که به عنوان بهترین گل فصل از نظر بی بی سی شناخته شد به منچستر یونایتد بود و این شروعی بود بر یک داستان عاشقانه عشقی میان هواداران و او او می ساخت و داگلیش گل میکرد او فقط چند بازی لازم داشت تا دل هواداران را برباید براستی که او یک جواهر بود اولین فصل او در لیورپول به رویایی ترین شکل ممکن به پایان رسید. در فینال لیگ قهرمانان اروپا او یک پاس گل زیبا را برای داگلیش فرستاد و لیورپول قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد قله اروپا کسی که تا چند سال پیش التماس میکرد تا بتواند فیکس بازی کند اکنون با نمایش هایش دل میرباید پسرکی از محله های اسکاتلند بله یک اسکاتلندی دیگر براستی که اسکاتلند سرزمین محبوب لیورپولی ها است . 
او و مک دموت نیروی محرکه همه حملات لیورپول بودند و از ارکان مهم قهرمانی های آن سال های لیورپول بودند آن لیورپول دوست داشتنی با آن همه ستاره و عشقی به نام پیزلی بر روی نیمکت .در کریسمس 1981 لیورپول 3-1 مقابل منچسترسیتی شکست خورد و این تیم در رده دوازدهم جدول قرار گرفت. باب پیزلی احساس میکرد که نیاز به تعدیل جدی در تیم دارد. پیزلی و یک تصمیم آتشین دیگر او سونس را به جای فیل تامپسون به کاپیتان ارتقا داد تا بازیکنان را به هم نزدیک تر کند و بتواند از خصوصیات رهبری بازیکنی مثل سونس استفاده کند. فصل 1983 84 آخرین فصل او در لیورپول بود که با سومین قهرمانی پیاپی لیگ و قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا برای او به همراه بود. خداحافظی باشکوه در حد واندازه های یکی از بهترین هافبک های آن زمان.
او فوتبال خود را در سمپدوریا ادامه داد و در همانجا از فوتبال خداحفظی کرد. او به عنوان یک بازیکن یک اسطوره بود یک قهرمان یک برنده واقعی او در ظرف 7 سال 15 جام اروپایی و داخلی را کسب کرد. وخودش را در دل هواداران جا کرده بود او یک اسطوره شده بود آری او در قلب هواداران جای داشت.
| اما این بخش از داستان ما همیشه نمیتوان قهرمان ماند آقای سونس . |
سونس پس از یک دوره موفقیت آمیز 5 ساله در رنجرز به عنوان سرمربی به عنوان بهترین دوست و جایگزین سر کنی داگلیش به آنفیلد، از یک اسطوره یه یک اسطوره دیگر از یک اسکاتلندی به اسکاتلندی دیگر همه طرفداران در آن زمان گمان میبردند که این بهترین انتخاب است همچون باب پیزلی و داگلیش انتخاب سرمربی از بازیکنان سابق آن هم بازیکنی که ستاره ی بی چون وچرای دهه هشتاد لیورپول بود. همه فکر میکردند که ظهور بازیکنان جدیدی همچون مک منمن و ردنپ و رابی فاولر، با سرمربی گری سونس باز هم نوید پادشاهی لیورپول در اروپا را میدهد اما اینطور نبود تیم پشت سر هم میباخت و به دلیل نبود ستاره ای همچون راش به دلیل مصدومیت آمار گلزنی تیم به شدت پایین آمده بود بازیکنان پشت سر هم مصدوم میشدند و عامل مصدوم شدن بازیکنان هم خود سونس بود فشار های بی مورد و تمرین های اشتباه او همه ی بازیکنان را خسته و مصدوم کرده بود و به قول راش هنوز بازیکنان با توپ تماس نداشته بودند که نصف تیم مصدوم بودند.
لیورپول افت کرده بودگویی شاهی که به یک باره به زیر کشیده شده و با 18 امتیاز اختلاف نسبت به صدر در رده ششم جدول قرار گرفته بود بیماری قلبی او نیز چند ماه او را خانه نشین کرد و تیم در آشفته ترین حالت ممکن قرار داشت تنها قهرمانی او به عنوان سرمربی جام حذفی سال 1992 که سونس به سختی خود را برای فینال به ومبلی رساند لیورپول سال 1993 را نیاز به شکل بدی تمام کرد و رقیب سنتی آنها در جایگاه قهرمانی قرار گرفته بود دیگر دور دور لیورپول نبود و جام به شهر منچستر رفته بود و چه چیزی بد تر از این برای یک لیورپولی دیگر خبری از آن لیورپول قهرمان نبود دیگر کسی این تیم را نمیشناخت و دوره تاریکی فرا رسیده بود تیم پیر شده بود و خرید های اشتباه سونس وضع را بدتر میکردو این شروعی بود بر سی سال حسرت لیگ و افت گریم سونس تیم را به اعماق تاریکی میبرد .
او محبوبیت خود را از دست داده بود دیگر خبری از آن سونس قهرمان نبود و این سونس شکست خورده بود . دیگر کسی او را نمیخواست او در ظرف 4 سال خود را از قله محبوبیت به زیر کشانده بود. و لیورپول را از قهرمان اروپا تبدیل به یک تیم میانه جدولی تبدیل کرده بود کاسه صبر هوداران ومالکان لبریز شده بود. در آوریل 1994 سر انجام آنچه همه انتظارش را داشتند فرا رسید و سونس اخراج شد. اخراجی تلخ او خود در کنفرانس خبری اخراجش شرکت نکرد چون تلخ ترین کار برای او خداحافظی بود خداحافظی از آن عشق چه سلام شیرینی و چه خداحافظی تلخی. شش روز بعد با نامه ای از هواداران لیورپول عذر خواهی کرد. میتوان او را محبوب منفور دانست محبوب به خاطر دوران بازیگری اش و منفور به دلیل دوران مربی گری اش.
