حروم لقمهاقای توخل خراب کردی بدم خراب کردی. مشکل باختن نیست، به هر حال فوتبال بالا پایین داره اما اینجور باختن شرم اوره. از همون دقیقه‌ی یک بازی تیم مثل لوزرها بود و مثل روز روشن بود که دیر یا زود گل میخوریم.حتی یه تیم دسته چهارمی هم اینقدر منفعل و خجالت اور بازی نمیکنه.
مصدوم و کرونایی و اینجور چیزا همش بهونه است، اره با این ترکیب ناقص نمیشه من سیتی را برد ولی حداقل میشه شایسته بازی کرد و باخت.
اون سه نفری که انتخاب کرده بودی برای خط حمله (زیاش، پولی و لوکاکو) حتی اگه توی بهترین فرم خودشون هم بودن بازم گزینه‌ی مناسبی برای این بازی نبودن، تهش این ترکیب سه نفره به درد بازی جلو تیمایی مثل کریستال پالاس و ولوز بخوره. عجیب‌تر از ترکیب اولیه‌ات تعویضات بود. دیگه تیر خلاص را با اون تعویض‌های بد و دیرهنگام زدی. حقیقتا انتظار باخت را داشتم ولی انتظار چنین بازی منفعلی را نه.
درنهایت به نظرم مشکل اصلی تیم نبود چیلول و جیمز نیست، مشکل اصلی بودن لوکاکوئه. با این بشکه‌ی عن تیم عملا ده نفره است. لوکاکو حتی عرضه‌ی یه استپ ساده را هم نداشت. همین که توپ را میگرفت تا بیاد بچرخه توپو ازش گرفته بودن. حتی گزارشگر انگلیسی به شوخی تیکه مینداخت که لوکاکو وقتی میبینه نمیتونه توپ را رد کنه ترجیح میده خودشو بندازه زمین. خلاصه حکایت لوکاکو مثل اره‌ای هست که نصفه تو کون گیر کرده، نه میشه کشیدیش بیرون نه میشه کامل فرو کردش تو.
