سلام دوستان.به قسمت اول سینمافیل خوش اومدین.در این مجله قصد دارم فیلم هایی رو که میبینم بنظرم جذاب میاد رو بهتون معرفی کنم و نظر خودم رو بعنوان یک مخاطب ساده با شما در میون بذارم.تا جایی که میتونم سعی میکنم که داستان رو اسپویل نکنم و در پایان هرقسمت هم سعی میکنم با یکی از کاربران فیلم باز طرفداری درباره سینما،آثار معروف و سبک های سینمایی و.... مصاحبه کوتاهی داشته باشم تا بتونم به صورت روان و همه پسند،شما رو با جنبه های مختلف سینما آشنا کنم.با من همراه باشید.
...
|
قسمت اول:
نقد و بررسی و معرفی فیلم Coda 2021
|
Here We Go
| CODA 2021 (Children Of Deaf Adults) |
محصول ایالات متحده آمریکا
سال تولید:2021
ژانر:درام/موزیکال
کارگردان: Sian Heder
بازیگران:Emilia Jones-Eugenio Derbez-Troy Kotsur-Marlee Matlin-Daniel Durant-Fredia Walsh-Peelo
بازیگران و کارگردان فیلم:
از راست:امیلیا جونز(روبی)-تروی کاتسور(فرانک)-سان هیدر(کارگردان فیلم)-مارلی ماتلین(جکی)-دنیل دورانت(لئو)
اولین اکران:13 آگوست 2021 -22 مرداد 1400 شمسی
امتیازات کسب شده:
Rotten Tomatoes:96/100
IMDB:8.1/10
MetaCritic:75/100
الهام گرفته شده از فیلم “The Belier Family”
پوستر رسمی فیلم CODA 2021
کارگردان این فیلم،خانوم سان هیدر(Sian Heder)هستند.کارگردان 44 ساله متولد کمبریج آمریکا که برنده جوایز زیر هستند:
Best Adapted Screenplay Academy Award 2022
BAFTA Award for Best Adapted Screenplay 2022
Satellite Award for Best Screenplay, Adapted 2022
Writers Guild of America Award for Best Adapted Screenplay 2022
و نامزد جوایز متعدد دیگر در آکادمی اسکار و دیگر جشنواره های بزرگ سینمایی دنیا هستند که بیشتر شهرت و جوایز ایشون برای فیلم CODA 2021 هست.از دیگر آثار این کارگردان میشه به فیلم
(Tallullah-2006) اشاره کرد.
مراسم اسکار 2022 سمت راست Sian Heder پس از دریافت جایزه اسکار 2022
داستان این فیلم حول محور خانواده روسی(Rossi) که همگی ناشنوا هستند و دختر آنها روبی روسی (Ruby) که برخلاف تمام اعضای خونواده ناشنوا نیست شکل میگیرد.این خونواده اهل ماساچوست آمریکا که شغل و حرفه خونوادگیشون،صید ماهی ست و از این طریق زندگیشون رو میچرخونن.خونواده ای که همه اعضای اون ناشنوا هستند!به جز کوچکترین عضو که دختر خونواده روبی هست.روبی دانش آموز سال آخر دبیرستان که به پدر و برادرش برای صید ماهی کمک میکنه.تقریبا میشه گفت روبی دریچه ارتباط اعضای خونواده با دنیای بیرون هست.دست تقدیر،روبی رو در مسیری قرار میده که اعضای خونواده تقریبا هیچ درکی از اون ندارند و نمی تونن با اون ارتباط برقرار کنن اما استعداد نهفته روبی در اون قرار داره!حوادث و اتفاقات فیلم حول روبی و تلاش ها و چالش هاش میگذره.........
Emilia Jones در نقش روبی روسی
| 4-نظر چند تن از منتقدین درباره فیلم |
نمره:100/100
با این فیلم هم می‌خندید و هم گریه می‌کنید؛ کودا چنین فیلمی است و خوشحالم که اینطور است.
| جان اندرسون"وال استریت ژورنال" |
نمره:90/100
نکتۀ غافلگیرکنندۀ فیلم این است که هدر (کارگردان و نویسنده) بدون متوسل شدن به کلیشه‌های شخصیت‌پردازی توانسته داستان رابی را به شکلی تأثیرگذار روایت کند.
نمره:88/100
دلیل موفقیت فیلم کمدی درام زیبا و دوست‌داشتنی کودا، شکستن قالب فیلمهای تینیجری یا داستان‌های امروزی نیست؛ بلکه درهم آمیختن این ایده‌ها و ایجاد یک خط داستانی شیرین و دلنشین است که باعث جذابیت آن شده.
| کلینت وورسینگتون"Consequence": |
نمره: 67/100
شاید رسالت این فیلم معرفی تجربه‌های زندگی گروهی از افراد است که پیش از این در دنیای رسانه به آنها کم‌لطفی شده است.
خانواده روسی در مراسم کنسرت مدرسه روبی
از راست:Leo Rossi-Jackie-Rossi-Frank Rossi و Gertie(دوست روبی)
| 5-نقد و نظر شخصی بنده درباره فیلم |
برای من که بشخصه طرفدار فیلم های ژانر درام هستم،به جرئت میتونم بگم یکی از فیلمهای خیلی خوبی بود که در این سبک و ژانر دیده بودم.به نظر من،فیلم سه تا موضوع رو که همه با اونها در جامعه برخورد کردیم یا حتی دست به گریبانیم رو هدف گرفته و به اونها پرداخته است.
موضوع اول،روابط بین اعضای خانوادست.اعضای خونواده روسی در عین دور بودن از بی احترامی،بشدت باهم گرم و صمیمی هستند.موضوعی که حتی در جریان فیلم هم،یکی از حسرت های بقیه نسبت به روبی و خونواده او خواهد بود.روابط عالی اعضای خانواده،خصوصا سکانس شام اول فیلم گویای گرمی روابط این خانواده برای مخابط است بدون هرگونه احساس مصنوعی و غیر منطقی!
سکانس شام خانواده
موضوع دوم،سوق دادن مخاطب از توجه به ظواهر به سمت فهم و درک عمیق و درونی مسائل است.این موضوع رو می توان در فیلم خصوصا دو سکانس خاص به وضوح مشاهده کرد.پدر خونواده،علیرغم ناشنوا بودن باز هم از موسیقی لذت میبره،وقتی که موسیقی رپ رو دوست داره چون بیت صدای موسیقی باعث میشه صندلی که روش نشسته بلرزه و احساس لذت بهش دست میده و در سکانس دیگر،وقتی با چشمان اشک آلود به روبی نگاه می کند و همزمان به تار های صوتی روبی دست میکشد وقتی که روبی بعد از کنسرت دبیرستان،برای او و به درخواستش یکبار دیگر موسیقی ای را که اجرا کرده می خواند.این درک با استفاده از درون و حس درونی،نه فقط برای افراد ناشنوای داستان،بلکه برای همه ی ما به مثابه یک کلاس درس زندگی ست.اون چیزی که اهمیت خارق العاده ای داره درک درونی و روحی است نه درک ظاهری.
فرانک به تارهای صوتی روبی دست می کشد و انها را نوازش میکند! درک باطنی و عمیق موسیقی برای یک ناشنوا
مورد سوم،دعوت به استقلال و تلاش برای اتکا به خود است که در سریال به وضوح دیده می شود.روبی،وقتی در دوراهی انتخاب بین عشق و علاقه اش یعنی موسیقی و شغل خونوادگی قرار میگیرد،با انتخاب عشق و علاقه اش هم خودش و هم خونواده اش را به استقلال و اتکا به نفس دعوت می کند.درست است که روبی رابط و مترجم آنها در ارتباط با دنیای بیرون است،اما خانواده تا ابد نمی توانند به روبی وابسته باشند بهرحال روبی هم باید به زندگی خود و آینده اش بعنوان یک فرد مستقل برسد و برای اونها برنامه ریزی کند.
روبی در تست صدای کالج موسیقی کمبریج،اشارات همزمان ناشنوایان برای درک خانواده او از قطعه ای که اجرا می کند
سکانس مطب دکتر:روبی درحال ترجمه صحبت های دکتر برای پدر و مادر ناشنوای خود
از نکات خیلی برجسته فیلم برای من،استفاده از سه بازیگر ناشنوا برای نقش های ناشنوای فیلم بود که به هرچه طبیعی تر شدن بازی ها کمک شایانی کرده بود.و همچنین سکانس هایی که فیلم برای بیننده ها صامت میشد،برای درک حس و حال پدر و مادر و برادر ناشونای روبی بشدت تاثیر گذار بود و باعث برانگیخته شدن حس هم ذات پنداری در مخاطب میشد.
به عنوان ی بیننده و دنبال کننده کار های درام،اگر بخوام نمره بدم به فیلم 7.5/10 بهش میدم.هرچند که فیلم من رو به وجد آورد اما خب بازهم کاستی هایی بود که میشد نباشه و این که هر چیزی لزوما کامل نیست و خوب و با کیفیت بودن نسبیه. من نسبت به بقیه فیلم هایی که دیدم در ژانر درام این فیلم رو بیشتر پسندیدم.
خب آقا جواد به قسمت مصاحبه این قسمت از Cinemaphile Interview خوش اومدی :))
فیلم کودا رو هم که قطعا دیدی
1-نظرت درباره کارگردانی فیلم چیه ؟بنظرت کارگردان تونست مارو به اون اهدافی که از ساخت این فیلم داشت برسونه؟
استفاده از بازیگران واقعا ناشنوا باعث شده رسالت فیلم که نشون دادن زندگی و مصائب این گروه هست خیلی بهتر انجام شه، عملکرد کارگردان خوب بود. همین موضوع و فیلمنامه دست خیلیای دیگه بود نتیجه اش یه چیز به مراتب کلیشه ای تر میشد.
2-نظرت درباره استفاده از سه بازیگر ناشنوا برای نقش های ناشنوا چی بود؟ایا تونست روی گیرایی فیلم تاثیر بذاره؟
همینکه ما بدون خوندن فکت های بعد از فیلم متوجه نمیشدیم اینا واقعا ناشنوا هستن یعنی کارشون رو خوب انجام دادن، یکسری سکانس هامثل ساکت بودن دنیا از نگاه اون پدر ناشنوا تاثیر بیشتری روی گیرایی اثر داشتن. مشابه بازی بازیگرهارو شاید بارها قبلن در فیلمایی با موضوع مشابه دیده بودیم.
3-چه چیزی و چه ویژگی تو فیلم کودا نظرت رو از بقیه بیشتر جلب کرد؟
اینکه گره‌های داستانی فیلم عمیق نیستن. فیلم حداقل در ظاهر زیاد خودش رو جدی نمیگیره هرچند نقدهای زیادی هم بهش وارده، همه میگن مشکلات ناشنواهارو نشون داده در حالیکه شاید یک در هزار، افراد ناشنوا در موقعیتهای اعضای اون خانواده باشن.
4-اگه بخوای رتبه بندی کنی فیلم های ژانر درام چند سال اخیر رو فیلم کودا کجای لیستت میره؟
چند سال اخیر اگه منظورت 2-3 سال اخیر باشه، من این فیلم رو به نومادلند و میناری ترجیح میدم. نه اینکه کودا بی نقص بوده، بیشتر به خاطر قحطیه فیلم خوب سالهای اخیره.
5-اگه بخوای بهش نمره بدی چند میدی؟
نمره: 6.5 از 10
6-چندتا فیلم توی این سبک بخوای بهمون معرفی کنی چیارو میگی؟
اگه منظورت فیلم درباره معلولین هست من بهترین فیلمی که دیدم The Intouchables محصول 2011 هست. اون فیلم رو شخصا به کودا ترجیح میدم، البته اون درباره ناشنواها نیست و کارکتر یک فرد ویلچری هست.حتی به نظرم از فارست گامپ هم که تو همین فاز هست و درباره یه شخصیت غیر عادی از نظر جسمانیه، فیلم بهتریه.
__________________________________________________________________________________________________________________________________
|
خب نظر شما درباره این فیلم چیه؟
اگر کارگردان فیلم شما بودین چه نکالتی رو اضافه میکردین یا حذف میکردین؟
|
ممنون که قسمت اول Cinemaphie رو مطالعه کردین
نظراتتون رو با من در میون بذارین
🙏🙏🙏
