مایکل جردن و مجیک جانسون در یکی از دیوانه وار ترین بازی‌های NBA 30 سال پیش حضور داشتند.
در 25 جولای 1992، تیم دریم، اولین تیم ملی ایالات متحده متشکل از بازیکنان حرفه ای NBA که در بازی های المپیک شرکت کرد، سفر خود را برای نشان دادن مکان بهترین بسکتبالیست های جهان آغاز کرد و با طلا در المپیک بارسلونا سال 1992 به پایان رسید.این برای این بود که شکست دردناک به اتحاد جماهیر شوروی در المپیک سئول سال 1988 را از بین برد، زمانی که تیم ایالات متحده به مدال برنز رسید.
این تیم به عنوان بهترین بازیکن تاریخ بسکتبال جهان شناخته می شود، زیرا توانست بهترین بازیکنان موجود جهان را در یک دیدار دو نسلی گرد هم آورد که در پایان مسابقات المپیک به رکورد 8-0 و میانگین اختلاف امتیاز برد با بیش از 40 امتیاز رسید.
با گذشت سالها، مشخص شد که راه برای تشکیل یک و تنها "تیم رویایی" راه آسانی نبود، زیرا شامل یک سری مذاکرات طولانی و یک نبرد وحشتناک نفسانی در شروع مسابقات بود که تا آستانه فروپاشی نیز پیش رفت.
بازی قرن NBA
در 21 جولای، تیم آینده رویایی در آخرین بازی تدارکاتی خود به راحتی فرانسه را با نتیجه 111-71 شکست داد، اما عملکرد این تیم، مربی چاک دالی را قانع نکرد و به همین دلیل، او به فکر قرار دادن بازیکنانش در مقابل یکدیگر افتاد.
بازی (نه تمرین) روز بعد در استادیوم شاهزاده لویی دوم در موناکو، در چهار کوارتر برگزار شد.در این بازی داوران حاضر بودند و فقط یک روزنامه نگار به نام جک مک کالوم که کتابی درباره بازی نوشت، حضور داشت. علاوه بر این، چندین سال بعد، زمانی که تیم رویایی به هدف خود دست یافته بود، نواری رکورد شده ساخته شد و در اختیار مطبوعات قرار گرفت.
جان استاکتون از یوتا جاز به دلیل مصدومیت در این بازی شرکت نکرد. کاپیتان ها دو چهره اصلی تیم بودند: ام جی و 'مجیک' جانسون. هر کدام کادر خود را انتخاب کردند:
ادامه در تیم مایکل جردن در برابر تیم مجیک جانسون
