پویا وایکینگنمی دونم رشتت چیه بستگی به رشتت هم داره چی باشه ولی در کل اگه قصد داری از طریق رشتت به جایی برسی و باهاش کار کنی سه سال اول درسای پایه رشتتو خوب بخون. منابع خوب پیدا کن و هر جا استادات درس میدن تو میتونی تا جایی که زمانت اجازه میده کتابشو بخونی البته رفرنس سنگینه کتابای تالیفی هست می تونی استفاده کنی اول. حالا اگه باز رشتت محتواش محدود به ایران نمیشه یعنی مثل حقوق نیست که بر اساس قوانین ایران تدریس میشه و محتواش همه جا دنیا یکیه حتما از همون ابتدای ورود به دانشگاه یادگیری زبان رو شروع کن از سطح زبانت مبتدیه کلاس بری بهتره.
یک سال و نیم اخر لیسانست هم درسای تخصصی تر رشتتو شروع کن و عادت کن مقاله بخونی تا بتونی در نهایت خودت هم مقاله بنویسی. حواست هم باشه گول دوره های آموزشی متعدد رو نخور الان از جیب دانشجو زیاد پول می کشن هر کسی چیز خوبی بهت یاد نمیده زود عجله نکن برا شرکت تو دوره ها و اینجور نیست هر چی مدرک دوره بیشتر جمع کنی پس دیگه خیلی خوبی. دوره ای شرکت کن که بدونی بدردت می خوره از نظر عملی. حتما هم سعی کن یه جا مشغول به کار بشی و تجربه کار تو رشتت بدست بیاری حتی شده رایگان کار کنی برا مدتی. حتما هم روابطت رو خوب کن. اگه استادی داری که میدونی ادم بدرد بخوریه ولش نکن اگه دوستی تو دانشگاه پیدا می کنی که ادم بدرد بخوریه حتما نگهش دار اینجور ادما خیلی می تونن تاثیر داشته باشن رو آیندت. اگر تو مسیر تحصیلت حس کردی از رشتت خوشت نمیاد هم خیلی عجله نکن برا انصراف دادن ممکنه نظرت عوض بشه چون گاهی اوقات ما یه سری چیزا رو در مورد رشتمون نمی دونیم بعدتر متوجه میشیم اگه در نهایت دیدی با رشتت ارتباط مناسبی نگرفتی می تونی به همون لیسانس بسنده کنی و ادامه ندی اون رشته رو. جو دانشگاه ها فکر نکنم یکسان باشه ولی برا من به شخصه کاملا عادی بوده و کلا خبر خاصی نبوده.
