interista for everتا پارسال امید زیادی به موفقیت تو اروپا داشتم...مث هر تیم دیگه راه موفقیت تواروپا پله پله هستش..دوسه سال تو لیگ خودت میجنگی..کم کم هر تابستون بازیکنای بهتر رو جتنشین بازیکنای بد یا ضعیف ترکیبت میکنی و روند رو به رشد رو ادامه میدی..بعد سه یا چهارسال که تو لیگت مدعی شدی تو اروپا هم پله پله مدعی میشی..این یه راهیه که هر تیمی طی میکنه تا در آخر به جام مهتبر اروپایی ختم بشه حالا برا بعثی تیما کمی زودنر برا بعضیا کمی دیرتر به نتیجه میرسه برای مثال یووه یا سیتی یا پاریس دیرتر به این مهم میرسن ولی لیورپول و رئال زودتر!به تفکرات حاکم برتیم از سوی مدیریت هم بستگی داره مثلا برلوسکنی تو میلان جام اروپایی رو به داحلی ترجیح میداد یا موراتی تو اینتر وقتی از جامای داخلی سیراب شد پیله کرد رو اروپا!یه تیمم مث یووه جامهای داحلی رو ترجیح میده یا تو اروپا مشکل ترس و اشفتگی بش دست میده!!خلاصه امیدوتر بودم مطمن بودم بعد طی کردن و رقابتی شدن تو لیگ تو اروپا هم میتونیم بدرخشیم..ولی فکر مشکلات مالی رو نکرده بودم..دوفصله اینتر با بودجه صفر تومن داره تیم رو به میدون میفرسته ک این یعنی به مشکل خوردیم و فعلا باید بیخیال بشیم..تتزه همین که هرسال دوسه تا ستاره ها رو نفروختیم و باچنگ و دندون نگه شون داشتیم خودش هنر بوده!پارسابل از دست دادن لوکاکو و اشرف و اریکسن حتی به قیمت از دست رفتن اسکودتو تموم شد!ادم این مشکلاتی که یوفا سرراه تیم میذاره رو میبینه کلا ناامید میشه..من اگه جای اینزاگی بودم کلا بیخیال اروپا میشدم و کاری میکردم تو گروه چهارم بشیم.چون اصلا بهش نمیارزه و حتی صعودم کنیم بازم اماده اروپا نیستیم چون دوساله تقویت نشدیم و با چنگ و دندون سطح تیم رو ثابت نگه داشتیم بزبان ساده تر روند رو به رشد تو اینتر ایستا شده و دوساله از جاش تکون نخورده برخلاف بقیه مدعیا
