Behzad S.hدر بازی خوب عربستان تردیدی نیست اما نکات مهم دیگری هم هست که از زوایای دیگه میشه نگریست. ابتدا بحث افسایدگیری که عربستانی ها عالی انجام دادن یک کار دقیق و جزئی نگر اما بسیار ریسکی هس و چنانکه سه گل میلیمتری آرژانتین اگه فقط یذره کم و زیادتر بود میشد بازی همون اوایل سه هیچ یا چارهیچ بشه و یک باخت سنگین میتونست پدید بیاد پس دراین مسئله ،چن سانتی متر کم و زیاد بودن ملاکه و اونا امروز بخت یارشون بود. نکته دیگه بحث سبک بازی آرژانتین هست که بکلی با تیمایی که پرس سنگین از جلو میکنن مانند آلمان و انگلیس و سبک خاص اسپانیا متفاوته و دلیلش واضحتر از اونه که یک تحلیلگر بخاد زیاد بهش بپردازد.(پیری و سن بالای مسی و دی‌ماریا و ضعف برخی نفرات دیگه اجازه پرس سنگین و موثر به اونا نمیده!و مجبورن کنترلی بازی کنن.) بازی کردن جلوی آرژانتین ذاتا خیلی راحتتر از بازی جلوی تیمای با پرسینگ از جلوی وحشتناکه. ایران هم آرژانتین یک ورژن خیلی قویتر را (ینی۲۰۱۴ که حقشون حتی قهرمانی میتونست باشه) با سبک اتوبوسی و ضدحمله تونست بشدت بدردسر بندازه.
بنظرم امروز درعین شایستگی اونا شانس خیلی خوبی هم داشتن و ازش خوب هم بهره بردن.تیم ایران چون بحث مردمش پشتش نیستن،فعلا چندان نمیشه بحث فنی را ملاک قرار داد چون تیم وقتی نفس مردم پشتش نباشه بهیچ جا نمی‌رسه و غالبا شکست سرنوشت محتومش هس.شاید دلیل عصبیت و فروپاشیدگی کی‌روش که یک مربی حرفه ای و سخت گیر اما بدون ارزشهای اخلاقی شرقی هست همینه .اون می‌دونه چقدر این حواشی تیم ذاتا ضعیف شده ایرانو بدردسر بیشتری انداخته.تیم ایران سایه ای از اون تیم سختکوش و جوان کی‌روش هس که حداقل اگه دفاعی بود میجنگیدن سرتوپ و مثل سگ میدویدن.
و دراخر فوتبال مدرن دیگه جایی برای اتوبوس چیدن و بازی چرک نداره.پس دوران چنین مربیانی سر اومده. حتی اگه نتایج مقطعی هم بگیرن دراصل قضیه تغییری نمیکنه. چون پرس از جلو واس سبک اتوبوسی ویرانگر هست.دوران مربیانی مثل سیمونه و مورینیو هم گذشته.
عصر فعلی عصر فوتبال پرهیجان و سریع هست.
