بهروز 1989من که یه بیننده آماتور تنیس هستم اونم اکثرا فینال مسابقات،جوکوویچ رو نباید به بهترینِ یک رشته محدود کرد
این آدم رسما با عالم و آدم جنگیده،تو اکثر مسابقاتش جو بر علیه‌ش بوده،هیچوقت اولویت رسانه ها نبوده درحالی که همیشه خودشو ثابت کرده
این آدم یه الگوی ورزشیِ صرف نیست،ذهنیتی که داره اونو از همه متمایز میکنه.یادمه یکی از مسابقات جو علیه مدودف بود آخر بازی رسما به گریه افتاد ولی جوکو گریه نمیکنه مجبورشون میکنه آخر بازی درحالی که داره جامو بالا میبره ایستاده تشویقش کنن.و این یعنی قدرتِ خالص
نوش جونش،قهرمان به معنای واقعی کلمه
