فصل 2003-2004 برای لیورپولی ها جوری آغاز شد که این تیم فصل گذشته یک جام به همراه جرارد هولیه گرفته بود و این فصل به دنبال رتبه ای بهتر از 5امی فصل گذشته می گشت. آنها در فصل قبلتر از لیگ قهرمانان اروپا در مرحله گروهی کنار رفته بودند و نتایج جالب توجهی در جام یوفا نیز نگرفته بودند. این فصل رقبای لیورپول در راه قهرمانی آرسنال فوق العاده آرسن ونگر، چلسی کلودیو رانیری ، منچستر یونایتد سرالکس فرگوسن و حتی نیوکاسل سر بابی رابسون بودند. لیورپول فصل را با جرارد هولیه شروع و به اتمام رساند. خریدهای این فصل لیورپولی ها ابتدا با دو بازیکن از تیم لوهاور شروع شد به نام های آنتونی لتالک Anthony Le Tallec و فلورنت سیناما پنگوله Florent Sinama Pongolle. هر دو خرید خرید موفقی نشدند و لتالک یک گل و پنگوله دو گل به ثمر رساندند. هردو بازیکنان سالهای بعد به صورت قرضی راهی تیمهایی دیگر شدند و توفیقی نیز در فوتبال کسب نکردند و فقط سیناما توانست مدتی در اتلتیکو مادرید نیز توپ بزند. اما مهمترین خرید این فصل لیورپول کسی نبود جز استو فینان Steve Finnan که از تیم فولام راهی لیورپول شد. فینان که با ایرلند در جام جهانی نیز حضور داشت یکی از خریدهای خوب این فصل لیورپول در خط دفاعی شد و به معنای واقعی توانست آنها را تقویت کند. دیگر خرید به معنی واقعی بمب لیورپول هری کیول Harry Kewell نام داشت که در این فصل به جمع قرمزپوشان اضافه شد. کیول ستاره تیم لیدز یونایتد بود و در 181 بازی 45 گل به ثمر رسانده بود. کارل مدجانی Carl Medjani الجزایری نیز به عنوان خریدی آینده دار به صورت آزاد به جمع آنها اضافه شد که او نیز به جز حضور قرضی در سایر تیم ها نتوانست کمک خاصی به لیورپول کند. در نقل و انتقالات زمستانی نیز یک گلر به نام پل جونز Paul Jones از ساوتهمپتون به صورت قرضی راهی لیورپول شد و فقط دو بازی برای آنها انجام داد و قبل از پایان فصل جدا شد.
با هم اسکواد این فصل لیورپول را بررسی کنیم. در خط دروازه یرزی دودک لهستانی Jerzy Dudek گلر فیکس هولیه بود و کریس کرکلند Chris Kirkland نیز در مواقع ضروری جای خالی او را پر می کرد. به جز پل جونز که به صورت موقتی در درون دروازه لیورپول ایستاد گلری فرانسوی به نام Patrice Luzi نیز گلر سوم قرمزهای مرسی ساید بود که بعد از لیورپول نیز به جایی نرسید و گلر دوم تیمهایی مثل شارلوا و رن شد. ماجرای حضور موقتی پل جونز نیز بدین قرارست که بعد از مصدومیت جرزی دودک در بازی با چلسی و در دسترس نبودن کرکلند فقط لوزی گلر سرخها بود و به شدت نبود یک گلر در کورس رقابت به چشم می آمد و باعث شد مدیران لیورپول به صورت فورس ماژور قراردادی قرضی را با گلر 36 ساله ساوتهمپتون یعنی پل جونز امضا کنند تا در دوبازی این تیم خلا نداشتن گلر را برای قرمزها پر کند. جونز درباره این قرارداد عجیب آن هم در سن 36 سالگی با لیورپول می گوید:{از لحظه‌ای که با جرارد هولیه صحبت کردم، فقط لبخندی بر لب داشتم، چه فرصتی. من در آن زمان در اواخر دهه 30 سالگی بودم و مطمئنم که دیگر هرگز فرصتی پیدا نمی کردم.این فقط فرصتی بود که برای لیورپول بازی کنم - برای من مهم نیست که یک بازی باشد} جونز در دو بازی برای لیورپول به میدان رفت و با بازگشت زودتر از موعد دودک او نیز قبل از پایان ژانویه و نقل و انتقالات دوباره به ساوتهمپتون بازگشت تا یکی از کوتاهترین حضور را در لیورپول داشته باشد..
خط دفاعی را بازیکنان قدری تشکیل می دادند . استفان هنچوز Stéphane Henchoz اهل سوئیس که قبل از لیورپول در هامبورگ بود و 6 فصل در لیورپول بود و بعدها به سلتیک نیز پیوست اولین نفر در پست دفاع بود. استیو فینان که خرید فصل بود و بعد از او نام سامی هیپیا فنلاندی Sami Hyypiä دیده می شود که از بهترین بازیکنان لیورپول در این دهه بوده است. جان آرنه ریسه John Arne Riise دیگر بازیکنی بود که در اسکواد دفاعی لیورپول نقش مهمی داشت و در دفاع چپ بازی می کرد. جیمی ترائوره Djimi Traoré در این فصل به تازگی از دوره قرضی حضور در لانس بازگشته بود و چندان به کار گرفته نشد. جیمی کاراگر Jamie Carragher نیز فقط در 29 بازی به میدان رفت و چندان نقش کلیدی در این فصل لیورپول نداشت و کمتر از هیپیا و هنچوز و فینان در ترکیب قرار گرفت. ایگور بیسکان Igor Bišćan نیز حضور خوبی در بازی های این فصل لیورپول داشت به طوریکه در 39 بازی به میدان رفت. بازیکن جوانی به نام جان اوستمبور Jon Otsemobor نیز گهگاهی در ترکیب قرار می گرفت و بسیار کم بازی کرد.
خط هافبک نیز با حضور هری کیول در کانال های کناری شکل شکیلی را به خود گرفته بود. کیول در این فصل 11 بار پایش به گلزنی باز شد. الحاجی دیوف El Hadji Diouf خاطره ساز نیز در این فصل در 33 بازی حضور داشت. ولادیمیر اسمیچر Vladimír Šmicer اهل چک نیز حضور مفیدی داشت و در 25 بازی 4 گل به ثمر رساند و هم تعویضی خوبی بود و هم مواقع مورد نیاز بازیکن فیکس. اما هافبک کلیدی لیورپول در این فصل که فیکس همیشگی آنها بود دنی مورفی Danny Murphy بود که یکی از بازیکنان موفق این فصل بود و بعد از امیل هسکی و استیون جرارد بیشترین بازی را برای لیورپول داشت. 42 بازی 6 گل آمار جالبی برای مورفی بود که درخشش خوبی در فصل 2003-04 داشت. سالیف دیائو Salif Diao سنگالی برعکس هموطنش دیوف عملکرد خاصی در این فصل نداشت و چندان به بازی گرفته نشد. دتمار هامان Dietmar Hamann آلمانی نیز تنوع خوبی به خط هافبک لیورپول داده بود و 35 بازی در میدان حضور داشت و توانست نظم خوبی به همراه مورفی و دیوف و جرارد به خط هافبک بدهد. استیون جرارد Steven Gerrard نیز یکی از کلیدی ترین ها بود. 47 بازی 6 گل آمار جرارد در این فصل بود که کمک بسیاری به لیورپول در رقابت برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا بود. برونو چیرو Bruno Cheyrou خرید ناموفق هولیه نیز در این فصل هم زیاد بازی نکرد ولی توانست کمک خوبی به لیورپول کند و در بازی های مهمی مثل چلسی و نیوکاسل گلهای موثری بزند. 19 بازی 4 گل یعنی حضور مفید در فرصت کم. جان ولش John Welsh انگلیسی نیز یکی از جوان های اسکواد بود که فقط 4 بازی کرد.
خط حمله قوی لیورپول نیز از مهمترین سلاح های لیورپول در این فصل بود که بازیکنان مشهور و خوبی را در این فصل داشت. هولیه در ابتدای فصل با خرید دو مهاجم هموطنش سعی در جوانترسازی خط حمله داشت و له تالک و سیناما پنگوله را خرید اما این بازیکنان چندان حضور موفقی نداشتند و سرجمع 3 گل زدند. میلان باروش Milan Baroš اهل جمهوری چک که به عنوان جوان آینده دار از بانیک استراوا آمده بود این فصل در حال رقابت برای حضور در ترکیب اصلی بود و در 18 بازی موفق شد خودش را به ترکیب برساند و 2 گل بزند. امیل هسکی Emile Heskey مهاجم فیکس جرارد هولیه بود که بیشترین بازی فصل را در بین بازیکنان داشت و 47 بازی و 12 گل کارنامه فصل او شد. هسکی تنومند یکی از بازیکنان کلیدی لیورپول در کنار مایکل اوون گلزن Michael Owen بود که زوج خطرناکی را ساخته بودند که باعث شد جوانانی مثل باروش و پنگوله و له تالک جندان نتوانند خودنمایی کنند.
فصل برای لیورپول در لیگ برتر با شکست دو بر یک در برابر چلسی بعد از جبران گل خورده و گل خوردن در دقیقه 87 از هاسلبینک شروع شد تا تساوی برابر استون ویلا و تاتنهام. اولین پیروزی فصل در هفته چهارم بود و در برابر همشهری آبی پوش اورتون رخ داد و دو گل اوون و یک گل کیول برای این منظور کافی بود. شکست در برابر رقبای بزرگ در ادامه شکست به چلسی نیز از نقاط ضعف این فصل بود. بازی رفت با آرسنال با گل به خودی هیپیا 2 بر یک به سود آرسنال به پایان رسید و منچستر یونایتد نیز با درخشش گیگز آنها را دوبریک شکست داد. تساوی با نیوکاسل تنها امتیاز آنها در برابر 5 تیم مهم این فصل بود. بازی های برگشت اما متفاوت شروع شد. لیورپول با گل برونو چیرو توانست چلسی را در استمفورد بریج شکست دهد و با اورتون 0-0 مساوی کند و منچستر یونایتد را با تک گل مورفی از روی نقطه پنالتی ببرد اما تنها باخت در بازی های بزرگ برابر آرسنال بود که هتریک تیری آنری و گل پیرس گلهای هیپیا و اوون را بی اثر کرد. در پایان فصل لیورپول توانست رتبه چهارم را کسب کند و رقابت سختی را نیز با نیوکاسل در این راه داشته باشد و به جام یوفا راه پیدا کند. 38 بازی 16 برد 12 مساوی و 10 باخت آمار کامل لیورپول در لیگ برتر بود. در جام اتحادیه نیز لیورپول ابتدا یئوویل تاون و نیوکاسل را با درخشش برونو چیرو شکست داد. در مرحله پنجم این رقابت ها پورتسموث ابتدا لیورپول را 1-1 متوقف کرد و سپس در بازی تکراری با تک گل ریچارد هیوز حذف کرد. جام حذفی نیز بعد از صعود از مرحله اول با شکست بلکبرن با باخت در برابر بولتون به پایان رسید. اما جام یوفا. مرحله اول رقیبی از اسلوونی و تساوی در لیوبلیانا در برابر تیم المپیک لیوبلیانا. بازی برگشت پیروزی 3 بر صفر و صعود به مرحله بالاتر. رقیب استوا بخارست رومانی و سناریو مشابه تساوی 1-1 اما برد یک بر صفر با گل کیول. مرحله سوم و پیروزی های 2-0 و 4-2 برابر لفسکی صوفیه تا صعود و رویارویی با مارسی. هولیه با تیمی از کشورش رو در رو شد و بازی رفت 1-1 به اتمام رسید. دروگبا گلهایش به لیورپول را با پیراهن مارسی آغاز کرده بود و میلان باروش نیز جواب گل او را داد. بازی برگشت اما در مارسی با اعتماد به نفس فرانسوی ها همراه بود زیرا گل زده در خانه حریف داشتند. مارسی باخت یک برصفر با گل امیل هسکی را در نیمه اول با پنالتی دروگبا جبران کرد و در نیمه دوم نیز با گل عبدلایه میته تیر خلاص را زد تا لیورپول بدون جام فصل را تمام کند و حتی به مرحله گروهی جام یوفا نیز نرسد!
با ناکامی در این فصل جرارد هولیه بعد از 6 فصل از لیورپول جدا شد و فصل آینده یعنی 2004-05 را تحویل رافائل بنیتس اسپانیایی داد.
