طرفداری | بندر لیورپول پیش از این نیز یک‌بار تجربه خداحافظی با چهار شگفت‌انگیز خود را داشته است. شاید بگویید که روبرتو فیرمینو، جیمز میلنر، الکس اوکسلید چمبرلین و نبی کیتا محبوبیت گروه بیتلز را ندارند، اما باید قبول کنیم که چهار نفر گروه بیتلز هرگز موفق به کسب لیگ قهرمانان اروپا نشدند. روز چهارشنبه باشگاه لیورپول تایید کرد که چهار بازیکن این تیم با اتمام قراردادشان در پایان فصل آنفیلد را ترک خواهند کرد. شاید مدیران مالی باشگاه از اینکه چهار بازیکن تیم اصلی به صورت رایگان جدا خواهند شد، ناراحت باشند، اما هواداران تنها به خاطراتی که این بازیکنان از خود به جای می‌گذارند، علاقه دارند.
هر چهار بازیکن در موفقیت‌های سال‌های اخیر این تیم مانند قهرمانی در لیگ قهرمانان، لیگ برتر، سوپرکاپ اروپا، جام باشگاه‌های جهان، جام اتحادیه و جام حذفی حضور داشته‌اند. آنها در فصل گذشته نیز تا یک قدمی فتح چهارگانه پیش رفتند اما در نهایت لیگ را به منچسترسیتی و فینال لیگ قهرمانان را به رئال مادرید واگذار کردند.
وب‌سایت The Analyst، به بررسی میراث این چهار بازیکن پیش از خداحافظی آنها با قرمزهای آنفیلد پرداخته است.
روبرتو فیرمینو
احتمالا سخت‌ترین خداحافظی را هواداران لیورپول با بابی فیرمینوی برزیلی خواهند داشت. آنها این را با خواندن مداوم سرود «Si Senor, give the ball to Bobby» در نیمه دوم بازی با لستر که با پیروزی 3-0 لیورپول همراه شد، نشان دادند. فیرمینو در آن دیدار بازی هم نمی‌کرد. فیرمینو در تابستان 2015 از هوفنهایم به لیورپول پیوست. او یکی از آخرین خریدهای برندان راجرز پیش از اخراجش بود. در اصل خرید فیرمینو توسط تیم نقل و انتقالاتی باشگاه انجام شد و کریستین بنتکه گزینه راجرز برای خط حمله بود. مالکان لیورپول هر دو بازیکن را به خدمت گرفتند و باید بگوییم که فیرمینو خرید موفق‌تری برای باشگاه لیورپول بود.
یورگن کلوپ در اکتبر 2015 جانشین برندان راجرز روی نیمکت لیورپول شد. پیش از او برندان راجرز نتوانست به درستی از این مهاجم برزیلی بازی بگیرد. با اینکه سرمربی جدید می‌دانست بابی فیرمینو در پست شماره ۱۰ بازی می‌کند، خیلی زود او را به کانون خط حمله خود تبدیل کرد. یورگن کلوپ از دوران حضورش در بوندسلیگا به توانایی‌های فیرمینو آگاه بود و احساس می‌کرد که این بازیکن می‌تواند در پست فالس ناین برای او ایفای نقش کند.
او در 360 بازی برای لیورپول توانست 109 گل به ثمر رسانده و 71 پاس گل ارسال کند. گل پیروزی بخش لیورپول در فینال جام باشگاه‌های جهان در سال 2019 مقابل فلامینگو یکی از گل‌های به یادماندنی فیرمینو است. بر خلاف اکثر مهاجمان، بابی فیرمینو احتمالا با نقش‌های دفاعی خود به یاد آورده خواهد شد. به خصوص در فصل 2019-2020، که لیورپول سرانجام پس از 30 سال قهرمان لیگ برتر شد، فیرمینو توانست با 37 بازپس‌گیری توپ در یک سوم دفاعی حریف، بالاتر از دوایت مک نیل (35)، ناتان ردموند و دنی اینگز (هر دو 31) قرار بگیرد.
سرودی که هواداران لیورپول برای فیرمینو می‌خوانند درباره گلزنی اوست، اما فکر می‌کنم اگر بگوییم « اگر توپ را در یک سوم پایانی داشته باشی، بابی راه تو را می‌بندد و مالکیت را از تو می‌گیرد» واقعا وزن این شعر به هم نمی‌ریزد.
جیمز میلنر
آقای قابل اعتماد شاید لقب بزرگترین ابرقهرمان تاریخ نباشد، اما نام مناسبی برای جیمز میلنر در طول دوران حرفه‌ای‌اش بوده است. پسر یورکشایری همراه با فیرمینو، در سن 29 سالگی با انتقالی آزاد از منچسترسیتی به لیورپول پیوست و به همین دلیل تصور می‌شد که او احتمالا در سال‌های پایانی دوران حرفه‌ای خود به عنوان بازیکن قرار دارد و قرار است سهم کوچکی در تیم داشته باشد. هشت سال بعد او بیش از هر باشگاه دیگری در لیورپول حضور داشته است و توانست به تمام عناوین ممکن برسد. حتی در 37 سالگی هم عده‌ای به این فکر می‌کنند که او هنوز هم چیزهایی برای ارائه دارد.
او در این هشت سال توانست آمار 26 گل و 45 پاس گل را برای لیورپول ثبت کند که 19 گل از این تعداد از روی نقطه پنالتی به ثمر رسید. با این حال رکورد ویژه میلنر به پاس گل‌های او در فصل 18-2017 لیگ قهرمانان برمی‌گردد. لیورپولی‌ها در آن سال به فینال رسیدند و مقابل رئال مادرید شکست خوردند اما میلنر موفق شد در آن فصل 9 پاس گل در این رقابت‌ها به ثبت برساند که این بیشترین تعداد پاس گل در یک فصل لیگ قهرمانان است.
جای خالی کاپیتان دوم لیورپول در آنفیلد حس خواهد شد، اما میلنر هنوز چیزهای زیادی برای ارائه دارد و رکورد رایان گیگز (632) و گرت بری (652) را که بیشترین حضور را در تاریخ رقابت‌های لیگ برتر دارند را هدف گرفته است. چندی پیش خبر پیوستن میلنر به برایتون در انتهای فصل تائید شد. دوران او در لیورپول با خاطراتی خوش به پایان می‌رسد.
الکس اوکسلید چمبرلین
خرید چمبرلین از آرسنال تعجب بسیاری را برانگیخت و این آخرین باری بود که این باشگاه مستقیما بازیکنی را از یکی از شش تیم بالای جدول به خدمت گرفت. به نظر می‌رسید که او در باشگاه جدید خود پیشرفت می‌کند چرا که آرسن ونگر بیشتر او را در کناره‌ها به کار می‌گرفت و بارها از او به عنوان فولبک استفاده کرد. به همین دلیل او نمی‌توانست در پست مورد علاقه خود به عنوان هافبک مرکزی بازی کند.
اولین فصل اوکسلید چمبرلین بهترین فصل او در آنفیلد بود و توانست در 32 بازی که در ۱۴ مورد از ابتدا بازی را آغاز کرد، سه گل و 7 پاس گل به ثبت برساند. او در آن فصل در بازی برابر منچستر سیتی در دور رفت یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان عملکرد فوق‌العاده‌ای به نمایش گذاشت. با این حال در نیمه نهایی آن سال اوضاع برای او خوب پیش نرفت و با آسیب دیدگی شدید زانو در دیدار مقابل رم، بقیه آن فصل و تقریباً تمام فصل بعدی را از دست داد.
از دست دادن فرصت بازی در دو فینال لیگ قهرمانان و بازی نکردن در پیروزی مقابل تاتنهام در فینال فصل 2018-۲۰۱۹ او را مصمم تر کرد و توانست در فصل ۲۰۱۹-۲۰۲۰ که لیورپول موفق شد با ۹۹ امتیاز فاتح لیگ برتر شود، بیشترین دقایق بازی خود در یک فصل برای باشگاه را به ثبت رساند. اگرچه او تنها 30 بازی در آن فصل انجام داد، اما توانست 1492 دقیقه برای لیورپول به میدان برود و نقش خود را در فصل تاریخی لیورپول ایفا کند. چمبرلین در اولین فصل حضورش در آنفیلد 1484 دقیقه بازی کرده بود.
در نهایت مصدومیت‌ها باعث شد که او دیگر جزو اولویت‌های مربی نباشد و در ۳ فصل گذشته تنها 39 بازی برای باشگاه انجام دهد و 15 بازی را از ابتدا شروع کند. چمبرلین در 146 بازی برای این باشگاه آمار 18 گل و 13 پاس گل را به ثبت رساند. تعجبی ندارد که اوکسلید چمبرلین و لیورپول رابطه خود را به پایان برسانند اما او توانست با وجود مصدومیت‌های بسیار زیاد نام خود را در تاریخ این باشگاه ثبت کند.
نبی کیتا
نبی کیتا تابستان ۲۰۱۸ با هیاهوی بسیار به لیورپول پیوست و منصفانه است که بگوییم عملکرد او به اندازه‌ای که انتظار می‌رفت نبوده است و هرگز نتوانست نمایش‌های خود در بوندسلیگا را در انگلیس تکرار کند. در فصل 17-2016، کیتا تقریبا در هر آمار مهمی در خط میانی در رتبه‌های بالای بازیکنان شاغل در بوندسلیگا قرار داشت. او در مجموع حمل توپ رتبه هفتم، در آمار دریبل رتبه سوم، در موقعیت‌های ایجاد شده در جریان بازی رتبه ششم، در دوئل‌ها رتبه چهارم و در تکل‌ها در رتبه ششم بوندسلیگا قرار داشت. هیچ بازیکن دیگری نمی‌توانست در تمام این موارد در رتبه‌های بالا حضور داشته باشد.
به زبان ساده، نبی کیتا یک هافبک تمام عیار بود و انتظار می‌رفت که کاملا با سیستم کلوپ همخوانی داشته باشد. به همین دلیل لیورپول تصمیم گرفت در سال ۲۰۱۷ و یک سال پیش از ورود او به باشگاه، مبلغ 52 میلیون پوند برای به خدمت گرفتن او هزینه کند. زمانی که کیتا به تیم اردوی لیورپول ملحق شد، آنها با اضافه کردن ویرجیل فن دایک، آلیسون و فابینیو سطح خود را ارتقا دادند و در این وضعیت کیتا مجبور بود که برای رسیدن به سطح لیورپول تلاش بیشتری به خرج دهد.
آمارهای او بد نبودند. کیتا در اولین فصل خود، در بین بازیکنانی که حداقل سه بازی انجام داده بودند پس از آدام لالانا بیشترین دوئل را در ۹۰ دقیقه برنده شده بود اما او در پیدا کردن ثبات خود با مشکل روبرو بود و با مصدومیت‌های پیاپی دست و پنجه نرم می‌کرد. در واقع، او تنها در دو فصل از پنج فصل خود در لیورپول موفق شد که 30 بازی یا بیشتر در تمام رقابت‌ها برای باشگاه انجام دهد.
دوران حضور او در لیورپول در مصدومیت‌های پیاپی خلاصه می‌شود. او در طول این ۵ سال تنها 129 بازی برای قرمزهای آنفیلد انجام داد که حاصل آنها 11 گل و 6 پاس گل بوده است. تنها رکوردی که این ملی پوش گینه‌ای می‌تواند از آن به خود ببالد، ثبت بالاترین درصد برد در بین بازیکنانی است که حداقل 50 بازی در لیگ برتر برای لیورپول انجام داده‌اند(73.8 درصد).
نبی کیتا به عنوان بازیکنی که تمام پتانسیل‌های خود را در لیورپول به کار نگرفت، شناخته خواهد شد اما مانند دیگران با مدال‌های زیاد این باشگاه را ترک می‌کند.
به نظر می‌رسد تابستانی مهم برای لیورپول راه است و جدایی این ۴ بازیکن قدم بعدی بازسازی ترکیب آنهاست. بازی روز شنبه مقابل استون ویلا برای هواداران و بازیکنان این تیم یک بازی احساسی خواهد بود و این آخرین بازی خانگی این چهار نفر است. فیرمینو و میلنر احتمالاً به عنوان اسطوره‌های لیورپول شناخته خواهند شد در حالی که به نظر می‌رسد چمبرلین و کیتا محبوبیت کمتری نسبت به این دو بازیکن داشته باشند.
شاید آنها صد سال دیگر نیز در خاطر هواداران لیورپول باقی بمانند و شاید هم در اولین بازی فصل بعد فراموش شوند اما فراموش نکنیم که هر ۴ نفر می‌توانند بگویند که در بازگرداندن لیورپول به روزهای خوب خود سهیم بوده‌اند.
