Sajjad Mubarakiاگه بخوام بازی ۶ رو تو یه جمله توصیف کنم : مردیم ولی بردیم !!!
کلا تو تاریخ NBA بی سابقه بوده تیمی از باخت ۳ - ۰ تو فینال کنفرانس برگرده ، تازه قضیه زمانی جالب تر میشه که بدونیم کلا ۳ تیم تونستن بازی ۳ - ۰ رو برگردونن و ۳ - ۳ کنن ولی هیچ کدوم از اون تیم ها تو بازی هفتم میزبان نبودن یعنی چی ؟ یعنی این که اون سه تیم دو بازی اول رو تو خونه حریف باخته بودن بعلاوه اولین بازی خونگیشون رو و از سه بازی دوم که بردن و سری رو به تساوی کشوندن فقط یه بازی رو تو خونه حریف کردن و تو دو بازی میزبان بودن در صورتی که تیم ما بوستون سلتیکس از سه بازی دوم که برده و سری رو مساوی کرده ، فقط یه بازی رو میزبان بوده !!! دقیقا به خاطر همینه که باید به افتخار این تیم تمام قد ایستاد.
اما بریم سراغ تحلیل این بازی :
این بازی ضعیف ترین عملکرد فصل بوستون - اعم از پلی آف و فصل عادی - تو پرتاب های سه امتیازی بود و فقط و فقط تونست 7 پرتاب از ۳۵ پرتاب خودش رو وارد سبد کنه. یعنی آمار فوق افتضاحه ۲۰ درصد که حتی برای تیم های حذف شده راند یک پلی آف هم قفله ، چه برسه به تیم دوم فصل عادی که تو پلی آف تا فینال کنفرانس اومده و از قضا دومین تیم برتر فصل عادی بعد گلدن استیت وریرز تو تعداد فیلد گل های بدست آورده از پرتاب های سه امتیازی با فیلدگل ۱۶ از ۴۲.۶ بودن ، یعنی دقت ۳۷.۷ درصدی اقدام ها. حالا سوال اصلی : چطور میشه که یک تیم با وجود چنین عملکرد فاجعه باری تو شوت زنی بازم بازی رو برنده شده ؟؟؟!!!
جواب خیلی ساده است ، دفاع خوب و عملکرد فاجعه تر تیم حریف تو اقدام های منطقه ای. میامی تو بازی دیشب فقط و فقط ۳۳ اقدام موفق از ۹۳ اقدام داشت یعنی فیلد گل فاجعه بار ۳۵.۵ درصد که تازه از این ۳۳ اقدام موفق هم ۱۴ تاش سه امتیازی بود. اگه بیایم اقدام های پشت قوس و داخل قوس رو از هم جدا کنیم ، درسته که میامی با ۱۴ پرتاب سه امتیازی موفق از ۳۰ پرتاب یا به عبارت دیگه با دقت ۴۶.۷ درصدی تو پرتاب های سه امتیازی شب خوبی رو تو این شاخصه داشت و عملکرد کم نقصی رو از خودش بجا گذاشت ولی تو اقدام های منطقه ای فقط و فقط تاکید می کنم فقط ۱۹ اقدام موفق از ۶۳ اقدام داشت یعنی ۳۰ درصد موفقیت تو لی آپ ها ، میدرنج ها ، فلوتر ها و ... .
البته باید این مطلب رو هم اضافه کنم که نباید از دفاع فوق العاده سفت و سخت بوستون تو منطقه رنگی و مخصوصا زیر سبد غافل بشیم که واقعا تو بازی ۶ کابوس ستاره های میامی شده بود. تو بازی امروز هیچ بازیکنی از بوستون تو دفاع ضعیف کار نکرد همه یا خوب بودن یا عالی و حتی متوسط هم نداشتن.
فکر می کنم با این تفاسیر معلوم شد که چی تو بازی ۶ گذشته و البته که نباید شانس و اقبال بلند بوستون و هم چنین تیز هوشی دریک وایت ساده گذر کنیم. دریک وایت واقعا چه تو این بازی و چه تو کل این سری ایکس فاکتور بوستون بوده و همین که بوستون تا الان به سری برگشته رو قطعا مدیون این گارد طلایی هستش.
اما برم سراغ بازی هفت :
اگه بخوام تعیین کننده ترین عوامل و فاکتور های این بازی رو بشمرم :
۱. دفاع ۲. پرتاب های سه امتیازی ۳. بخت و اقبال
که از این سه فاکتور قطعا مهم ترینش همون آخریشه یعنی بخت و اقبال
