در مرداد ماه سال 1320، آگوست 1941، انجمن ورزش افغانستان از تيم منتخب مشهد دعوت کرد تا برای شرکت در فستيوال ورزشی مربوط به جشن استقلال افغانستان به شهر کابل سفر کند.
به گزارش طرفداری، مسئولان تيم منتخب مشهد تنها از 2 بازيکن مشهدی دعوت کرده و بقيه نفرات از ستارگان تهرانی و اصفهانی دعوت شدند و مسئوليت فنی تيم هم به حسين صدقيانی واگذار شد.
تيم منتخب مشهد يا همان تيم ملی ايران با احمد گلبو، آرتوش آساتوريان، عباس تنيده گر، اکبر حيدری، عبدالله سعيدايی، عباس فرزانگان، حسن گوشه و ... به افغانستان رفت. اسناد نامرغوب، اعلام می دارند که ايران در يک ديدار دوستانه، روز 3 شهريور 1320 با افغانستان صفر - صفر به تساوی دست يافته، در حالی که برای تنوير افکار عمومی فوتبال توجه شما را به 4 واقعيت جذاب جلب می کنيم:
1- ايران قبل از بازی با افغانستان، در روز اول شهريور 1320 به مصاف تيم ملی هندوستان رفت و توانست حريف را يک - صفر ببرد.
2- خلاف تصور برخی که دروازه بان ايران را در اين بازی فتح االله مين باشيان (فرمانده دهه آينده نيروی زمينی ارتش) می دانند، مين باشيان به خاطر نظامی بودن و آماده باش ارتش ايران در جريان برگزاری جنگ جهانی دوم، مجوز خروج از ايران را نگرفت و دروازه بان تيم ملی در اين مقطع تاريخی او نبود.
3- ايران در بازی دوم، روز دوم شهريور ماه سال 1320 برابر افغانستان قرار گرفت. افغانستان بازی را از ايران با پنالتی دقيقه 90، با نتيجه يک - صفر برد.
4- بعد از برگزاری بازی دوم، از طرف رضاخان پيامی به بازيکنان ايرانی ابلاغ شد. متن پيام به اين صورت بود: به علت درگيری ايران در جنگ جهانی و به دليل بی توجهی نيروهای متفقين نسبت به بی طرفی ايران و تجاوز به خاک ايران، از جوانان ايرانی مامور در قسمت های مختلف دنيا درخواست می شود خيلی سريع به خاک کشورمان برگردند.
