هشتمین قسمت از ( مجموعه بیوگرافی اسطوره ها ) به شما تقدیم می شود :
نام و نام خانوادگی : رونالدو لوئیز نازاریا دلیما
تاریخ تولد : ۲۱ سپتامبر ۱۹۷۶
محل تولد : ریو دوژانیرو - برزیل
حرفه : بازیکن فوتبال
پست : مهاجم
《در طول دوران حضورم در فوتبال ، مراحل زیادی را سپری کردم تا برای باشگاه داری آماده شوم . فوتبال برای من چیزی ورای یک شغل و منبع درآمد است . من عاشق فوتبال هستم . در وایادولید بهترین کادر و اعضا را برای رسیدن به اهدافمان داریم . اهدافی که فقط ما را به وضعیت کنونی باشگاه راضی نخواهد کرد چون می خواهیم تا جایی که امید و رویا اجازه می دهد ، پیشرفت کنیم . پروژه جدید ما برای وایادولید چهار پایه دارد : رقابت ، شفافیت ، انقلاب و شبکه های اجتماعی . می خواهیم بهترین تیم ممکن برای حضور در رقابت ها را بسازیم تا نمادی از موفقیت پروژه ما باشد . شفافیتی بی نظیر در همه اقدامات باشگاه وجود خواهد داشت . از هواداران می خواهیم روی ما برای تثبیت جایگاه وایادولید در لالیگا و سپس ساخت تیمی خوب حساب کنند . با اتحاد همه جانبه ، اعتقاد دارم به دشوارترین اهداف هم خواهیم رسید 》. این ها گوشه ای از صحبت های رونالدو نازاریو دلیما برزیلی یا همان رونالدوی اورجینال بود ، در زمانی که به تازگی مالک باشگاه وایادولید اسپانیا شده بود . او مردی بود که پیش از این ها به تمام افتخارات ممکن در فوتبال دست یافته بود .
رونالدو نازاریو ، پسری عاشق زیکو
رونالدو لوئیز نازاریا دلیما در ۲۱ سپتامبر ۱۹۷۶ در بنتو ریبیرو واقع در شهر ریو دوژانیرو برزیل متولد شد . او فوتبال را از سائو کریستوائو شروع کرد و پس از پیوستن به کروزیرو نام خود را بر سر زبان ها انداخت . رونالدو در کودکی عاشق بازی زیکو بود . مردی که لقب پله سفید را یدک می کشید . با این حال ، پس از پیوستن رونالدو به آیندهوون هلند زمزمه هایی به گوش رسید که یک پله جدید ظهور کرده است .
رونالدو نازاریو
رونالدینیو و رونالدو در تیم المپیک برزیل
در ابتدا همگان این جوان را با عنوان رونالدینیو ( رونالدوی کوچک ) می شناختند . زیرا یک رونالدوی بزرگ نیز در تیم عضویت داشت . از قضا ، رونالدینیو آن روز ها به همراه رونالدو بزرگ تر با هم در المپیک ۱۹۹۶ عضوی از تیم ملی المپیک برزیل بودند و عنوان سوم مسابقات را از آن خود ساختند . البته این اولین تورنمنت رونالدو نازاریو نبود .
رونالدو نازاریو ، مرد ذخیره ای که ذخیره ماند
رونالدوی کوچک در ۱۷ سالگی جام جهانی را تجربه کرد . مردم برزیل در آن آرزو بودند که این جوان فوتبال برزیل مثل پله در جام جهانی به ستاره بازی ها تبدیل شده و در پایان نیز قهرمان شود . حتی مادر کارلوس آلبرتو پری پرا ( مربی تیم ملی ) تلفنی از پسرش می پرسید که چرا رونالدو در تیم جایی ندارد ؟! اما زوج روماریو - به به تو کاملا هماهنگ و درخشان بود و پله جدید به عنوان ذخیره به جام رفت و ذخیره هم بازگشت .
رونالدو نازاریو ، مریخی فاتح
مرد شش میلیون دلاری آیندهوون ( رونالدو نازاریا ) در ژوئن ۱۹۹۵ با ۳۰ گل اقای گل لیگ هلند شد و در فصل بعد نیز علی رغم مصدومیت ، در ۲۰ بازی ۱۹ گل به ثمر رساند . او پس از المپیک آتالانتا در ازای ۱۰۰ میلیون فرانک به بارسلونا پیوست . در آن روز ها ، همگان از مرد مریخی فوتبال می گفتند و یوهان کرایف گفت : ( این مقایسه ها تنها انتظارات را بالا می برد و به نفع رونالدو نیست ) . رونالدو مرد سال ۱۹۹۶ شد ، عنوانی که دو بار دیگر نیز آن را به دست آورد . او با بارسلونا جام برندگان جام اروپا را فتح کرد و پس از پیوستن به اینتر میلان برای مدت کوتاهی گران ترین فوتبالیست جهان شد .
رونالدو نازاریو و تشنج بی سابقه
رونالدو نازاریا با اینتر نیز جام یوفا را تصاحب کرد اما از آن پس ، زندگی ورزشی اش تغییر کرد ، یک فینال کابوس وار در جام جهانی ۱۹۹۸ و بیهوشی مشکوک رونالدو قبل از فینال . باخت تحقیر آمیز ( ۳ - ۰ ) در فینال سبب تحقیقات گسترده مجلس برزیل شد و حتی رونالدو نیز به مجلس فراخوانده شد . گفته می شد که به دستور کمپانی نایک ، رونالدو ۹۰ دقیقه در فینال بازی کرد . اما نایک از تمامی اتهامات مبرا شد . رونالدو هم که قبل از فینال دچار تشنجی بی سابقه شده بود ، در صحن مجلس جمله ای تاریخی را به طنز بیان کرد :
《ما باختیم چون همیشه یک تیم می برد و یک تیم می بازد . ما باختیم چون نتوانستیم حریف را ببریم ! 》
رونالدو نازاریا
رونالدو نازاریو ، مهاجمی با اضافه وزن
پس از آن نیز مصدومیت های پیاپی او ، چهره ای محبوب و مظلوم از وی ساخت . اما رونالدو سرانجام به جام جهانی ۲۰۰۲ رسید و با به ثمر رساندن هشت گل در این جام ، تعداد گل های خود را از جام جهانی ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲ را به ۱۲ رساند . پس از آن ناباورانه به رئال مادرید پیوست و علی رغم آغازی خوش ، کم کم دچار اضافه وزن شده و به بازیکنی کند تبدیل شد . هر چند که همین مرد فربه با به ثمر رساندن سه گل در جام ۲۰۰۶ بهترین گلزن تاریخ جام جهانی لقب گرفت ، عنوانی که تا سال ۲۰۱۴ هم در اختیار او بود .
