طرفداری | بایرن مونیخ در طول این پنجره نقل‌وانتقالات تابستانی عملکرد ضعیفی داشت که در نهایت باعث شد از نظر بسیاری در حال حاضر ترکیب‌شان از عمق کافی برخورددار نباشد. از شکست در انتقال ژائو پالینیا تا قرض دادن یوسیپ استانیشیچ با وجود اطلاع از قصد بنجامین پاوار برای جدایی از جمله این اشتباهات بودند که اکنون حتی با وجود جذب ستاره‌ای مانند هری کین، برخی ایرادات ترکیب‌شان همچنان به قوت خود باقی است.
موضوعی که باعث نارضایتی توماس توخل نیز شده است. پیش از بازی مقابل مونشن گلادباخ این مربی در مصاحبه‌ای جنجالی از عمق ترکیب تیمش انتقاد کرد و همراه با شک‌وتردید نسبت به اینکه توانایی رسیدن به اهداف‌شان در این فصل را دارند، صحبت کرد. موضوعی که واکنش سریع یان کریستین دریسن را در بر داشت و او اعلام کرد این وظیفه توخل است که با این ترکیب کار کند و باید برای حل مشکلات خلاقیت بیش‌تری به خرج دهد. در هر صورت اتفاقات و مصاحبه‌های اخیر باعث به وجود آمدن گمانه‌زنی‌هایی درباره وجود اختلاف بین مدیریت و مربی در بایرن مونیخ شده است.
بیش‌تر بخوانید:
به گزارش کریستین فالک و توبی آلتشفل از بیلد، مدیران بایرن مونیخ آخرین صحبت‌های توماس توخل مبنی بر کم عمق بودن ترکیب را درک نمی‌کنند. درخواست‌های همیشگی و علنی این مربی برای جذب یک هافبک دفاعی از پیش باعث عصبانیت سران باشگاه شده بود اما آن‌ها پذیرفتند که توخل می‌خواهد برای خواسته‌اش بجنگد و در نهایت به سراغ ژائو پالینیا رفتند. اما اکنون در داخل باشگاه نسبت به توخل که حتی پس از پایان پنجره نقل‌وانتقالات تابستانی همچنان به‌طور علنی به اظهارات منفی‌اش ادامه می‌دهد، نگاه انتقادی‌ای وجود دارد. توخل با انتقادات علنی خود در حال انجام بازی بسیار خطرناکی است.
این دید وجود دارد که این مربی از حالا می‌خواهد از خود مقابل شکست‌‌ها و عملکرد ضعیف احتمالی آینده‌اش در این فصل دفاع کند. برای مثال بگوید «مگر من نگفتم که شما نمی‌توانید بدون هافبک شماره شش...»
مدیران باشگاه از توخل انتظار دارند که در حال حاضر روی کار با تیم فعلی‌اش تمرکز کند و از طرفی خود این مربی نیز بخشی از کارگروه نقل‌وانتقالاتی‌ای بود که در این‌باره تصمیم می‌گرفتند. توخل از جمله مقصران تعداد کم نفرات در خط دفاع است. این مربی از کسانی بود که با فروش بنجامین پاوار و همین‌طور انتقال قرضی یوسیپ استانیشیچ به بایرلورکوزن موافقت کرده بود. همچنین این مربی با فروش رایان خرافنبرخ نیز موافق بوده است.
اولویت بالای جذب هافبک دفاعی برای توماس توخل و وتو کردن انتقال قرضی ژائو کانسلو
حتی پس از جدایی پاوار و استانیشیچ، تمرکز توخل روی جذب ژائو پالینیا از فولام بود و به هر قیمتی می‌خواست یک هافبک دفاعی جذب شود. توخل حتی ترجیح می‌داد باشگاه تمرکز خود را به‌جای پست دفاع راست روی هافبک دفاعی بگذارد و او از لایمر به‌طور موقتی در پست دفاع راست استفاده کند. اما مدیران باشگاه ترجیح می‌دادند یک مدافع کناری به خدمت بگیرند.
همچنین بخوانید:
از طرفی گزینه‌هایی برای پر کردن جای خالی پاوار مورد بحث قرار گرفتند اما هیچ‌یک با موافقت کامل همه اعضای کارگروه نقل‌وانتقالاتی همراه نبود. گزینه‌های توخل آرمل بلا کوچاپ و تروو چالوبا بودند. در مورد چالوبا، توخل حتی به‌طور شخصی با او تماس گرفت تا متقاعدش کند به مونیخ بیاید. با این حال باقی اعضا با جذب هیچ‌یک از این دو مدافع موافق نبودند.
همچنین در آخرین روزها، بایرن می‌توانست ژائو کانسلو را در یک انتقال قرضی دیگر به خدمت بگیرد اما با وجود توافق اولیه همه اعضای کارگروه نقل‌وانتقالاتی روی آن، توخل پس از مشورت با کادرش این انتقال را وتو و از وقوع آن جلوگیری کرد. موردی که باعث تعجب و البته به وجود آمدن سوء تفاهم‌هایی برای برخی مدیران نسبت به توخل شد.
رفتار ناسازگار توماس توخل در دوره پنجره نقل و انتقالات تابستانی
در ادامه گزارش فالک، به‌طور کلی در بایرن مونیخ نحوه عملکرد توماس توخل در طول پنجره نقل‌وانتقالات تابستانی را بسیار نامنظم و ناسازگار می‌دانند. او نام‌های زیادی را مطرح می‌کرد و ایده‌های زیادی داشت. برای مدیران باشگاه، توخل بیش از حد خلاق بود.
نظرات متزلزل توخل بارها باعث عصبانیت مدیران بایرن شده بود. برای مثال در طول جست‌وجوهای باشگاه برای یافتن دروازه‌بان جدید، سران باشگاه امیدوار بودند که توخل مشخصات بازیکن مورد نظر خود را دقیق‌تر بیان کند. اما در نتیجه رفتار توخل، بازیکنانی مانند یاسین بونو، کپا آریزابالاگا، جورجی مامارداشویلی، رابرت سانچز و داوید رایا در لیست گزینه‌های بایرن بودند که هیچ‌کدام شباهتی با یکدیگر نداشتند. با این حال در نهایت پس از عمل موفقیت‌آمیز مانوئل نویر و بازگشت زود هنگام احتمالی او به میادین، توخل با جذب دنیل پرتز موافقت کرد.
به عنوان یک مثال دیگر در اوایل این پنجره، در حالی که همه روی جذب هری کین به عنوان اولویت باشگاه اتفاق نظر داشتند اما توخل اصرار به جذب دکلان رایس داشت. برخی از اعضای کارگروه نقل‌وانتقالاتی این احساس را داشتند که برای توخل جذب یک هافبک شماره شش از مهاجم نوک نیز مهم‌تر است.
