| میلیاردها دلار، یورو و پاند و خرج‌هایی که حتی برای یک سهمیه‌ی لیگ قهرمانان، لیگ اروپا، لیگ کنفرانس و چه بسا عدم سقوط رقم می‌خورند و پول‌هایی که روانه‌ی حساب بازیکنان و تیم‌ها می‌شوند. تیم‌های کوچک هم حتی باید برای سقوط نکردن با میلیاردر ها بجنگند؛ جنگ با میلیاردر ها. |
از همان قرن ها پیش و ابداع اولین نوع از پول‌ها و سکه‌ها، این کاغذ پاره ها و فلزات توانستند نقش مهمی در زندگی انسان‌ها ایفا کنند. به تدریج، این ورق ها توانستند که همه چیز را به سلطه ی خود در آوردند. از مرگ هزاران نفر به دلیل عدم بهداشت کافی و عدم وجود مواد غذایی کافی به دلیل در دست نداشتن مقدار کافی این کاغذ پاره‌ها، می‌توان فهمید که زندگی انسان‌ها آنقدر به این برگه‌های رنگارنگ گره خورده که مرگ و زندگی ما را رقم می‌زند. در این میان اما فوتبال هم یک استثنا نیست. باشگاه‌هایی با قدمت و افتخارات اندک که با برگه های سبز رنگ "دلار" به اوج قله ها می‌رسند و ره هزار شبه را یک شبه طی می‌کنند. این امر باعث شد تا تیم های کوچک، کم درآمد و با مالکان فوتبالی مسیر خود را با سنگ ها و مشکلات بیشتری ببینند و حتی از رده خارج شوند. اما اونیون برلین امید را به چنین تیم هایی بازگرداند. آنها حالا در لیگ قهرمانان اروپا هستند؛ برای اولین بار.
_6noo.jpg)
شادی گل به یاد ماندنی بازیکن اونیون برلین
۴ سال پیش و هنگام آشنایی بسیاری با تیمی به نام "اونیون برلین" در هیچ گمانی نمی‌گنجید که بازیکنی همچون لئوناردو بونوچی راهی آنجا شود. تیمی که اگر چه پیش از تقسیم شهر برلین به دو بخش شرقی و غربی، در حال خیز برداشتن بود اما با ساخت دیوار منفور به نابودی موقت گرایید. سال ۱۹۶۶، شروع مجدد برلینی ها رقم خورد؛ هر چند که هنوز هم آنها همان تیم برلینی متولد سال ۱۹۰۶ هستند. تیمی که بزرگترین افتخاراتش به نایب قهرمانی در DFB-Pokal و سطح دوم فوتبال آلمان بر می‌گردد، حالا برای اولین بار به بوندسلیگا رسیده بود و برای اولین بار با بایرن‌مونیخ بازی داشت. البته که برلینی‌ها همه‌ی این تاریخ سازی‌ها را مدیون مردی به نام اورس فیشر هستند. اورس فیشر که یک زوریخی حقیقی بود و در آنجا نیز افتخار آفرینی کرده بود، تصمیم گرفت تا راهی تیمی به نام اونیون برلین شود. اورس فیشر به جای قرار دادن فلسفه‌ی "خاص بودن"، ترجیح داد تا ابتدا فلسفه‌ی "معمولی بودن" را نهادینه کند. از نگاه او، ابتدا باید معمولی بود تا خاص شد. خیلی سریع اورس فیشر کم حرف که ترجیح می دهد عمل کند تا حرف بزند، یک ورق جدید در تاریخ اونیون آهنی رقم زد. با وجود سطح کیفی متوسط بازیکنان و بی‌تجربگی آنها در چنین سطحی، یعنی بوندسلیگا، اونیون برلین به رتبه‌ی یازدهم دست یافت؛ رتبه‌ای که اگر چه یک افتخار نیست، اما باارزش بود. برلینی‌ها حالا آماده‌ی برداشتن گام‌های بلندتر بودند. اورس فیشر که بسیاری از اولین‌های باشگاه را رقم زد، یک سرمربی مطمئن و با دانش بود. هر کجا و هر تصویری که از او در تمرینات و مسابقات دیده می‌شد، در حال اندیشیدن بود.
_vbxx.jpg)
اورس فیشر، مردی که اولین‌ها را رقم زد
مشخص بود که اندیشه‌های او بزرگترین برگ برنده‌ی اونیون برلین است. با نیم‌نگاهی به تنها چهار سال پیش، می‌توانیم به این نتیجه دست یابیم که اونیون برلین در سیر صعودی خوبی بوده است. با این حال، لیگ قهرمانان (UCL) حکایت خاص خود را دارد.
به نظر نمی‌آمد که با حضور تیم‌هایی همچون منچسترسیتی، پاریسن ژرمن و حتی تیم های به اصطلاح پولدار و همیشه مقتدری مثل بایرن مونیخ و رئال مادرید، جایی برای اونیون برلین پیدا شود. اونیون برلین در UCL غریب است. مشخص نیست که آنها چه خواهند کرد. ناسلامتی فوتبال همیشه غیرقابل پیشبینی بوده است. ممکن است آهنی‌ها همچون اشتوتگارت فلیکس ماگات (۲۰۰۴-۲۰۰۳)، تیمی مثل منچستریونایتد (تحت هدایت سر الکس فرگوسن) را ببرند و حتی با کمی خوش شانسی به مانند اشتوتگارت صعود کنند. احتمال دارد که همچون دپرتیو لاکرونیا در آن فصل به نیمه‌نهایی صعود کنند؛ هر چند که گفتن این یکی اصلا ساده نیست. و آخرین احتمال که درصد بسیار پایینی را به خود اختصاص داده و حتی کسی جرئت نمی‌کند که بگوید: "اونیون برلین شانس قهرمانی دارد؛ هر چند به مقدار کم." به هر حال این احتمال آنقدر کم است که در میان احتمال قهرمانیِ تیم‌هایی همچون آرسنال، منچسترسیتی، رئال مادرید، بارسلونا، بایرن مونیخ و... می‌شود. شاید قهرمانیِ معجزه‌وار پورتو اندکی امید در دل‌ها زنده کند اما تفاوت فوتبال امروزی و فوتبال ۲۰ سال پیش، قابل توجه است. حالا که تاثیر پول و سرمایه در فوتبال امروزی، بیش از پیش شده است و تیمی همچون چلسی با خرج های چند صد میلیون پاوندی، برای موفقیت در اسرع وقت تلاش می‌کند، تیم‌هایی که حتی نمی‌توانند در عرض ۱۰ سال چنین خرجی کنند، شانس کمتری برای پیروزی و قهرمانی دارند. همه‌ی این موارد، به علاوه هم‌گروهی با دو تیم قدرتمند ناپولی و رئال مادرید، موجب می‌شود تا تنها رتبه‌ی سوم را شایسته‌ی اونیون بدانیم. رئال مادرید با ورود جود بلینگام، قوای جدیدی یافته است و فعلا در دور برد قرار گرفته است. ناپولی هم گر چه با تغییر سرمربی مواجه است اما همچنان ستاره‌هایی همچون اوسیمن و کواراتسخلیا را دارد و همچنان خطرناک است.
لئوناردو بونوچی، ستاره‌ی جدید اونیون برلین
با وجود اینکه اونیون برلین روادید (ویزا) حضور در لیگ قهرمانان را کسب کرده است، اما رشد و روادید آنها موقتی است. با توجه به تیم‌هایی همچون لاکرونیا، پورتو، شالکه، نیوکاسل و حتی منچستریونایتد، می‌توان گفت که هیچ اوجی پایدار نیست. لاکرونیا با ستارگانی همچون لیونل اسکالونی، بارقه‌ای درخشان اما کوتاه ماند و در حفظ این درخشش ناکام ماند. پورتو که با مورینیو موفق به کسب لیگ قهرمانان شد، اگر چه در لیگ داخلی درخشان است اما خود آنها نیز بعید می‌دانند که حالا حالا ها به یک قهرمانی دیگر دست یابند.
شالکه نیز با ورود سرمربی صاحب سبکی همچون رالف رانگنیک (که گگن پرسینگ را در فوتبال آلمان رواج داد)، حتی به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان نیز راه یافت اما حالا جایگاه آنها نیز دسته‌ی دوم فوتبال آلمان است.
و منچستریونایتد. حساب شیاطین سرخ با بقیه کمی فرق دارد. آنها با این حال که یکی از برترین تیم های جهان هستند، پس از خداحافظی سرالکس فرگوسن در یک انجماد ماندند و امیدوارند که اریک تن هاخ همان یخ شکن مدنظر آنها باشد. و یک مورد قدیمی‌تر، بلکبرن روورز. بیش از ۲۵ سال از قهرمانی آنها در لیگ برتر و شکستن نوار قهرمانی‌های منچستریونایتد فرگی توسط آنها، گذشته است. با وجود در دست داشتن ستارگانی مثل آلن شیرر، بلکبرن نتوانست که مدیریت درستی داشته باشد و جایگزین درستی برای کنی دالگیش پیدا کند و در مدت کوتاهی، به نابودی گرایید و جایگاهش را تا به الان، یعنی سال ۲۰۲۳، از دست داده است و امیدوار است که دوباره به لیگ برتر بازگردد و دوباره تاریخ‌سازی کند.
_6hid.jpg)
قهرمانی بلکبرن روورز در لیگ برتر انگلیس تحت هدایت کنی دالگیش
اونیون برلین نه در نسل دپرتیو لاکرونیا قرار دارد، نه تک ستاره‌ای همچون آلن شیرر دارد، نه مربی صاحب سبکی همچون مورینیو و رالف رانگنیک دارد و نه حتی مربی با تجربه‌ی قهرمانی‌های بزرگ و با توانایی تیم‌سازی مثل سر الکس فرگوسن را دارد. در این بین، می‌توان حدس زد که اونیون برلین نیز حتی در صورت اوج گیری، روزی سقوط خواهد کرد. برلینی‌ها فعلا با اورس فیشر در حال رقم زدن اولین‌های تاریخِ خود هستند. شاید رسالت اورس فیشر و تیمش، رساندن اونیون به بوندسلیگا و لیگ قهرمانان، آن هم برای اولین بار بود. اما همه‌چیز به جاه‌طلبی اورس فیشر و برلینی‌ها بستگی دارد. با قد برآوردن تیم‌هایی همچون نیوکاسل از زیر خاک، کار برای تیم‌هایی همچون اونیون برلین سخت‌تر می‌شود؛ اما اونیون برلین امید را به تیم‌هایی مانند خودش بازگرداند. تیمی که آرزویش صعود به بوندسلیگا، آن هم برای اولین بار بود، حالا در لیگ قهرمانان و در کنار تیم‌هایی همچون ناپولی و رئال مادرید قرار دارد. تیمی که اگر چه حریف سرمایه‌های کلان عده‌ای نمی‌شود اما حالا و با ورود رابین گوزنس (از اینترمیلان، نایب قهرمان فصل پیش UCL)، بونوچی و حتی داترو فوفانا، امیدوار است که نه با پول، بلکه با علم به جدال مولتی میلیاردرها برود. فوتبال فعلا یک روادید موقت برای اونیون برلین صادر کرده است؛ اما موقت. با این حال، به نظر می‌رسد که اونیون برلین بیرون آمده از نسلی است که تیم‌سازی و افتخار آفرینی، ساده تر از حال حاضر بود.
_ir3i.jpg)
رابین گوزنس، خرید جدید اونیون برلین
با تمام این تفاسیر، پر بیراه نیست که روزی اونیون برلین کاری همچون قهرمانی ایسپیچ تاون (دو سال پس از اولین عنوان قهرمانی‌شان به دسته‌ی دوم سقوط کردند)، نیوکاسل و حتی لسترسیتی (قهرمان سال ۲۰۱۶ لیگ برتر که فصل پیش سقوط کرد) در لیگ برتر انجام بدهد و شاید نه حالا، بلکه در آینده‌ای نزدیک، به سلطه‌ی بایرن‌مونیخ پایان دهد. البته، این ها فقط احتمالات هست. اما فعلا فقط مهم است که آنها به لیگ قهرمانان رسیده‌اند. آنها حالا در ورزشگاه، در زمانی که دست در دست یکدیگر دارند، سرود نمادین لیگ‌قهرمانان را می‌شنوند و می‌تواند با شنیدن بخش "آنها بهترین هستند" به خود ببالند و از فرط شادی، در پوست خود نگنجند. بله، آنها دیگر جزوی از بهترین‌ها هستند.
