معمولا در بررسی عملکرد تیم های ورزشی در آسیا برای مقایسه با ایران 2 گروه از تیم ها را باید کنار بگذاریم.
به گزارش طرفداری، در مرحله اول باید از چین و کره جنوبی و ژاپن عبور کنیم که سطح و کلاس ورزش آنها متفاوت است و در هر شرایطی آنها بهترین تیم ها و کشورهای قاره در ورزش هستند.
اما از تیم دیگری هم باید گذر کنیم که میزبان مسابقات است، حالا امسال چین میزبان بوده که قدرت اول قاره است اما در برخی سالها ما نباید خودمان را با تیمی مثل اندونزی 5 سال قبل مقایسه کنیم که با رشته های سنتی خود در بازیهای آسیایی مدال های بسیار گرفت.
بی تردید رقبای ما در ورزش قاره کشورهایی مثل ازبکستان، چین تایپه، هندوستان، قزاقستان، تایلند، بحرین، کره شمالی، هنگ کنگ، مالزی، قطر و امارات هستند.
در این میان معیار دریافت مدال های طلا در 2 دوره اخیر نشان می دهد که ایران بیشترین عب نشینی و هند بیشترین اوج گیری را داشته اند.
هند با 28 طلا، 12 مدال طلا بیشتر از دوره قبل گرفته و در بین متوسط ها بیشترین اوج را داشته است، ازبکستان، تایوان، بحرین، تایلند و مالزی سایر کشورهای اوج گرفته در بین متوسط های آسیا بودند.
در بین افت کرده ها ایران با 7 طلای کمتر بیشترین سقوط را داشته است، طلاهای ایران از 20 به 13 رسیده است و هفت مدال سقوط نشان می دهد در حالی که کشورهای قزاقستان، کره شمالی، امارات و قطر بعد از ایران در بین متوسط ها بیشترین افت را نسبت به دوره گذشته بازیهای آسیایی داشتند.
